مانلی

بوی دلپذیر زندگی…

پروانه فروهر

” امروز در زادروز مادرم و به یاد آرزو های دور و درازش، به همراه سروده ای از او به پیشواز سال نو میروم و برای شما سالی پربار آرزو میکنم… “

در آخرین روزها که نه، در واپسین ساعات سال گذشته، متن کوتاه بالا به ضمیمه ی سروده ای از “ پروانه فروهر ” در ایمیلی از پرستو فروهر به دستمان رسید. درست  زمانی که شماره ی نوروزی هنر روز برای چاپ ارسال شده بود و دیگر راهی برای اضافه کردن مطلب و نوشته ای وجود نداشت. حال در نخستین شماره ی مانلی  در سال جدید، این سروده ی زیبا را منتشر کرده ایم همراه یاد و خاطره ی زنی استوار که به تاریخ ما درس عشق و ایستادگی داد و رفت… باشد که این شعر کوتاه گشایش دهنده ی سروده های سبز و عاشقانه و مبارزی باشد که در سال پیش رو، در صفحه ی شعر هنر روز به انتشار در خواهند آمد…

میبینم 

با چشمهای رویا میبینم ،
در بستر سینه البرز
ریشه های جوان از درون سنگ زبانه میکشند
ستیز زیستن جاری میشود
و شتاب بودن درنگ را نمیداند
و بار دیگر
بوی دلپذیر زندگی
بوی جوانه و رستن
تمامی این زمین سوخته را در خود میبلعد