بررسی زن در آثار 4 نویسنده معاصر
فردایمان چه خواهد شد…؟
انجمن جامعه شناسی ایران به مناسبت روز زن ،جلسه ای را به “بررسی زن در ادبیات چهار نویسنده معاصر ایرانی” اختصاص داد.
دراین گردهم آیی که در محل دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران برگزار شد ، شمس لنگردوی شعر وزن در آثار محمود دولت آبادی ، رضا قاسمی ،مهرنوش مزارعی و فتانه سید جوادی مورد بررسی قرار گرفت.
درابتدای جلسه شهلا اعزازی - میزبان - ضمن گرامیداشت مقام وشخصیت والای زن وانتقاد از ارزش های لگدمال شده بانوان هم میهن خود در داخل کشور، درباره طرح کاستن ساعات کار زنان به عنوان هدیه بی ارزش دولت سخن راند وگفت:” برای حکومتی که همواره پز آزادی را دربوق و کرنا کرده و چه بلاها که بر سرمردمان خود نیاورده و نمی آورد و لحظه ای از مواضع خود هم کوتاه نمی آید ،متاسفم که چنین هدایایی را با افتخار به زنان تقدیم.ما واقعا نمی دانیم که قرار است فردایمان چه باشد ، شاید بنا برآمار و ارقام گمان برده اند که توانایی جسمی زنان کمتر از مردان است. این برخورد ها در فرهنگ ایرانی شگفت انگیز است وجامعه ما تا آنجا که رواست دربرابر ظلم وبی عدالتی راستین مقاومت خواهد کرد.”
پس از سخنان شهلا اعزازی، از طرف برگزارکنندگان جلسه یک سبد پر از تکه های گیاهی به نام میموزا که مظهر مقاومت وایستادگی در گرما، سرماو خشکی است به زنان حاضر د رجلسه تقدیم شد.
صبا واصفی دیگر سخنران جلسه به بررسی آثار زن در آثار محمود دولت آبادی پرداخت.واصفی درباره رسوم روز زن درایران گفت:“درانتهای سال تاریک 88 و همان طور که متاسفانه قابل پیش بینی بود ،کمترین نوع تبلیغات در رسانه های جمهوری اسلامی ایران د رمورد روز زن انجام شد. انگار آنها خود را به خواب و فراموشی سپرده اند و قلب و ذهن و کلام انسان ها را از یاد خود حذف کرده اند.
رونمایی از یک پوستر تبلیغاتی از دیگر قسمت هایی بود که با توضیحات شهلا اعزازی شکل گرفت. اعزازی گفت:“این پوستر مشخصا مربوط به موسسه ای است که در رابطه با کمک به کودکان به وجودآمده است. با اعلام فعالیت های این موسسه می خواهیم به همه نشان دهیم که جنبش زنان همواره همراه و همگام با کودکان است.”
سپس پروانه زاهدی فر برای نقد کتاب بامدار خمار به صحنه آمد.اوضمن خوش آمدگویی و تبریک روز زن ، نظریات سخنرانان پیش از خود را تایید کرد.آماری را درباره فروش و تجدید چاپ کتاب مورد بحث خود از سال های 73 به بعد ارائه داد و گفت:“این کتاب از آن سال به بعد تاکنون 45 بار چاپ و روانه بازار شده است. کتاب بامداد خمار طبقه را فقط در ملموسات و ظواهر محدود نمی کند. بلکه آن را به ویژگی های انسانی هم بسط می دهد. شخص اول این داستان این جامعه را به دو طبقه بالا و پایین تقسیم می کند و با یک نگاه صفر و یکی طبقه مرفه را واجد تمام شرایط خوب و مثبت می داند و طبقه فقیر را فاقد تمام ویژگی های انسانی و اخلاقی معرفی می کند. “
با پایان سخنرانی 20 دقیقه ای زاهدی فر ،قیام حاضرین به احترام حضور شمس لنگرودی که روانه صحنه بود، شور وهیجان تازه ای فضای سالن را در برگرفت.شمس لنگرودی ابتدا با چند جمله شوخ طبعانه از همه میهمانان به خاطر صبرو حضورشان تشکر کرد و گرامیداشت روز زن را به زنان زخم خورده جامعه ایرانی تبریک گفت.سپس به شعرخوانی پرداخت.
نیره توکلی به عنوان آخرین تحلیلگر مراسم “زن در ادبیات” سخنرانی کرد.وی گفت:“شیوه داستان بامداد خمار در منکوب کردن عشق تازه نیست و بر عکس آنکه معروف است این داستان عاشقانه نیست بلکه ضد عشق است. اما دلیل موفقیت این داستان چیست؟ آنچه در بامداد خمار نقد می شود، مناسبات پدر سالارانه نیست، بلکه نظریه های مبتنی بر مبارزه طبقاتی است. در آستانه انقلاب 57 چون مرزهای طبقاتی کلاسیک مخدوش شد و طبقات نوکیسه شکل گرفت، ازدواج های ایدئولوژیکی رخ داد که شکست خوردند. پس این داستان یک عقده گشایی کور و بی رحمانه با نظریه هایی است که خواستار برابری طبقات بودند.
سخنران در ادامه در باره نگاه محمود دولت آبادی به زنان در آثارش سخن گفت.
د رپایان مراسم بروشورهای کمپین یک میلیون امضاء بین حاضرین مراسم 2 ساعته ،توزیع شد.