با وجود تهدید مقامات امنیتی و نظامی،دیروز مردم در نقاط مختلف کشوربه خیابان ها ریختند و سالگرد 18 تیر رابا شعار”مرگ بر دیکتاتور”آغاز و با فریاد “الله اکبر” ،که تا دیروقت به گوش می رسید،به پایان رساندند تا عزم خود رابرای مقابله با کودتای انتخاباتی نشان دهند.
شهرهای مختلف کشوردیروزدر حالی شاهد حضور گسترده مردم بود، که نیروهای ضد شورش، بسیجی و لباس شخصی از صبح روز 5 شنبه خیابان های مسیر راهپیمایی ها را اشغال کرده بودند. همزمان بسیجیانی هم که ازچند روز پیش در مساجد و ادارات دولتی مستقر شده اند تا در صورت لزوم برای مقابله با اعتراضات مردمی به خیابان ها بریزند،به خیابان ها گسیل شده بودند.
حضور پررنگ زنان
در تهران تظاهرات مردمی از نقاط مختلف شهر آغاز شد ودر زمانی کوتاه،راهپمایان در مسیرهای انقلاّب،بلوار کشاورز، آزادی،وصال،طالقانی…. به هم پیوستند و به سمت نقاط مرکزی شهر راه افتادند.تجمع مردم بعد از مدتی کوتاه با حرکت های خشونت آمیز نیروهای امنیتی، نظامی و لباس شخصی رو به رو شد که از یک سو تیرهوایی شلیک می کردند واز طرف دیگر می کوشیدندبا شلیک گازاشک آور،آنهارا متفرق کنند.در عین حال موتورسواران بسیجی و لباس شخصی نیز با سرعت زیاد به سوی جمعیت جمعیت می رفتند و آنها را مورد ضرب و شتم قرار می دادند.
در تظاهرات دیروز آنچه بیش از همیشه به چشم می خورد حضور زنان در سنین مختلف بود؛یکی از مردان تظاهر کننده به روز گفت:“امروز علاوه بر اینکه حضور جمعیت بیش از حد انتظارست،حضور خانم ها نیزپررنگ تر از همیشه است.”
او افزود:” درود بر زن ها و دختر ان ایرانی که آدم از شجاعت آنها شرمند می شود.”
زنان که در میان آنان از سنین مختلف دیده می شد در میان شلیک هوایی،گاز اشگ آور، و چماق های آماده لباس شخصی ها فریاد می زدند:“مرگ بر دیکتاتور”،”دولت کودتا،استعفا،استعفا”،”زندانی سیاسی آزاد باید گردد”،”نترسیم،نترسیم، ما همه با هم هستیم”…
ضرب و شتم افراد سالخورده
با بالا گرفتن شعارها که در برخی نقاط با گفتن «مجتبی ،مجتبی،بمیری،رهبری رو نبینی»به فرزند آیت الله خامنه ای نیز رسید، نیروهای ضد شورش،به طرز بی سابقه ای به ضرب و شتم مردم پرداختند که این برخورد شامل افراد مسن نیز شد. به گفته یک شاهد عینی وقتی مردم از سمت جنوبی خیابان انقلاب، در مسیر غرب به شرق در حرکت بودند، نیروهای بسیجی به پیر مردی که نمی توانست با سرعت مورد نظر آنها،خیابان را ترک کند،حمله کردند و او را به باد کتک گرفتند.در اینجا مردم در دفاع از مرد سالخورده برآمدند وفریاد زدند:خجالت،خجالت.
در اینجا بودکه نیروهای انتظامی از لباس شخصی ها و بسیجی ها خواستند«آرام تر» عمل کنند و مردم آنها را تشویق کردند.
در تقاطع خیابان وصال و انقلاب، نیروهای ضد شورش کوشیدند مانع عبور مردم شوند و آنها رابه طرف خیابان شهدای ژاندارمری برانند؛ جایی که نیروهای امنیتی و بسیجی با گاز اشگ آور،انتظار آنها را می کشیدند.به این ترتیب تظاهر کنندگان در لابلای نیروها گیر افتادند،اما مامورین ناگهان در پشت سرخود گروه دیگری از تظاهر کنندگان را دیدند که به یاری مردمی که در این خیابان گیر افتاده بودند،می آمدند.
یکی از عابران در این مورد می گوید: در حالی که ما به سوی بلوار کشاورز در حرکت بودیم ناگهان صدای شعار دادن جمعیت را از سر تقاطع شنیدیم و فهمیدیم جمعیتی که نیروهای امنیتی و انتظامی مانع حرکتشان شده بودند، در آن تقاطع جمع شده و شعار می دهند.
شعارهای مردم در این نقطه عبارت بود:“یاحسین میر حسین”،”الله و اکبر”، “زندانی سیاسی آزاد باید گردد “.
یار دبستانی درپیاده رو
در تقاطع ولی عصر ـ طالقانی نوازنده ای که با فرزند کوچک خود کنار خیابان نشسته بود، با تار،آهنگ یار دبستانی را می زد.تظاهر کنندگان نیز دور او جمع شدند و ترانه یاردبستانی را با ساز وی خواندند.
در این خیابان حضور مردم چنان چشمگیر بود که در بعضی موارد می شد بسیجیانی را که بین مردم گیر افتاده و در حال فرار بودند،مشاهده کرد.
در خیابان طالقانی،مردم با شعار “ایرانی باغیرت،حمایت،حمایت”،عابران را به ورود به صف خود دعوت کردند وهمراه با حضور آنان فریاد زدند:“مرگ بر دیکتاتور”و”دولت کودتا، استعفا، استعفا”.در این خیابان نیز مانند سایر خیابان ها رانندگان اتومبیل ها بازدن بوق،با تظاهر کنندگان همراهی می کردند.
یکی دیگر از شعارهایی که در این نقطه نیز مانند سایر نقاط به گوش می رسیدشعار”یا حسین،میرحسین” بود؛ آن هم در حالیکه این خبر بین مردم دهان به دهان می گشت که میرحسین موسوی،عملا امکان ارتباط با بیرون را ندارد و سایت کلمه هم هک و پیام تسلیت موسوی به داغداران حوادث اخیر از روی آن حذف شده است.
راهپیمایان در تقاطع طالقانی ـ ولی عصر،به سمت میدان ولی عصر پیچیدند که در اینجا با حمله نیروهای گارد ویژه همراه با باتوم و شلیک گاز اشک آور روبه رو شدند. مردم به همین علت حرکت خود را مجددا به سمت خیابان طالقانی ادامه دادند که در آنجا، بعد از رسیدن به کلانتری 107 فلسطین،دوباره با حمله این نیروها روبرو شدند.نکته جالبی که در این راهپیمایی دیده می شد این بود که مردم بعد از حمله نیروهای حکومتی،به سرعت متفرق می شدنداما به همان سرعت هم دوباره گردهم می آمدند و فریاد می زدند:نترسیدیم،چون همه با هم بودیم.
یک شاهد عینی در این مورد می گوید:وقتی صدای شلیک بالا گرفت،مردم باسطل های آشغال،عرض خیابان را مسدود و با انداختن کاغذ و چوب در درون این سطل ها آنها را به آتش کشیدند تا هم
مانع حمله نیروهای امنیتی ـ لباس شخصی شوند و هم مانع تاثیر گذاری گاز اشک آور.
دستگیری های گسترده
اما در خیابانهای ۱۶ آذر ، کارگر و خیابان های اطراف دانشگاه،درگیری ها گسترده تر بود و به نظر می رسید جمعیت بیشتری در آنجا حضور داشتند.هزاران نفر از مردمی که در این خیابان ها گرد آمده بودند،با نیروهای سرکوب گر درگیر و تعداد زیادی از تظاهر کنندگان، به ویژه جوانان، دستگیر شدند. بیشتر دستگیر شدگان به کلانتری خیابان انقلاب،نبش کاخ منتقل شدند. تعداد مجروحین در خیابان های اطراف دانشگاه تهران نیز که اغلب در اثر ضربات باتوم و چماق لباس شخصی ها،زخمی شده بودند،بسیار زیاد بود.در این منطقه نیروهای حکومتی علاوه بر ضرب و شتم مردم ،به صورت گسترده ای از گاز اشک آور و گاز فلفل استفاده کردند.در هر هجوم این نیروها به مردم و دستگیری تظاهر کنندگان،بقیه فریاد می زدند: “مرگ بر دیکتاتور”و “نترسید نترسید ما همه با هم هستیم”.
بیشتر این تظاهر کنندگان که ماسک های سبز بر صورت داشتند،با وجود شلیک گاز اشک آور از سوی نیروهای انتظامی و ضرب و شتم مامورین لباس شخصی،دوباره جمع می شدند و به شعار دادن ادامه می دادند.تظاهرات دیروز که با سرکوب شدید رو به رو بود نسبت به روزهای دیگر یک تفاوت آشکار داشت:مردم،بدون هیچ سازماندهی،از روش های تازه ای استفاده می کردند و مانند کسانی بودند که روزهای تمرین را پشت سر گذاشته اند.
