عماد حسین نیا
اشکان نامداری، دبیر انجمن اسلامی دانشگاه صنعتی شاهرود یکی از هزاران دانشجویی است که از مهرورزی دولت بی نصیب نمانده است. او که اخیرا ممنوع التحصیل [و البته ممنوع الورود به دانشگاه] شده، با این وجود معتقد است: “اعمال فشار بر دانشگاه هیچگاه موفق نخواهد بود چون تاریخ به ما یادآور می شود که تیغ برهنه استبداد هرگز نتوانسته بر جان آزادی خواهی بنشیند”. با نامداری گفتگویی کرده ایم که در پی می آید.
علت احضار شما به کمیته انضباطی چه بود؟
بطور کلی آنچه باعث احضار من و تعداد دیگری از فعالین انجمن اسلامی به کمیته انضباطی شد، اعتراضات گسترده ای بود که نسبت به محدود کردن فضای سیاسی و فرهنگی دانشگاه انجام شد. انحلال انجمن اسلامی و تعلل در برگزاری انتخابات شورای صنفی توسط دانشگاه و در ادامه احضار دانشجویان به کمیته انضباطی در تابستان از جمله مواردی بود که باعث شکل گیری چندین تجمع در این مدت شد و البته نتیجه بیان چنین انتقاداتی در مورد نحوه مدیریت دانشگاه و متعاقبا محدودیت ها و نا بسامانی های ناشی از آن در فضای سیاسی و فرهنگی دانشگاه، احضار های پیاپی دانشجویان به کمیته بود.
با چه اتهامی مواجه شدید؟
برگزاری تجمع غیر قانونی، تشویش اذهان عمومی و همچنین ارتباط با گروههای غیر قانونی. البته هیچ اشاره ای به موارد این اتهامات نکردند؛ هنگامی هم که نسبت به عدم تفهیم اتهام خود اعتراض کردم، هیچ جوابی ندادند و گفتند اگر اعتراض دارید توی فرم کمیته بنویسید که من هم نوشتم ولی هیچ تاثیری نداشت! در واقع در جلسه مقدماتی کمیته تنها بصورت کلی گفتند این ها اتهام شماست.
آیا مدارکی دال بر اتهامات شما وجود داشت؟
خیر؛ در حالیکه بر اساس قانون، باید جلسه تفهیم برگزار می شد که چنین کاری صورت نگرفت. در جلسه کمیته انضباطی نیز مواردی را بصورت مشخص و با اتکا به مدرک و دلیل ارائه نکردند.
پس چطور برای شما حکم صادر کردند؟
متاسفانه در جلسه کمیته انضباطی اجازه دفاع پیدا نکردم و اساسا فرصت صحبت به من داده نشد؛ تنها سوال می کردند:این موارد را قبول دارید یا نه؟ هنگامی که اتهامات را رد می کردم و خواستار ارائه مستنداتی شدم تا بر اساس آن پاسخ دهم، حاضر به ارائه مدرک نشدند. در واقع جلسه دفاعیه نبود، بلکه بیشتر به بازجویی شبیه بود. حالا اینکه بر چه مبنایی اتهامات من بر آقایان معلوم شد و حکم محرومیت از تحصیل صادر کردند را باید از خودشان پرسید.
در خبر ها بود که از ورود شما به دانشگاه هم جلو گیری شده است. آیا حکم ممانعت از تحصیل شامل ورود و خروج هم می شود؟
روز 21 بهمن حراست دانشگاه از ورود من به دانشگاه ممانعت کرد. اعضاء حراست گفتند ترم جدید شروع شده است و شما نمی توانید وارد دانشگاه شوید. عجیب نیست! برای من حکم یک ترم محرومیت از تحصیل صادر شده ولی در آیین نامه و شیوه نامه انضباطی، بندی به عنوان ممنوع الورودی دانشجو به دانشگاه وجودندارد؛ بنابراین این حرف که چون از تحصیل محروم شدید، نمی توانید وارد دانشگاه شوید، قانونی نیست. ریاست دانشگاه باید پاسخ دهد که بنا بر چه انگیزه و توجیهی دانشجو را به خانه ی خودش راه نمی دهند.
آیا برای سایر دانشجویان دانشگاه شاهرود نیز محدودیت های تحصیلی به وجود آمده است؟
بله در سال تحصیلی اخیر بیشترین برخوردهای انضباطی را در دانشگاه شاهد بوده ایم بطوری که به ضرس قاطع می توان گفت شدت و وسعت این محرومیت ها در طول تاریخ تاسیس دانشگاه شاهرود بی سابقه است. پنج نفر از اعضای مرکزی انجمن و تعدادی از اعضای عمومی آن یا به کمیته احضار شدند و یا حکم انضباطی برایشان صادر شده است و تاکنون سه نفر حکم قطعی یک یا دو ترم محرومیت از تحصیل دریافت کرده و بصورت غیر قانونی ممنوع الورود شده اند. در این مدت بیشترین فشار به انحای مختلف بر فعالین دانشجویی وارد شده که کمیته های انضباطی بخشی از آن است
فضای دانشگاه شاهرود علیرغم اقدامات محدود کننده چطور است؟
دانشجویان علی رغم همه ی این مشکلات بخوبی در برابر آن مقاومت کرده و با برگزاری تجمعات پر شمار و گسترده در دانشگاه بر مطالبات صنفی و سیاسی خود تاکید می کنند. قدر مسلم آنست که مطالبه خواسته های دانشجویان بصورت فراگیر و با جدیت از سوی آنها پی گیری می شود و دانشجویان این دانشگاه اجازه نخواهند داد که نظم پادگانی بر آن مستولی شود چرا که امروز بدیهی ترین حقوق دانشگاهیان مورد تعرض اقتدارگرایان قرار گرفته و صرف نظر کردن از این حقوق به منزله تخریب و تهی شدن هویت و مفهوم دانشگاه از ارزش های حاکم بر آن است.
به نظر شما چه اهدافی در این برخوردها وجود دارد؟
امروزه دانشگاه به مبدا و ملجا حرکت های آزادی خواهی و اصلاح طلبانه تبدیل شده است و فضای درون دانشگاهها بازتاب تمایلات و خواسته های همه ی آحاد جامعه است؛ به همین علت، جریان اقتدارگرا از ابراز و گسترش آن در جامعه نگران است و سعی می کند که با برخوردهای وسیع، فضای سنگین سکوت را به دانشگاه تحمیل کند. آنچه در دانشگاه اتفاق می افتد تنها مطالباتی از صنف دانشجو نیست و فعالین دانشجویی با اولویت قرار دادن حفظ حقوق شهروندی و آزادی های عمومی و فردی در اجتماع، به دفاع از آن پرداخته اند و کاملا طبیعی است جریانی که با این معیار ها سازگار نیست بخواهد به مقابله و ستیز برخیزد اما تاریخ فعالیت دانشجویی نشان داده که تیغ برهنه استبداد هرگز نتوانسته بر جان آزادی خواهی بنشیند.