آیت الله خامنه ای گفته مخالفت با نظام بزرگترین منکر است. البته ممکن است ایشان راست بگوید، منتهی الآن چند سالی است که معنی نظام معلوم نیست. یعنی معلوم نیست کدام بخش های حکومت جزو نظام هستند، و کدام بخش هایش جزو نظام نیستند. مثلا مجمع تشخیص مصلحت نظام یکی از بخش های مهم نظام است که هم توسط خامنه ای اعضایش تعیین می شوند و هم اینکه بالاتر از دولت و مجلس است. یعنی این بخش از نظر نظام خیلی مهم است، ولی رئیس آن اجازه سخنرانی در یک دانشگاه یا تلویزیون را ندارد.
یا مثلا رئیس جمهور یکی از بخش های نظام است، منتهی این موضوع همیشگی نیست، بعضی روزها رئیس جمهور خیلی مهم است و اصولا تمام نظام به دنبال حفظ آن است، خیلی مواقع هم هفتاد درصد نظام از بالا تا پائین در حال برنامه ریزی برای از بین بردن دولت است که یک بخش اصلی نظام است. یا مثلا مجلس یکی از بخش های خیلی مهم نظام است، ولی ممکن است همین مجلس یک مجلس ششم باشد که در این حالت نه تنها بخش مهمی از نظام نیست، بلکه همه اعضای آن را می دهند وزارت اطلاعات موش بخورد.
یا مثلا همین وزارت اطلاعات، خیلی اوقات وزارت اطلاعات برای همه نظام تصمیم می گیرد، و گاهی اوقات اصلا وزیر اطلاعات را آدم حساب نمی کنند، مثل امروز که وزیر اطلاعات اگر از صبح تا شب بازداشت نمی شود باید روزی دویست و هفت بار خدا را شکر بگوید. یعنی درست است که بقول آیت الله خامنه ای مخالفت با نظام بزرگترین منکر است، منتهی خیلی هم معلوم نیست این نظامی که مخالفت با آن بزرگترین منکر است خودش چی هست.
گاهی اوقات هم معلوم نیست منکر چی هست. مثلا اگر رهبر سی سال قبل در مشهد یک جمله راجع به اپیلاسیون گفته است، الآن یک دفعه اپیلاسیون حرام می شود، ولی همین رهبر اگر یک هفته قبل درباره هیات مذاکرات حرفی زده، مخالفت با آن واجب است. مثلا مخالفت با اپیلاسیون یک دفعه می شود بزرگترین هدف نظام و حتی مهم تر از برنامه هسته ای و کاپیتولاسیون، آن وقت یکی از خواهرانی که وقتی شروع کرده به اپیلاسیون مخالفت با آن مخالفت با نظام نبوده یک دفعه توی عمل انجام شده قرار می گیرد، پارچه آغشته به موم را باید بکشد و یا نکشد. یا اصلا یک دفعه همه مسئولان یادشان می آید که منظور از کاپیتولاسیون که امام خمینی با آن مخالفت کرده، همین اپیلاسیون بوده و همه چیز عوض می شود. یعنی بطور کلی خیلی چیز ساده ای نیست.
خیلی وقت ها نظام هم تغییر می کند، مثلا مخالفت با دولت گاهی اوقات مخالفت با امام زمان است، مثل دولت احمدی نژاد، ولی به محض اینکه طرف لیفتینگ می کند، و شاید هم اپیلاسیون کرده باشد، بعد از یازده روز مخالفت با همان رئیس جمهور می شود طرفداری از نظام. یا مثلا روزنامه کیهان گاهی مهم تر از دولت است و گاهی اصلا مهم نیست. مثلا مخالفت با دولت روحانی نه تنها مخالفت با نظام نیست، بلکه عین خفظ نظام است.
پس نتیجه می گیریم که منکر بودن مخالفت با نظام چند شرط دارد.
یک، نظام هر روز با روز قبل فرق می کند و هر روز رهبر باید بگوید که امروز چه چیزی جزو نظام هست و چه چیزی جزو نظام نیست.
دو، منکر هم هر روز با روز قبل فرق می کند، مثلا ده سال کاپیتولاسیون منکر است، ده سال اپیلاسیون منکر است.
سه، مخالفت هم در هر سال معنی اش فرق می کند، خیلی اوقات شک کردن علیه دولت منکر بزرگی است، ولی یک دفته بعد کودتا کردن علیه همان دولت واجب شرعی است
منظور این است که هیچ منظور خاصی وجود ندارد، فقط یادتان باشد که هیچ چیز در جمهوری اسلامی مثل روز قبل نیست، بنابراین بیخودی سرتان را پائین نیاندازید و فکر کنید همه چیز را فهمیدید.