روسکو جی بارلت، پیتر وینسنت پری
رابرت گیتس وزیر دفاع در ماه ژوئن به مردم آمریکا اطمینان داد هنوز فرصت هست تا به کمک تحریم ها، ایران را مجبور به توقف روند تولید یک «بمب اسلامی» کنیم. سیاست ایالات متحده در قبال ایران برپایه این ارزیابی است که ایران هنوز سلاح هسته ای در اختیار ندارد، ارزیابی که از سوی هیچ رسانه ای با تردید و پرسش روبرو نشده است.
اما دلایل وجود دارد که پیش فرض غیر هسته ای بودن ایران زیر سؤال برده شود و این کار برای سیاست ما حیاتی و با اهمیت است.
اینکه ایران هنوز دست به آزمایش هسته ای نزده است، تضمینی برای در اختیار نداشتن بمب هسته ای نیست. ایالات متحده نیز بمب ویران کننده هیروشیما را آزمایش نکرده بود. آن بمب هسته ای که توسط آمریکا آزمایش شد، دارای طراحی پیچیده ای بود و در نابودی ناکازاکی به کار گرفته شد. ایالات متحده هیچ آزمایشی درزمینه پیچیدۀ ترمو- نوکلئر خود انجام نداده است. پس تجربه ثابت می کند ایران برای در اختیار داشتن تسلیحات هسته ای، نیاز به انجام آزمایش هسته ای ندارد.
از سوی دیگر، اطلاعات موجود در باره برنامه هسته ای ایران کافی نیست. این برنامه در تأسیسات زیرزمینی و به دور از چشم ها نگاه داشته است. مشخص نیست این تأسیسات در کجا واقع شده اند و مشغول انجام چه کاری هستند.
آژانس بین المللی انرژی هسته ای به عنوان “نهاد ناظر هسته ای” سازمان ملل، اطلاعات خود را مدیون همکاری داوطلبانه تهران است. محمد البرادعی رئیس سابق آژانس که اغلب اطلاعات ما از برنامه ایران حاصل فعالیت های اوست، طرفدار آمریکا نبود و با ایده اقدام خشونت آمیز برای بازداشتن ایران از کسب بمب هسته ای مخالف بود. اکنون می دانیم آقای البرادعی در هنگام ریاست بر آژانس هسته ای، سودای ریاست جمهوری بر کشورش، مصر را داشته است. این درحالی است که در خیابان های کشور های عربی، بمب اسلامی یک ایده پرطرفدار است، درحالیکه تحریم یا اقدام نظامی علیه کشورهای اسلامی مورد تنفر است.
آژانس هسته ای یک نهاد ناظر بسیار ضعیف است. بر اساس اسناد محرمانه سازمان سیا، صدام حسین دیکتاتور عراق پیش از جنگ اول خلیج فارس در حال پیگیری یک برنامه تسلیحات هسته ای مخفیانه، آن هم به دور از چشمان اعضای آژانس هسته ای بود. حمله صدام به کویت و شکست وی در سال 1991 بود که منجر به کشف و انهدام نسخه صدام از پروژه منهتن شد.
جامعه اطلاعاتی آمریکا هم سابقه درخشانی در آگاهی رسانی نسبت به تهدیدات هسته ای ندارد. هرچند نهادهای اطلاعاتی آمریکا مرتکب اشتباه بزرگنمایی در برنامه تسلیحات کشتار جمعی عراق پیش از عملیات آزادی آن کشور شدند، اما سازمان اطلاعات آمریکا به طور سنتی مرتکب اشتباه دست کم گرفتن تهدیدات هسته ای می شود. برای مثال، ایالات متحده از آزمایش هسته ای اتحاد جماهیر شوروی در سال 1949 غافلگیر شد؛ از آزمایش بمب هیدروژنی در سال 1991 نیز غافلگیر شد؛ از آزمایش های موشکی هند و پاکستان در سال 1999 هم غافلگیر شد. ضمناً به اشتباه تصور می شد برنامه تسلیحات هسته ای ایران در سال 2003 متوقف شده است. خطای جامعه اطلاعاتی آمریکا در دست کم گرفتن تهدیدات هسته ای و نه بزرگ جلوه دادن آن است. علت آن هم این است که روسای جمهور آمریکا نمی خواهند خبر بد بشنوند. آنها دوست دارند فکر کنند هنوز زمان برای دفع یک تهدید به کمک مذاکره وجود دارد.
تاریخ گواهی می دهد که ممکن است ما برای توقف تولید بمب اسلامی ایران، بیش از حد تعلل کرده باشیم. پروژه منهتن آمریکا، آن هم در دوره ای که ساخت یک بمب هسته ای بیشتر به یک نظریه می ماند، توانست با استفاده مخفیانه از دانش فنی دهه 1940 دو بمب با طراحی های کاملاً متفاوت تولید کند. این کار فقط ظرف سه سال انجام گرفت. ضمناً ایالات متحده ظرف آن سال ها مشغول توسعه محرمانه زیرساخت های تولید صنعتی تسلیحات هسته ای بود و توانست در جریان اولین سال های دوره جنگ سرد، صدها بمب دیگر بسازد.
گمان می رود اسرائیل نیز زرادخانه بسیار پیشرفته و بزرگی از تسلیحات هسته ای در اختیار داشته باشد، آن هم بدون آنکه هیچ آزمایش هسته ای ترتیب داده باشد. بنا بر گفته های مرادخی وانو، فرد اخراج شده از برنامه تسلیحات هسته ای اسرائیل، و نیز بر اساس گزارش معتبر پروژه ویسکانسین، اسرائیل صاحب صدها سلاح هسته ای، از جمله کلاهک های ترمو-نوکلئر نوترونی، است. این درحالی است که جمعیت اسرائیل حتی از بالیتمور هم کمتر است و صاحب ثروت نفتی ایران هم نیست.
چرا ما فکر می کنیم ایران علیرغم دسترسی به اطلاعات محرمانه طراحی تسلیحات هسته ای و مجهز به دانش فنی قرن 21 ، با تلاشی 20 ساله هنوز نتوانسته به چیزی دست پیدا کند که آمریکا در دهه 1940 تنها ظرف 3 سال بدست آورد؟ چرا فکر می کنیم ایران با منابعی به مراتب بیشتر از اسرائیل و در همکاری با روسیه، چین و کره شمالی نمی تواند به توان تسلیحات هسته ای اسرائیل برسد و یا از آن پیشی بگیرد؟
چرا ایران با رفتار تحریک کننده اش در قبال ایالات متحده و سایر کشورها، درست مانند کشوری صاحب تسلیحات هسته ای عمل می کند؟
ایران برای نابودی ایالات متحده تنها به یک بمب هسته ای نیاز دارد. یک حمله هسته ای الکترو مغناطیسی (ای- ام- پی) می تواند شبکه سراسری برق و سایر زیرساخت های تأمین کننده زندگی 310 میلیون آمریکایی را از کار بیاندازد. ایران به مطالعه درباره حملات ای- ام- پی و ممارست برای حملات موشکی ای- ام- پی ادامه می دهد. ایران در سال گذشته یک ماهواره کوچک را در مسیری در فضا قرار داد که می تواند میدان ای- ام- پی خاصی را در سراسر فضای مشرف بر ایالات متحده بوجود آورد.
وقتی می گوئیم ایران هنوز سلاح هسته ای در اختیار ندارد، بهتر است درست گفته باشیم.
منبع: واشنگتن تایمز- 2 اوت
