گفتن از دیروز و امروز بازیگری
از لیاقت و توانایی تا ظاهر و زیبایی…
عزت الله رمضانی فر در سال 1323 در تهران متولد شد. وی فارغ التحصیل فیلمبرداری از دانشکده هنرهای دراماتیک در سال 1351 بوده است. بازی در سینما را از سال 1348 با فیلم «گاو» به کارگردانی «داریوش مهرجویی» آغاز کرد. با رمضانی درحالیکه مشغول ایفای نقش در تله فیلم محسن زهتاب بود به گفتگو نشستیم. این گفت و گو از پی می آید…
آقای رمضانی فر، برای شروع، لطفاً کمی از پروژه ای بگویید که در دست دارید…
در حال حاضر، درنقش هاشم و در تله فیلم “هانیه “به کارگردانی آقای زهتاب بازی می کنم. شخصیت جذابی است با گریم متفاوتی که در ارائه نقش کمک زیادی به من می کند. آخرین روزهای فیلمبرداری را پشت سر گذاشتیم و فکر می کنم یکی از شاخص ترین تله های سال های اخیر شود.
معمولا مصاحبه نمی کنید. چرا؟
نه. انگیزه ای برای این کار ندارم. (لبخند می زند)شاید هم حوصله وسواد گفتن ندارم. من بازیگرم ومصاحبه هایم را جلوی دوربین پس می دهم.
بازیگری را از فیلم “گاو”به کارگردانی داریوش مهرجویی شروع کردید. کمی درباره اولین تجربه اتان به ما بگویید.
البته من بازیگری را پیشتر و از تئاتر شروع کرده بودم وقبل از گاو در نمایش های زیادی در سنگلچ و اداره تئاتر بازی کرده بودم. درآثار رکن الدین خسروی و با همبازی هایی همچون انتظامی وپروز فنی زاده و علی نصیریان. درمورد گاو هم خیلی ها مطلب گفته اند. تنها چیزی که می توانم درباره آن پروژه بگویم این است که نقطه عطف بسیاری از بازیگران بزرگی شد که در میان آنها تنها من کوچک ماندم.
چرا چنین برداشتی دارید. تعارف است یا درد ودل؟
درلحن گفتنم تعارفی ندارم. آرزوی هربازیگری ترقی بیشتر از مقامی است که در زمان معاصر خود دارد. برای من هم چنین است.
یعنی فکر می کنید هنوز هم می توانید بهتر از سال های بازیگری تان بدرخشید؟
حتما.
درانتخاب نقش هایی که بازی می کنید تا چه اندازه وسواس دارید؟
سعی می کنم از قالب هایی که تاکنون بازی کرده ام در بیایم و یا همان ها را به شکل متنوع تری اجرا کنم. این در بازیگری خیلی مهم است. علی الخصوص در سینمای ایران که وقتی یک آکتور فیلم یا تئاتری را به صورت موفق اجرا می کند همه پیشنهادات بعدی او در قالب کاراکتری است که او درآن موفق بوده است. مثلا کافی است نقش قلی خان را روان وجذاب اجرا کنی. ظرف مدت کوتاهی تبدیل به بهترین قلی خان ایران در بازیگری خواهی شد. این هم خوب است. هم بد. برای بازیگر باقی ماندن در یک نقش اصلا خوب نیست. درست مثل درجا زدن وتکرار در زندگی روزمره است.
جذاب ترین نقشی که تاکنون بازی کرده اید کدام است؟
بازی در فیلم گاو برایم به شخصه جذاب است.
و کدام یک از تجربه هایتان برایتان با اهیمت بوده است؟
همه کارهایم امتیازاتی را داشتند که پذیرفتند. در تمام فیلم و سریال هایی که بازی کردم علاوه بر شخصیت مورد نظرم فیلمنامه وکارگردان برایم بسیار مهم بوده اند. کندو، کفش های میرزا نوروز، پستچی، پیک نیک در میدان جنگهم آثاری بوده اند که بیش از دیگر کارهایم به آنها علاقمندم.
عزت الله رمضانی را همواره در نقش هایی دوست داشتنی دیده ایم. بازیگری در نقش های منفی هم جزو علایق شما است؟
بله. اما کمتر پیش آمده که پیشنهاد مناسبی داده شود. چند فیلمنامه که تعداد آنها هم درطول این سال ها کم بود به دستم رسید اما شخصیت پردازی منسجم نبود و نپذیرفتم.
چه فرقی میان بازیگری نسل جدید و نسل شما وجود دارد؟
البته نسل ما و نسل قدیم فقط به لحاظ سن و سال با یکدیگر تمایز دارند. اما به نظرم امروزه رقم هایی که برای سوپراستارها داده می شود به مراتب بیش از آن چیزی است که ما در سال های قبل از انقلاب تصور می کردیم. امروز عصر استارهای خوش تیپ و خوشگل است اما در دوره ما توانمندی های افراد بیش از هرچیزی اهمیت داشت. درکدام فیلم و یا سریال امثال بهروز وثوقی را می توان پیدا کرد. خدا بیامرزد فنی زاده را. نابغه ای بود در بازیگری که اجل مهلت لازم را به او نداد. اما چشم وابروافراد امروزه جای ابزار اصلی بازیگر را گرفته است. البته فرهنگ سازی ها غلط است و مردم گناهی ندارند. تهیه کننده هم به دنبال فروش است ودست روی خواسته ها می گذارد.
معمولا سالی دوتا سه کار را در کارنامه شما می بینیم. تا به امروز در بیش از 50 پروژه تصویری به عنوان بازیگر همکاری داشته اید. آیا وسوسه کارگردانی نداشتید؟
نخیر. کارگردانی را بلد نیستم. هرگز به سراغ کاری که بلد نیستم نمی روم.
مدت هاست که درتئاتر فعالیت ندارید. مساله اقتصادی تا چه اندازه در عدم حضورتان بر صحنه دخیل است؟
دلم واقعا برای تئاتر تنگ شده اما باید حساب کنیم که ما به جز بازیگری شغل دیگری نداریم. تئاتر عشق من است. اصلا خواسته و آرزوی همه کسانی است که از تئاتر به تصویر آمده اند. حتی بازیگران سینما که تئاتر بازی نکرده اند علاقمند هستند که روزگاری بتوانند در برابر دیدگان مخاطب خود بر صحنه تئاتر باشند. این را از خودشان و گفتگوهایشان شنیده ام. اما تئاتر معیشت را به همراه ندارد. سخت است. واقعا گذران زندگی درتئاتر با مشکلات زیادی همراه است. برای بازگشت به صحنه روزشماری می کنم تا شاید روزی بتوانم دوباره این کار را انجام دهم.