سال ۱۳۹۴ ادامه روند دوسال بعد از پایان نکبت، بقای ولایت است. مشت آهنین “نظام” در متن سیاست مهار دهان آزادی را بیرحمانه در داخل می کوبد و نرمش قهرمانانه در خارج حاصل سیاست اتمی ماجراجویانه و بلند پروازانه چند میلیارد دلاری را تسلیم “دشمن” می کند.
آرایش قوای سیاسی به ترکیب “اعتدال- اصلاح” و “داعشیان شیعه”- اصطلاح از مصطفی تاج زاده هنوز در بند - فرو می کاهد. دو بال “نظام” به گفته ولی فقیه اول یکی د رخون کشیده و دربند هزار ممنوعیت فقط به اجازه زنده ماندن کفایت می کند و دیگری “اوباش” را از پس پرده به جلوی صحنه می آورد و برای نخستین بار د رتاریخ ایران “جاهل” رادر کنار “رئیس فرهنگستان” کرسی می دهد.
مهم ترین حادثه سال ۱۳۹۴رسمیت یافتن حضور “اوباش” در صحنه سیاسی است. ابتدا سردار حسین همدانی فرمانده سرکوب جنبش سبز رسما اعلام می کند که برای این کار پنج هزارتن از اوباش را بسیج کرده و به نام “مردم” به سرکوب تظاهرات آرام مردم فرستاده است. سپس “اوباش” از پرده در می آ یند و حضور رسمی در مراسم پیدا می کنند. سال که به آخر می رسد دشنام های اوباشانه در کلام “رهبرمعظم” و مقدسان اطراف او انعکاس می یابد. رهبران نمادین جنبش سبز “نا نجیب” خوانده می شوند و مردمانی که بااستفاده از کمترین روزن بازهم در انتخابات اسفند۹۴ به آیت اله خامنه ای و فهرست او “نه” گفته اند، خود را با “مقدسانی” روبرو می بینند که برگزیدگان آنها را “پست” و “بیشرف “می خوانند.
بیگمان سکه تبدیل “جمهوری اسلامی” به” جمهوری اوباش” را تاریخ بنام ولی فقیه دوم خواهد زد و درست در روزهایی که دو زاده نجف در عراق – صادق لاریجانی،هاشمی شاهرودی- برای تکیه بر ولی فقیه سوم خیز برداشته اند.
خانم ها! آقایان!
نخستین سال است که نوروز بی “روز” تمام می آید. به امید آنکه سال آخر هم باشد، دل به بهارسیاوش کسرایی می سپریم که دیگر بر کوه و دمن چتر شکوفه گشوده است:
بهار می‌شود!
یکی دو روز دیگر از پگاه
چو چشم باز می‌کنی
زمانه زیر و رو
زمینه پرنگار می‌شود
زمین شکاف می‌خورد
به دشت سبزه می‌زند
هر آنچه مانده بود زیر خاک
هر آنچه خفته بود زیر برف
جوان و شسته رفته آشکار می‌شود
به تاج کوه
زگرمی نگاه آفتاب
بلور برف آب می‌شود
دهان دره‌ها
پر از سرود چشمه سار می‌شود
نسیم هرزه پو
ز روی لاله‌های کوه
کنار لانه‌های کبک
فراز خارهای هفت رنگ
نفس زنان و خسته می‌رسد
غریق موج کشتزار می‌شود
گروه گله‌های ابر
ز هر کناره می‌رسد
به هر کرانه می‌دود
به روی جلگه‌ها غبار می‌شود
در این بهار آه …!
چه یادها
چه حرف‌های نا تمام
دل پر آرزو
چو شاخ پر شکوفه باردار می‌شود
نگار من
امید نوبهار من
لبی به خنده باز کن
ببین چگونه از گلی
خزان باغ ما بهار می‌شود
سال ۱۳۹۳ در یک نگاه
نخستین فرازهای “نگاه سال” در پایان سال ۱۳۹۳، سال رفته را چنین تصویر می کرد:
“سالی دیگرازسال های فلاکت می گذرد. دولت بگم بگم از نردبام نظام فرو انداخته می شود. تنها کمی بعد درزمی کند که “نظام” در دوسال آخر استقرار “ پاک دست ترین دولت تاریخ ایران”، زیر نظر “مقام رهبری” با “شیطان بزرگ” سابق درعمان خلوت کرده تا آخرراه مشخص و جانشین سیب گندیده تعیین شود.
بر متن این توافق، درست سر پیچ امامزاده هاشم، برستون وشناسنامه نظام مهر ابطال می خورد. یکی از چند جان فدای سید علی که به فریاد مکرر می گوید مطیع رهبر و نظام است، به ریاست جمهوری می رسدو کلید آقا در دست ماموریت ویژه خودرا آغاز می کند.
مردادی دیگر است درتاریخ معاصر ایران پایان نکبت، بقای ولایت در دستور کار است. جمهوری دا رودشنام، در متن سیاست مهار نرمش قهرمانانه را می آغازد.
ارگان های قدرت و منابع ثروت را سگ های گرسنه، گرگهای سیر دراختیار دارند و امام محمد الجواد قهرمان تازه برکشیده ایست که باید استمرار استقلال، آزادی، حکومت خدایی را برقرار نگه دارد.
سال ۱۳۹۳، زیررصد “نگاه هفته” که همه لینک های بالا ازآرشیو آن استخراج شده است، به سال ۱۳۹۴ می رسد. سیری بر رویدادهای این سال که فهرست کامل آن در همین صفحه در دسترس خوانندگان روز قرار گرفته است، نشان می دهد که در برهمان پاشنه سی وچند ساله می گذرد و تتمه آرزوها هم بر باد می رود.
حاکمان بر ایران که سران ۲۸ کشور جهان را چهارپایان می خوانند، به دستگیری شادی مشغولند تامردمان سرزمین باستانی ایران رابه زور شلاق هم که شده به راه بهشت ببرند.دریچه ها و منفذها چنان به روی آزادی بسته می شود که غلامحسین کرباسچی، که سابقه داغ و درفش و زندان را دارد، به طنز مژده می دهد که: “به زودی حکم ممنوع التنفسی صادر می کنند”.
مجلسیان در کار حل مشکل وازکتومی، توبکتومی و ساپورت اند و مقامات و هنرمندان درباری در یوم الپروستات ” مقام معظم” برای دست بوسی صف می کشند.
داعش به معادلات منطقه افزوده می شود. ژنرال السیسی ایران ازمیان اخبار سر برمی کشد.
سال ۹۳ رو به پایان می رود. کارزار طولانی پرونده اتمی همچنان ادامه دارد. “مقام معظم”، پایوران و سردارانش وعده گذشتن از پیچ تاریخ و رسیدن به تمدن نوین اسلامی را می دهند. و ناظران امور ازحرکت کشتی شکسته بسوی شوروی سخن می رانند.
در آخرین روزهای سال اندیشه “امپراطوری شیعه” که پایتخت آن عراق است از زبان علی یونسی مشاور رئیس جمهور تدبیر و امید به میان می آید. امام جمعه های منصوب “مقام رهبری” هم چهارشنبه سوری را حرام و چیدن سفره نوروز را منع می کنند.
