جوبی واریک، گرگ میلر
علی رغم سیاست ها و سرکوب های شدید دولت جمهوری اسلامی، بسیاری از مسؤولان و شخصیت های دانشگاهی ایرانی در نهایت ترجیح را براین نهاده اند که با سرویس های اطلاعاتی غربی همکاری کنند.
تنش های سیاسی هر روز بیش از گذشته نمایندگان و مسؤولان رسمی را مجاب به انتقال اطلاعات، به ویژه درخصوص برنامه هسته ای محفی، به اردوگاه غربی ها می کند. با ارزش ترین اطلاعات از جانب شخصیت های علمی و مسؤولان اداری که در برنامه های تسلیحاتی جمهوری اسلامی شرکت کرده اند تأمین می شود. آنان در مخالفت با دولت و در واکنش به سرکوب شدید اعتراضات مردمی که در زمان انتخابات اخیر ریاست جمهوری روی داد، دست به چنین اقداماتی می زنند. یکی از مسؤولان سابق دولت امریکا در این رابطه می گوید: “در حال حاضر تبادل اطلاعات به میزان چشمگیری رسیده و این به خوبی نشان از نارضایتی تکنوکرات های ایرانی دارد.”
دولتمردان امریکایی اخیراً تأیید کردند که یکی از فیزیکدانان هسته ای ایران در ماه ژوئن به اردوگاه آنها ملحق شده است. شهرام امیری، ۳۲ ساله، در زمان زیارت در عربستان سعودی ناپدید شد [ژوئن ۲۰۰۹] و اطلاعات جدید و دست اولی را درخصوص برنامه های حساس جمهوری اسلامی به سرویس های اطلاعاتی غربی منتقل کرد. او به ویژه وجود یک مرکز جدید غنی سازی اورانیوم در حوالی شهر قم را برملا کرد. امیری از نظر برخی کارشناسان امر، پس از علیرضا عسگری [معاون سابق وزیر دفاع و فرمانده سپاه]، مهم ترین نظامی پناهنده شده ایرانی است. علیرضا عسگری در سال ۲۰۰۷ در زمان سفر به ترکیه، ارودگاه خود را عوض کرد.
به نقل از برخی منابع، اخیراً کناره گیری های دیگری نیز در سطوح دیپلماتیک و نظامی مشاهده شده است. البته تمامی این کناره گیری ها به صورت عمومی اعلام نشده اند. در میان شخصیت های پناهنده شده، محمدرضا حیدری، سفیر جمهوری اسلامی در اسلو، می گوید فشارهای زیادی از سوی دولت بر او وارد می شد تا نتیجه رأی گیری شهروندان ایرانی در نروژ را خلاف واقعیت اعلام کند. او به همین دلیل در ژانویه ۲۰۱۰ استعفای خود را اعلام کرد و از نروژ تقاضای پناهندگی سیاسی نمود. حیدری طی یک مصاحبه تلفنی گفت که او یک نمونه از هزاران ایرانی است که هر روز با توجه به رویدادهایی که در کشور می گذرد مأیوس تر از روز قبل می شوند. او می گوید: “من هم در ایران و هم به عنوان دیپلمات از موقعیت بسیار خوبی برخوردار بودم، ولی وجدان بیدارم مرا از ادامه همکاری با این حکومت بازداشت. من دیگر نمی توانستم این جنایات و سرکوب ها را که توسط حکومت بر مردم روا می شود تحمل کنم. مگر مردم غیر از اینکه رأی شان چه شده است چه می خواستند؟”
کناره گیری امیری و دیگر شخصیت های ایرانی اوج استراتژی سازمان سیا برای فرار مغزهای ایرانی طی سال های اخیر است. این تلاش، علاوه بر خرابکاری در تجیهزاتی که به ایران وارد می شوند، به هدف کاهش روند پیشرفت برنامه هسته ای ایران انجام می شود.
آرت کلر، یکی از عوامل سابق سازمان سیا که اکنون بازنشسته است، می گوید که مأموریت اکثر نیروهای جدید این سازمان به گونه ای است که آنان باید در محل کار کنند. در مورد ایران، به دلیل اینکه دولت جمهوری اسلامی حدود ۱۰ سال پیش اعضای شبکه ای از جاسوسان سازمان سیا را اعدام کرد، ثبت نام عوامل در این راستا به عنوان یک فعالیت خطرناک محسوب می شود. او می افزاید: “به ویژه زمانی که مسأله مربوط به برنامه های مخفی تسلیحاتی باشد. دانشمندان و دست اندرکاران این بخش ها به طور شبانه روزی تحت نظارت عوامل جمهوری اسلامی هستند.”
چندین منبع ایرانی، امیری را یکی از محققانی دانسته اند که برای سازمان انرژی اتمی ایران کار می کرده. به گفته سازمان مجاهدین خلق که در سال ۲۰۰۳ برنامه مخفی غنی سازی جمهوری اسلامی را فاش نمود، امیری از حدود ۱۰ سال قبل در برنامه های حساس اتمی در ایران فعالیت داشته است. دولتمردان جمهوری اسلامی نیز به نوبه خود اعلام کرده اند که امیری قربانی آدم ربایی شده است.
دانشمند دیگری به نام مسعود علی محمدی، روز ۱۲ ژانویه در تهران ترور شد. مسؤولان جمهوری اسلامی سرویس های اطلاعاتی اسراییل و غرب را متهم کردند، ولی بسیاری از منابع آشکار کردند که محمدی یکی از طرفداران جنبش مخالفان موسوم به جنبش سبز بوده و در بسیاری از تظاهرات اعتراض آمیز ضد دولتی نیز شرکت داشته است. براساس گزارشی که توسط سازمان مجاهدین خلق تنظیم شده، عوامل وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی روز قبل از مرگ محمدی منزل وی را مورد تفتیش قرار داده اند و بسیاری از یادداشت ها و مدارک او را توقیف کرده اند. مرگ این استاد فیزیک هشدار به اشخاصی است که احتمالاً قصد دارند اطلاعات محرمانه را به غربی ها بدهند.
منبع: کوریه انترناسیونال، ۳۰ آوریل
