در اعتراض به بازداشت دانشجویانی که طی این روزها به بهانه های مختلف انجام شده است، مراسمی در منزل نریمان مصطفوی دانشجوی دانشگاه پلی تکنیک تهران که یک روز پس از دفن کشته شدگان جنگ در این دانشگاه در منزل خود بازداشت شد، برگزار شد.
در این مراسم که بسیاری از شخصیت های سیاسی، فرهنگی و دانشجویان و اعضای دفتر تحکیم وحدت حضور داشتند، ابتدای مهدی عربشاهی دبیر دفتر تحکیم وحدت گزارشی از روند بازداشت ها و تعداد افراد بازداشت شده ارائه کرد.
او در سخنانش همچنین وضعیت دانشجویان را “بسیار حساس و تحت فشار” خواند و خواستار همدردی بیشتر فعالان عرصه های سیاسی و اجتماعی با خانواده بازداشت شدگان شد.
اتحاد رمز پیروزی
در ادامه دکتر محمد ملکی، اولین رئیس دانشگاه تهران ضمن همدردی با خانواده دانشجویان بازداشتی گفت: ”پیشنهاد می کنم در صورت عدم آزادی این دانشجویان تا شب عید، همه ما شب تحویل سال نو را در جلوی زندان اوین حضور یافته و در آنجا سفره هفت سین بگسترانیم.“
اوافزود: “تقاضای من این است که امروز همه با هم دست به دست همدیگر داده و اختلافات را کنار بگذاریم چرا که تنها راه پیروزی، اتحاد است.“
در ادامه حبیب الله پیمان به بیان سخنان خود پرداخت و از جمله گفت: “اقدام امروز ما و این تجمع بسیار خوب و قابل ستایش است.اساسا هر انسانی حق دفاع دارد. هر انسانی در هر جا مورد ظلم و ستم قرار گرفت باید از خود دفاع کند. این در قرآن هم مورد تاکید قرار گرفته است.“
او افزود: “به نظر من جهاد در راه دفاع از خود و برضد ظلم هیچ گاه پشیمانی به دنبال ندارد، چرا که وقتی ما اجازه می دهیم به حقوق یک انسان تجاوز شود به این مفهوم است که گویی اجازه داده ایم حقوق تمام انسانها مورد ظلم و ستم قرار گیرد.“
در ادامه این مراسم اعتراضی یوسف مولایی، وکیل دانشجویان پلی تکنیک گفت: “من نسبت به تمام این عزیزانی که برای دستیابی به آزادی، جوانی و زندگی خود را هزینه می کنند، احترام قائلم. اینها همه از جمله نخبگان این کشور هستند.“
وی افزود: “برخوردی که با این دانشجویان صورت می گیرد حتی در قالب قوانین مصوب کشور خودمان هم نیست حالا چه رسد به اعلامیه حقوق بشر. اینها در هر جای دیگر جهان بودند امکانات فوق العاده ای در اختیارشان قرار می گرفت.“
من هم مجرمم
مولایی ادامه داد: “به هیچ وجه نمی توان انتظار داشت که گروهی تنها به دلیل برخورداری از قدرت برای خودشان حقوق نامحدود قائل شوند. در این پرونده هم در نهایت معلوم می شود که تنها به دلیل امضا زیر بیانیه و مسائلی از این دست دانشجویان بازداشت شده اند. اگر اینقدر دایره جرم را گسترده کنیم من وکیل هم مجرم هستم.“
مهندس محمد توسلی، رئیس دفتر سیاسی نهضت آزادی سخنران بعدی بود که از جمله گفت: “چرا حاکمیت به این صورت گستاخانه با نخبگان و فعالان سیاسی و اجتماعی برخورد می کند. از نظر من تمام اینها به دلیل نزدیک بودن انتخابات است. به نظر می رسد قصد دارند باز هم همان پروژه سال 80 را پیاده کنند. اما آنها موفق نمی شوند آنچه را که می خواهند پیش ببرند. چرا که سال 80 هم موفق نشدند. به نظر می رسد تا دانشگاه محل آزاد و تضارب آرا نباشد جامعه ما از توسعه برخوردار نخواهد شد.“
او ادامه داد: “ملت ما و فعالان عرصه های مختلف ایستادگی هایی خواهند کرد تا مبادا کسانی برضد منافع ملی عمل کنند. وظیفه ما ایستادگی است. اما این کار تنها با همبستگی ادامه خواهد یافت.“
سپس دکتر توفیقی، عضو سازمان مجاهدین انقلاب طی سخنانی گفت: “من خودم فرزند شهید هستم. از این رو ابتدا از اینکه این دانشجویان به بهانه دفن شهدا بازداشت شدند ابراز تاسف می کنم.“
وی افزود: “شهدا می توانند دستمایه اتحاد ملی باشند اما امروز به تبدیل به ابزاری شده اند در دست حاکمیت.“
توفیقی سپس از برخوردهایی که با دانشجویان به اسم شهدا صورت می گیرد، ابراز تبری کرد.
هیچ کاره ها
عیسی سحر خیز، روزنامه نگار و فعال سیاسی یکی دیگر از سخنرانان این جلسه بود که گفت: “امروز نمی توان به مسوولین دانشگاه خرده گرفت.اصلا آنها تقصیری ندارند، چون دستوراز جایی دیگر می رسد و مسوولین دانشگاه مجبور به اجرای آن هستند.“
وی افزود: “به نظر من حتی وزیر و رئیس دولت هم هیچ کاره است. دستور از جای دیگری می رسد.“
سحرخیز در ادامه افزود: “به نظر من اکنون تصمیم دارند فضای رعب و وحشت را حاکم کنند چرا که در هر مرحله چنین فضایی ایجاد می کنند.“
در ادامه این مراسم نیز نامه کمیته بازداشت های خودسرانه خطاب به رئیس قوه قضاییه توسط عبدالرضا تاجیک خوانده شد.
در این نامه آمده است: “آنچه که باعث شد تا باردیگر مزاحم شما شویم- با وجود آنکه پیش از این نیز موارد نقض حقوق بشر در ایران را بارها به اطلاعتان رسانده بودیم اما پاسخی دریافت نکرده بودیم- اعلام قبلی اعتقاد جنابعالی مبنی بر اینکه مجازات حبس، شیوه ای طاغوتی است و تأکید اخیر حضرتعالی بر این نکته بود که سیاست حبس زدایی از متن اسلام گرفته شده است.”
در ادامه این نامه آمده: “متاسفانه در سی امین سالگرد انقلاب سال 57 و تثبیت نظام جمهوری اسلامی، بازداشت گسترده دانشجویان مراکز علمی به دلیل انتقاد از برخی سیاست های حاکم بر کشور و همچنین مخالفت با برخی خواسته های حاکمان را به خصوص در تهران، شیراز و همدان شاهد بوده و هستیم.از شما می پرسیم آیا سیاست های ابراز شده از سوی جنابعالی در ده ساله اخیر برنامه هایی برای عمل بوده است یا سخنانی که تنها جنبه تبلیغاتی و رسانه ای داشته اند؟ آیا بازداشت بیش از 150 تن از شهروندان منتقد که تنها به دلیل ابراز عقیده متهم شده اند در طی 48 ساعت نشان از سیاست کیفری حبس زدا دارد؟ آیا به روشنی نمی توان بنیان چنین احکام و دستورات قضایی را که نه بر مبنای قانون و منطق حقوقی که تنها بر اساس میل و اراده ماموران امنیتی صادر می شوند، سست و ناعادلانه خواند؟ آیا ویرانه ای که شما تحویل گرفتید، اکنون آباد است؟…. کمیته پیگیری بازداشت های خودسرانه از شما می خواهد تا در مدت اندک باقی مانده از دوران مسئولیتتان، اقدامات موثری را برای جلوگیری از نقض حقوق شهروندان و ملزم کردن مقامات دادستانی، انتظامی و امنیتی به رعایت موازین دادرسی عادلانه منطبق بر قوانین اساسی و عادی مبذول فرمایید و به ویژه با توجه به در پیش بودن سال نو مقدمات آزادی هرچه سریعتر بازداشت شدگان پیش گفته و رفع آسیب های وارده به آنان و خانواده های محترمشان را فراهم آورید.”
در ادامه این جلسه بیانیه سازمان حقوق بشر کردستان توسط اجلال قوامی، سخنگوی این سازمان خوانده شد.
سازمان حقوق بشر کردستان در این بیانیه ضمن حمایت از واکنش دانشجویان نسبت به مسائل دانشگاهشان و با اعتراض به ضرب و شتم دانشجویان از مسئولان خواسته است نسبت به آزادی دانشجویانی که در بازداشت به سر می برند، تلاش کنند.
اندک اندک جمع مستان می روند
پس از آن نوبت به رضا علیجانی، از فعالان ملی مذهبی رسید که به بیان دیدگاه های خود پرداخت. او سخنش را با مصرع “اندک اندک جمع مستان می روند” آغاز کرد و گفت: “هر گاه حکومت احساس خطر می کند سیاست النصربالرعب را در پیش می گیرد، اما استقامت ما این مسیر را به خوبی پیش می برد.“
او افزود: “اکنون در آستانه انتخابات قرار داریم و این برخورد ها هم جدی است. ما اکنون باید برنامه محور پیش برویم. نگاه ما در انتخابات هم باید برنامه محور باشد.یعنی به برنامه رای بدهیم نه به شخص.“
علیجانی ادامه داد: “اکنون دیگر زمان بحث بر سر مصداق ها است. ما باید بپرسیم که مصداق ایران برای همه ایرانیان کجاست. این مساله تا کجا محقق شده است.بحث آزادی مدنی، اقلیت ها، نهادهای غیر دولتی، زنده باد مخالف من و غیره همه از مصداق هایی است که باید بررسی شود.“
پس از رضا علیجانی، بابک احمدی طی سخنانی گفت: “دوباره شاهدیم که خانه بازداشت شده ها پناهگاه ما شده است.“
وی افزود: “البته احترام شهدا برای ما واجب است اینها برای ملت و کشورشان کشته شدند.در این شکی نسیت.اما عده ای هستند که عادت کرده اند از بالای منبر صحبت کنند و کسی هم نپرسد چرا؟ اما بچه های دانشجوی ما از جنس پرسش کننده ها هستند. اینها عادت کرده اند بگویند: نه.”
در ادامه علی سیاسی راد از جمله دانش آموختگان دانشگاه پلی تکنیک به بیان سخنان خود و محکوم کردن این بازداشت ها پرداخت. او اعتراض را از جنس و عادت دانشگاه پلی تکنیک خواند.
مصطفی تاج زاده، عضو شورای مرکزی حزب مشارکت و حزب سازمان مجاهدین انقلاب هم طی سخنانی به بحث انتخابات اشاره کرد و گفت: “آنها نمایشنامه ای نوشته اند تا ما را وادار به بازی در آن کنند. اما ما نباید وارد نمایشنامه ای شویم که از قبل نقش ما تعیین شده است. ما نباید در این نقش کاذب بازی کنیم. در صورتی که نقش ما واقعی باشد بازی خواهیم کرد.“
پس از تاج زاده، مادر عباس حکیم زاده از دانشجویان بازداشت شده دانشگاه پلی تکنیک با جملات کوتاهی در مورد فرزندش سخن گفت و سپس نوبت به سعید رضوی فقیه رسید که گفت: “ما باید به حدی از حقوق بشر برسیم که حتی حقوق زندانبان های خود را، اگر آنان زندانی شدند، رعایت کنیم.“
وی افزود: “هر فرد جنایتکاری هم باید به حداقلی از حقوق فردی دسترسی داشته باشد.“
سپس عباس عبدی از جمله اعضای شورای فارغ التحصیلان دانشگاه پلی تکنیک طی سخنان کوتاهی وضعیتی را که بر دانشجویان پلی تکنیک حاکم است در بستر تاریخی حیات پلی تکنیک ناگزیر دانست.
خانم محبوب، از جمله فعالان چپ نیز در این مراسم ضمن اعتراض به تخریب گورستان خاوران بر ضرورت اتحاد تاکید کرد و گفت: “راه پیروزی تنها با اتحاد قابل پیمودن است. اگر تک تک باشیم و یکدیگر را رها کنیم به جایی نخواهیم رسید.“
وی سپس شعر “این عوعوی سگان شما نیز بگذرد” را قرائت کرد.
بازداشت کنندگان از شهرداری آمدند
در پایان این مراسم مادر نریمان مصطفوی ضمن تشکر از حاضرین، اظهار امیدواری کرد که اینگونه پشتیبانی ها زمینه آزادی دانشجویان را فراهم کند.
وی افزود: “زمانی که آمدند نریمان را ببرند علی رغم اینکه او پسر پر شر و شوری است، موقع رفتن آرام بود. خیلی آرام.“
مادر نریمان همچنین گفت: “افرادی که برای بازداشت نریمان آمده بودند وقتی زنگ زدند در آیفون خود را مامور شهرداری معرفی کردند.“
در این مراسم بسیاری از شخصیت های سیاسی و فرهنگی و اجتماعی حضور داشتند که از میان کسانی که سخنرانی نکردندمی توان به سعید حجاریان، تقی رحمانی، عبدالله نوری، مولایی، حبیب الله خاکساری(کانون صنفی معلمان)، داوود رضوی(سندیکای شرکت واحد)، کیوان صمیمی، جعفر پناهی اشاره کرد.
