عمر کوتاه یک روزنامه در ایران

نویسنده

sharghnews.jpg

مارینا فورتی

روزنامه شرق، روزنامه اصلاح طلبی که در تهران زنده مانده بود، از روی دکه های روزنامه فروشی، ناپدید شد. دستور توقیف از سوی هیئت نظارت بر مطبوعات صادر شد و اتهام آن مصاحبه با شاعر ایرانی بود که در خارج از ایران زندگی می کند، مخالف حکومت و همجنسگراست.( همجنسگرایی در ایران جرم محسوب می شود و حکم آن اعدام است). این مصاحبه درباره انتخاب جنسیتی شاعر نبود و صرفا به ادبیات و هنر پرداخته بود: اما فقط یک سرمقاله روزنامه کیهان، روزنامه [منتسب به] رهبر ایران، کافی بود که خواستار تنبیه صداهای “بی اخلاقی” بشود و این امر فورا مستجاب شد. روزنامه شرق فعالیت مطبوعاتی اش را تنها از سه ماه قبل و بعد از دستور توقیف چندماهه، از سر گرفته بود. مهدی رحمانیان، سردبیر شرق با لحنی تلخ می گوید:« به دنبال بهانه بودند تا صدای ما را خفه کنند».

یک ماه پیش دادگاه روزنامه “هم میهن” را که گروهی از روزنامه نگاران مستقل تشکیلش داده بودند، دو ماه بعد از انتشار دوباره اش ، تعطیل کرد. ایلنا، آژانس خبری اصلاح طلب هم در جریان محاکمه است. روزنامه ها تعطیل می شوند و روزنامه نگاران تحت فشار فرار می گیرند: روز یکشنبه، سهیل آصفی، که در [روزنامه های اصلاح طلب و ] “روز” - روزنامه اینترنتی می نوشت که در غیاب روزنامه های نوشتاری منتشر می شود و رژیم هم هر روز آنها را فیلتر می کند- زندانی شد.

در حال حاضر 17 روزنامه نگار در بازداشت بسر می برند و دیگران هم هر لحظه ممکن است به زندانی شوند: عماد الدین باقی، روزنامه نگار و نویسنده و موسس موسسه دفاع از زندانیان، چند روز پیش به سه سال زندان محکوم شد که این حکم هر لحظه قابل اجرا است. بعلاوه دو روزنامه نگار کرد هم به مرگ محکوم شده اند که با یک کمپین قوی، شاید بشود جانشان را نجات داد.

رژیم ایران همیشه در پی ایجاد درگیری است. این کار را نه فقط با روزنامه نگاران می کند، بلکه کارگران، فعالان، روشنفکران ( مثل هاله اسفندیاری و ایرانی-آمریکایی هایی که مجبور به اعتراف شده اند که در تحریک مردم به انقلاب مخملی در ایران، از سوی آمریکا ماموریت داشته اند) هم از دست آنها در امان نیستند. در پشت صحنه هم موجی از اعدام های خیابانی در جریان است که دیگران عبرت بگیرند.

منبع: ایل مانیفستو، 7 اوت