فردیناندو کالدا
تحریم های آمریکا علیه ایران تبدیل به تجارت بزرگی برای چین شده است. از یک سو جمهوری خلق چین، از مشکلاتی که به دلیل تحریم ها برای ایران پیش آمده است استفاده می کند و موفق شده است نفت خام ایران را به قیمت پایین بخرد. از سوی دیگر به این دلیل که انجام نقل و انتقالات مالی به ایران از طریق روش های بین المللی غیر ممکن است، دولت چین ایران را مجبور کرده است که کالا هایی را بخرد که از بازار های اروپایی مرجوع شده اند. در این میان این ایرانیان هستند که از استفاده از این کالاهای نامرغوب که از کالاهای تولید داخل ارزان تر است، ناراضی هستند.
چین با خرید 441 هزار بشکه نفت خام روزانه، بزرگترین وارد کننده نفت ایران در جهان است. چین از این قدرت خود استفاده می کند تا جمهوری اسلامی ایران را در برابر آمریکا و متحدانش حفظ کند. و این تنها در عرصه انرژی نیست.
درحالی که تحریم های آمریکا علیه ایران شرایط دریافت پول بابت فروش نفت ا را برای ایران بسیار دشوار کرده است، چینی ها در برابر نفت، خدمات و کالا می دهند. هجوم کالا های چینی به ایران صنایع داخلی ایران را از قبل با تحریم های ها دست و پنجه نرم می کنند، دچار مشکل کرده است. این یک معامله است که تنها برای چین سود آور می نماید. سقوط ارزش ریال، یکی از این مشکل هاست. بعلاوه کالاهای ژاپنی نسبت به همان کالا تولید ایران و اروپا از مرغوبیت بسیار پایینی برخوردار هستند. بعنوان مثال روغن ترمز ساخت چین حاوی یک نوع ماده سمی هستند. سال گذشته اتاق بازرگانی ایران و چین شکایات زیادی را دریافت کرد که از آنها خواسته شده بود جلوی واردات کالای چینی گرفته شود که “معمولا با کالایی که سفارش داده شده بود، مطابقت نمی کرد.
این وضعیتی است که منجر به نارضایتی بازرگانان و افکار عمومی ایران شده است. اما ایران مجبور است برای از دست ندادن مهم ترین مشتری نفت خود به آن تن بدهد. در سال 2011، چین و ایران توافقنامه ای امضا کردند که به موجب آن 40 درصد بهای نفت ایران به صورت کالا به یووان محاسبه می شود. در روز 6 فوریه آخرین دور تحریم های بانکی ایران آغاز شد که آخرین شانس پرداخت در بخش انرژی را از ایران می گیرد.
یک اقتصاد دان ایرانی می گوید: “این مسئله قدرت چین را بیش از گذشته تضمین می کند. حالا تنها راه برای دولت ایران، باز هم خریدن کالاهای چینی دربرابر فروش نفت است.”
ریناشینتا، 21 فوریه
