اسفندیار صفاری
محسن آرمین سخنگوی سازمان مجاهدین انقلاب اعلام کرد که این سازمان خواستار آن است که “حاکمیت، سیاست‌های یکسان سازی در حوزه‌های مذهبی و اعتقادی را پایان دهد”. وی همچنین از درخواست این سازمان برای “شناسائی و محاکمه هرچه سریعتر عوامل پشت پرده این حرکت‌های مشکوک و خطرناک” خبر داد.
محسن آرمین سخنگوی سازمان مجاهدین انقلاب در گزارشی از مسائل مطرح شده در جلسه اخیر شورای سیاسی این سازمان که در سایت های امروز و سایت رسمی مجاهدین انقلاب منتشر شد، با اشاره به وقایع اخیر شهر بروجرد وحمله به حسینیه دراویش این شهر چنین حملاتی را سازماندهی شده معرفی کرد و گفت: “متاسفانه حادثه شهر بروجرد اولین و تنها حادثه از این نوع نیست.صورتی مشابه با این ماجرا را سال گذشته در حمله به حسینیه متعلق به دراویش در شهرستان قم شاهد بودیم. تکرار آن در شهر بروجرد با روشی کاملاً مشابه، یعنی حمله گروهی به حسینیه مخصوص دراویش تحت عنوان حرکتی مردمی، حکایت از حرکتی سازمان یافته و طراحی شده دارد”.
وی همچنین از اشغال مدرسه علمیه اهل سنت در بجنورد طی هفته های اخیر خبر داد و افزود: “یک هفته پیش از آن نیز در شهرستان بجنورد شاهد حمله و اشغال مدرسه علمیه و مسجد برادران اهل سنت در این شهر از سوی افرادی مجهول تحت عنوان حرکتی مردمی بودیم”.
محسن آرمین با اشاره به ادامه دار بودن حملات مشابه و اینکه “اندکی پیش‌تر خبرگزاری‌ها خبر دستگیری تعدادی از اعضای مکتب قرآن و طرفداران مرحوم مفتی‌زاده در شهرهای کردستان را منتشر کردند” تاکید کرد که: ”تکرار و استمرار این حرکت‌های همسو مانع از آن می‌شود که آنها را اتفاقاتی پراکنده و فاقد ارتباط بدانیم”.
سخنگوی سازمان مجاهدین این حملات راناشی از “سیاست یکسان سازی مذهبی” خواند و گفت: “حوادث مذکور حکایت از تسری اعمال سیاست اعلام نشده یکسان سازی، از حوزه قدرت و عرصه سیاست، اجتماع، عرصه فرهنگ و هنر به عرصه مذاهب و اعتقادات مذهبی دارد”.
یکسان سازی حسینه با خاک
روزهای 19 و 20 آبان گروهی که خود را اعضای مسجد النبی بروجرد معرفی می کردند پس از چند هفته پخش اطلاعیه و فتواهای برخی از مراجع تقلید بر علیه دراویش در بروجرد و برگزاری چند جلسه سخنرانی با عنوان ”تبیین عرفان حقیقی اسلام، و مقایسه آن با عرفان انگلیسی” که طی 3 شب در فاصله سه شنبه 15 تا پنج شنبه 17 آبان در مسجد النبی بروجرد برگزار شد، به حسینیه دراویش بروجرد حمله کردند و آن را آتش زدند. عاقبت در ساعت 3 صبح 20 آبان این حسینیه به دستور شورای تامین استان لرستان که ریاست آن با استاندار است، تخریب شد.
این ماجرا که بازداشت ده ها نفر از دراویش و ضرب و شتم آنان را به دنبال داشت، اعتراض مهدی کروبی را برانگیخت. کروبی طی نامه ای به وزیر کشور نوشت: “اخیرا در شهرستان بروجرد شاهد ایجاد غائله بین برادران متدین و ساده‌اندیش با دراویش آن شهرستان بودیم که به صدمه خوردن و مجروح شدن تعداد زیادی از طرفین و بازداشت عده زیادی از دراویش و انتقال آنها به خرم‌آباد و نگرانی و اضطراب خانم‌ها و ویران شدن حسینیه منجر گردید؛ غائله‌ای که می‌توانست با کم‌توجهی نیروهای متدین و شیطنت عوامل خودفروخته و با تحریک هموطنان درویش و متصوفه در نقاط دیگر کشور غائله ایجاد کند و مشکلی بر مشکلات کشور بیفزاید”.
کروبی در نامه خود از وزیر کشور پرسید: “تخریب حسینیه دراویش در بروجرد و تحریک احساسات کسانی که مکرر وفاداری خود را به جمهوری اسلامی اعلام نموده‌اند و به یگانگی خداوند اقرار و خود را مسلمان و شیعه می‌دانند، با چه انگیزه و هدفی صورت می‌پذیرد و چه کسانی در نهان به تحریک نیروهای مذهبی می‌پردازند؟”
خدا قوت یادتان نرود
اما مصطفی پور محمدی، وزیر کشور طی نامه ای که عصر جمعه در اختیار خبرگزاری ها قرار گرفت، توضیحاتی را در پاسخ به اعتراض مهدی کروبی به تخریب حسینیه دراویش گنابادی در بروجرد ارائه کرد و خطاب به کروبی نوشت: “بهتر است تا ابراز حساسیت ها، تذکرها، بیان ضعف ها، ایراد انتقادها و هشدارها با هوشمندی و فراست و زمان شناسی همراه بوده و در جهت تقویت همبستگی ملی و کاهش تنش ها و انحرافات و افراط ها و تفریط ها باشد”.
پورمحمدی بخشی از نامه خود رابه شمارش “توطئه های دشمنان” اختصاص داد و از انتشار اخبار سرکوب دراویش در رسانه ها تحت عنوان “فتنه انگیزی و بهانه جویی” و “یک کلاغ چهل کلاغ کردن ها” نام برد و افزود: “حمایت های پیوسته آشکار و پنهان و بودجه فراوان شبکه های متنوع رادیویی و تلویزیونی و سایت های اینترنتی، همه حکایت از این برنامه و هدف کینه ورزانه، فتنه انگیزانه و بی محابای دشمنان امت اسلامی” دارد.
وزیر کشور در خصوص حمله به حسینیه دراویش بروجرد، اشغال و تخریب آن، بازداشت چند ده نفر از دراویش، که پس از حمله لباس شخصی ها و یگان های ضد شورش به حسینیه شریعت قم در زمستان 84، بزرگترین حمله به حسینیه دراویش طی 2 سال گذشته است، نوشت: “در حادثه بروجرد به دنبال آسیب رسیدن به در ورودی مکانی متعلق به دراویش، عده یی از اهالی مورد تعرض دراویش قرار گرفته و مضروب می شوند و چند ساعتی نیز به گروگان درمی آیند که با وساطت مسوولان امنیتی رها می گردند”.
پورمحمدی که در هیچ جای نامه از عنوان “حسینیه” برای مرکز عبادی دراویش استفاده نکرده و از آن با عناوینی مانند “مکان” و یا “مکان موصوف” نام برده، در نامه خویش البته توضیح نداده که “در ورودی مکان متعلق به دراویش” از سوی چه کسانی و چگونه آسیب دیده است.
پورمحمدی در نامه خود با حمایت از استاندار و عوامل محلی وزارت کشور در ماجرای بروجرد علت درگیری را “تحریکات انجام شده بخصوص از مجاری بالاتر آن گروه افراد باقی مانده” عنوان کرده و نوشته: “پس از این شرایط دراویش موصوف اقدام به جمع آوری سنگ و چوب در محل خود نموده و جمعیت نیز در اطراف آنان و در محل مسجد تجمع می نمایند که متاسفانه با سنگ اندازی گسترده و برخورد طرفین حادثه اوج می گیرد و منجر به زخمی شدن تعداد وسیعی از اهالی محل می شود که این وضعیت منجر به حمله اهالی به مکان موصوف و تخریب و آتش گرفتن بخشی از آن می گردد”.
وی تخریب و یکسان کردن ساختمان حسینیه دراویش بروجرد با خاک را”تامین و پاکسازی” نامیده و گفته است: ”به دنبال این امر مامورین نسبت به تامین کامل محل و پاکسازی آن اقدام می نمایند”.
وزیر کشور در ادامه نوشته: “به دنبال این حادثه عوامل تحریک و زد و خورد از طرفین شناسایی و تعدادی دستگیر و تحویل یا معرفی به مقامات قضایی شده اند و فعالان و دلسوزان نیز در جهت ترمیم و حل و فصل مناسب تنش ها تلاش می نمایند که امیدواریم به شکل مناسب التیام یافته و جبران شود”.
پور محمدی حمله به حسینه دراویش بروجرد را “حادثه اجتماعی پیچیده” عنوان کرده و نوشته که “کنترل آنها به شکل منطقی، کم تنش و حتی الامکان غیرقهرآمیز امری دشوار و دور از دسترس” بوده است.
او به مهدی کروبی نوشته که اگر از نحوه دقیق برخورد ماموران وزارت کشور با حمله به حسینیه دراویش قم خبر داشت حتما به جای اعتراض، نامه “خدا قوت” برای وزارت کشور می نوشت.
مجادله بر سر تهاجم به حسینیه دراویش در حالی ادامه دارد که آمار تهاجم به حسینه ها و اماکن مذهبی طی دو سال گذشته افزایش یافته است:تهاجم به حسینیه شریعت متعلق به دراویش گنابادی در بهمن سال 84، حمله و محاصره حسینیه دراویش گنابادی در کرج در مهر 86، تخریب مسجد فیض متعلق به اهل سنت در مشهد در زمستان 85، تخریب مسجد اهل سنت در بجنورد در سه شنبه 7 آبان 86، تهاجم و تخریب حسینیه دراویش بروجرد در 20 آبان 86، تهاجم و تخریب مهدیه تنگ چنار مهریز یزد در تاریخ 27 آبان از جمله مواردی است که اخبار برخی از آن ها در رسانه ها انتشار یافته و برخی موارد نیز با سکوت خبری موجه شده اند.