دیوید ایگناسیوس
ایران در حالی برای مذاکره با آمریکا و سایر قدرت های بزرگ در روز جمعه آماده می شود که فشارهای اقتصادی فزاینده ادامه دارد.
صادرات نفت ایران در ماه مارس 300 هزار بشکه در روز کاهش یافت. دلیل این امر خودداری برخی از مشتریان قدیمی نفت ایران از خریداری نفت ایران به دلیل تحریم های آمریکا و اتحادیه اروپا و عدم امکان دستیابی به مشتریان دیگر از سوی ایران است. کشورهایی که خرید نفت ایران را کاهش داده اند عبارتند از ترکیه، ژاپن، فیلیپین، تایوان، مالزی و هند. کاهش های بیشتری هم در تابستان، که تحریم های اتحادیه اروپا جنبه عملی پیدا می کند در راه خواهد بود.
یکی دیگر از تنگناهای اقتصادی بازار بیمه است. اتحادیه اروپا ماه آینده تصمیم می گیرد که آیا شرکت های مالی خود را از ارائه خدمات بیمه به محموله های ایرانی محروم کند یا نه. قطع ارائه خدمات بیمه می تواند “از شدیدترین تحریم های” اروپا علیه ایران باشد، چرا که تانکرهای بین المللی از حمل محموله های ایران سرباز خواهند زد مگر آنکه شرکت های بیمه اروپایی بیمه آن را برعهده گیرند.
به گزارش رویترز از سنگاپور هفته گذشته یکی از شرکت های بیمه چین هم ارائه خدمات بیمه به تانکر های ایرانی را متوقف کرد.
حتی اگر ایران موفق شود صادرات خود را از درون شبکه تحریم ها هم ادامه دهد، بازهم درآمد این کشور کاهش چشمگیری پیدا خواهد کرد. دلیل آن این است که ایران مجبور است برای فروش نفت خام خود برای مشتریان غیر اروپایی تخفیف های ویژه قائل شود.
عربستان سعودی به منظور خنثی کردن اثر قطع صادرات نفت ایران بر بازارهای جهانی گفته است که تولید خود را به 12.5 میلیون بشکه در روز خواهد رساند.
نقش تعیین کننده عربستان سعودی اخیرا توسط اکبر هاشمی رفسنجانی درمصاحبه ای بیان شده است؛ وی ماه گذشته مجددا به سمت ریاست مجمع تشخیص مصلحت انتخاب شد. آقای رفسنجانی گفته است: “اگر ما روابط خوبی با عربستان سعودی داشتیم آیا غرب می توانست ما را تحریم کند؟” وی افزود: “تنها سعودی ها می توانند خلاء نفت ایران را در بازار جهانی پر کنند.”
گروهی از ناظران انتخاب مجدد رفسنجانی به سمت ریاست مجمع تشخیص مصلحت را به عنوان علامتی در جهت مذاکرات جدی با غرب تعبیر کرده اند. او گفت: “چه تفاوتی میان آمریکا، چین، روسیه و غیره وجود دارد؟ اگر با آنها مذاکره می کنیم، چرا با آمریکا مذاکره نکنیم؟”
معمولا تحریم های اقتصادی را به عنوان سلاحی غیر موثر در نظر می گیرند و آن اثر فلج کننده ای که از آن صحبت می کنند وجود ندارد. لیکن درمورد تحریم های ایران ممکن است موضوع جدی تر باشد. دلیل آن این است که در یک اقتصاد یکپارجه جهانی، تصمیمات مالی در آمریکا و اروپا و ژاپن بطور همزمان بر سیستم مالی سراسر جهان اثر می گذارد.
این شبکه جهانی در حال حاضر عرصه را بر ایران به شدت تنگ کرده است. هفته های آینده نشان خواهد داد که آیا این فشار برای تغییر رویه ایران کافی بوده است یا نه.
منبع: واشنگتن پست – 9 آوریل
