محمد الموسوی
سیاست خارجی فرانسه سیاستی شجاعانه است: به نوشته سایت خبری “پان عرب”، فرانسوا اولاند در برنامه سیاست خارجی خود با ایران آیت الله ها، برخلاف نیکولا سارکوزی یا ژاک شیراک، طفره نمی رود. این یکی از معدود تمجیدهایی است که اخیراً در مطبوعات بین المللی از رییس جمهور فرانسه شده است.
آیا از این سیاست می توان به عنوان هوشیاری فرانسه یاد کرد؟ یا اینکه این رویکرد فقط رویکردی متعلق به رییس جمهور اولاند است؟ یا شاید هم یک موضع گیری سیاسی زودگذر باشد؟ به هرحال نکته مسلم این است که فرانسه اولاند به مانند فرانسه قبلی نیست. این فرانسه قاطع و یک کلام است؛ زیگ زاگ نمی رود و به دنبال رسیدن به آرامش با حکومت آیت الله ها نیست. فرانسه امروز خواستار سرنگونی متحد ایران، بشار اسد، شده و با ابقای نخست وزیر نوری المالکی در عراق به شدت به مخالفت برخاست.
پاریس در زمان ریاست جمهوری ژاک شیراک به دنبال استجاب خواسته های سران جمهوری اسلامی بود و حتی تا جایی پیش رفت که در سال ۲۰۰۳ به مقر سازمان مجاهدین خلق در شمال پاریس حمله و وجوهی را توقیف کرد.
اکنون فرانسوا اولاند با ابقای نخست وزیر نوری المالکی در عراق به مخالفت برمی خیزد، از اپوزیسیون سوریه حمایت می کند و به رابطه خود با کردهای عراق، علی رغم برخورد با دولت بغداد، ادامه می دهد. بی شک این هوشیاری فرانسه چشمگیر است. درواقع می توان گفت که این هوشیاری مجدداً به دوران اولیه خود بازگشته است. اولاند با جهانی پیش می رود که رو به تحول است. آیا در ایران نیز شاهد تحولاتی خواهیم بود؟ باید به فرانسه بخاطر این شجاعت آفرین گفت. حکومت ایران هنوز متوجه نشده که این موضع گیری ها تا چه حد می تواند دردناک باشد.
منبع: کوریه انترناسیونال، ۶ اکتبر http://www.lavie.fr/actualite/monde/israel-se-prepare-t-il-a-une-guerre-contre-l-iran-28-08-2012-30161_5.phphttp://www.slate.fr/story/47317/toxicomanie-came-drogue-iran-teheran
