حسین محمدی
با شهریار مشیری، نماینده بندر عباس در مجلس هفتم در مورد عملکرد این مجلس سخن گفته ایم. شهریاری معتقد است: مجلس هفتم به جای نظارت بر دولت، حامی آن بوده است. وی همچنین بر این باور است که مجلس هشتم، “مجلس کم رنگ هاست.” این گفت و گو در پی می اید.
در این روزهای پایانی مجلس هفتم، ارزیابی شما از عملکرد این نهاد چیست؟
از نقاط مثبت مجلس هفتم این بود که، مجلس آرامی بود و برخلاف مجلس ششم از دعوا در آن خبری نبود. این نقطه مثبت بود. اما نقطه منفی مجلس هفتم این بود که به جای نظارت بر دولت، حامی دولت بود. یعنی هیات رییسه مجلس مدام به دنبال توجیه عملکرد دولت و وزارت خانه ها بود. تقاضاهای استیضاح و تحقیق و تفحص هایی را که به ضرردولت می شد نمی پذیرفت و یا اینکه این دست و آن دست می کرد تا مهلت قانونی آن بگذرد.
به هر حال هیات رییسه برآیند نمایندگان است.
بله. هیات رییسه از فراکسیون اکثریت اند و کسی رییس می شود که اکثریت به او رای دهند.
یعنی این نظر اکثریت مجلس بوده.
بله، دقیقا همین طور است.
در مورد نقاط ضعف مجلس می گفتید.
حمایت بیش از حد از دولت به نظر من باعث شد تا این مجلس نتواند ابعاد نظارتی در کشوررا با توجه به درآمد کشور در 4 سال اخیر، که در 40 سال اخیر بی سابقه بوده است، انجام دهد و قادر به ایجاد تحول اقتصادی در کشور نشد.
ردصلاحیت ها در تشکیل چنین مجلسی چقدر اثرگذار بوده؟
به واسطه اینکه چهره های سرشناس و کسانی که سابقه نمایندگی مجلس و کار در دولت را داشتند، ردصلاحیت شدند، نیروهای متخصص و کارآمد و کارکشته که آشنا به مسایل کشور باشند، در مجلس نداشتیم و مجلس از این نظر عملا خالی و ضعیف بود. در واقع این ردصلاحیت ها مجلس را اخته کرده بود.
مجلس هفتم با شعارهای اقتصادی تشکیل شد و نمایندگان از همان ابتدا اعلام کردند که به جای دعوای سیاسی به دنبال حل مشکلات معیشتی مردم هستند. فکر می کنید این هدف مجلس تحقق یافته؟
مجلس در طرح هایی چون تثبیت قیمت ها که مربوط به سال اول آن و زمان دولت آقای خاتمی بود، سعی می کرد خود را طرفدار مردم و مخالف دولت معرفی کند. در همین راستا مجلس با عملکرد خود اجازه نداد پیش بینی دولت مبنی بر افزایش 20 درصدی قیمت بعضی اقلام دولتی مثل بنزین و برق و… تحقق پیدا کند که این البته به دلیل مخالفت با دولت بود.
که ادامه پیدا نکرد…
بله؛ همین مجلس دردولت بعدی حتی راجع به بنزین 400 تومان هم صدایش در نیامد. آن موقع با افزایش نرخ بنزین از 70 تومان به 90 تومان مخالفت کرد، اما الان در برابر بنزین 400 تومانی صدایی از آن در نیامد.همین الان در مورد دیگر گران فروشی ها هم صحبتی نمی شود. مثل خودروهایی که درداخل با اختلاف قیمت فاحشی با خارج در کشور به فروش می رسد.
مثال می زنید؟
مثلا در مورد سمند در ایران تقریبا حدود 14 میلیون تومان به مردم اجحاف می شود. در حالی که همین ماشین را به آذربایجان و سوریه 6 میلیون می دهیم. یا مثلا ماشین های سیتروئن و زانتیا که در خارج از کشور 14 هزار دلار و در داخل 30 هزار دلار هستند.
این ها مسایلی هستند که مجلس باید به آن ها رسیدگی کند. در قرآن هم گران فروشی مذمت شده. منظور از گران فروشی هم فقط بقال سر کوچه نیست. مجلس به این مسایل نپرداخت و مانع گران فروشی دولت در بخش هایی چون سیمان و میل گرد و آهن نشد.
البته بحث هایی چون پرداخت سوبسید هم مطرح شد.
سوبسیدهایی که پرداخت شد و می شود جنبه عوام فریبانه دارد. زیرا به مشکلات قشر ضعیف ما اضافه می کند. این هم ازآن چیزهایی بود که مجلس هفتم خیلی راحت از خیر آن گذشت. البته در مجلس هفتم شاهد زمزمه انجام استیضاح های زیاد و حتی سوال از رییس جمهور بودیم. آخرین مورد آن هم استیضاح وزیر بازرگانی بود…اما این آخری که ماست مالی شد.
بله. سوال من هم همین جاست. بسیاری از این استیضاح ها اصلا مطرح نشد…
این ها از سوی اقلیت و مستقل های مجلس مطرح می شد. مثل سوال از رییس جمهور یا تحقیق و تفحص از شهرداری تهران در زمان مدیریت قبلی. ولی چون هیات رییسه مجلس علاقه ای به این طرح ها نداشت همه را از دستور کار خارج می کرد یا عنوان نمی کرد.
یعنی اقلیت ها و مستقل ها نمی توانستند بهتر عمل کنند؟
اقلیت مجلس این دوره از پتانسیل خود استفاده نکرد چون لیدرهای دانه درشتی نداشت. جناح مستقل بهتر عمل می کرد اما باز هم فایده ای نداشت.
با نگاهی به عملکرد 4 سال گذشته چه نمره ای به مجلس می دهید؟
نمره متوسط می دهم.
یعنی چند؟
من از بیست، ده می دهم.
و آخرین سوال. فکر می کنید مجلس هشتم قادر به رفع نقاط ضعف مجلس هفتم خواهد بود؟
چهره های سرشناس کشوری و ملی در مجلس هشتم حضور ندارند. بنابراین زیاد نمی توان امیدواری داشت که کاری بکند. مجلس هشتم مجلس کم رنگ هاست.