بعد از گذشت بیش از یک ماه از تائید حکم اعدام سعید ملکپور در دیوان عالی کشور نزدیکان خانواده او به روز میگویند که از حدود ۴۰ روز پیش این برنامه نویس کامپیوتر از ملاقات با خانواده اش هم محروم شده است و گمان میرود بازجویان سپاه پاسداران در تلاش برای اخذ دومین اعتراف تلویزیونی از وی باشند.
این در حالیست که کاترین اشتون، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، برای دومین بار در سال گذشته در بیانیهای از مقامهای جمهوری اسلامی خواسته است اجرای حکم اعدام سعید ملکپور را متوقف کنند.
در روزهای گذشته تلاشها برای توقف حکم اعدام آقای ملکپور شدت بیشتری گرفته؛ علاوه بر پارلمان کانادا، وزیر خارجه این کشور نیز برای دومین بار پیاپی در دو ماه گذشته، خواهان توقف حکم اعدام این برنامه نویس کامپیوتر و رسیدگی به پرونده او در یک دادگاه عادلانه شده است.
همزمان ۵۱ نفر از همبندیهای سابق این زندانی محکوم به اعدام، در نامهای اعلام کردند اتهامات وارده به آقای ملکپور “در خور شخصیت او نیست” و اعترافات تلویزیونی پخش شده نیز “زیر شکنجه گرفته شده است”.
هر لحظه ممکن است حکم اجرا شود
سعید ملکپور فارغ التحصیل رشته مهندسی متالورژی دانشگاه صنعتی شریف و ساکن کشور کانادا، مهرماه ۸۷ پس از ورود به ایران و در ارتباط با پرونده موسوم به مضلین ۲ مربوط به جرایم اینترنتی بازداشت و با اتهاماتی نظیر “تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی ایران، توهین به مقدسات، توهین به رهبری و فساد فی الارض” به اعدام محکوم شد.
سایت گرداب، متعلق به سپاه پاسداران، آقای ملکپور را متهم به عضویت در چند شبکه فساد اینترنتی کرد و سپس از او به عنوان مدیر بزرگترین سایتهای مستهجن، ضد دین و ضد امنیت نام برده شد؛ امری که خانواده آقای ملکپور آن را رد کردهاند.
سعید ملکپور نیز پیشتر با انتشار نامهای، شکنجهها و نحوه اخذ اعترافات ازخود را مفصل شرح داده واعلام کرده بود که زیر شکنجه وادار به اعتراف علیه خود شده است.
حکم اعدام آقای ملکپور پیش از این از سوی دیوان عالی کشور به دلیل “نقص در تحقیقات” نقض و برای تکمیل تحقیقات به دادگاه بدوی بازگردانده شده بود، با این حال روابط عمومی این دیوان نهم بهمن ماه اعلام کرد که حکم اعدام وی تایید شده است.
همزمان مریم ملکپور، خواهر سعید ملکپور در مصاحبه با روز با ابراز نگرانی نسبت به خطر اعدام برادرش گفت: “روز یکشنبه وکلای سعید به دیوان عالی کشور رفته بودند که در شعبه ۳۲ دیوان به آنها گفته شده حکم اعدام سعید تایید و برای تایپ فرستاده شده و همین هفته ابلاغ خواهد شد.”
اینک یکی از نزدیکان خانواده ملکپور به روز میگوید: “تائید حکم تا کنون به وکلای پرونده به صورت رسمی ابلاغ نشده است و آنها در جریان مراجعه به شعبه ۳۲ دیوان عالی کشور متوجه شدهاند که حکم در دیوان عالی کشور نمانده و به احتمال زیاد در دایره اجرای احکام است و هر لحظه امکان اجرای آن وجود دارد.”
به گفته وی بستگان آقای ملکپور بیش از ۴۰ روز است نتوانستهاند با او ملاقات کنند و به نظر میرسد سپاه پاسداران در این مدت تلاش کرده برای دومین بار او را وادار به اعتراف تلویزیونی کند.
مریم ملکپور، پیشتر در مصاحبه با روز از بیخبری برادرش از این حکم خبر داده و گفته بود: “سعید اکنون در سلولهای چند نفره بند ۲ الف سپاه است در یک سلول با دو نفر دیگر. یکشنبه شب هم که تماس گرفته از حکم خبر نداشته؛ یعنی هنوز به خود او هم ابلاغ نشده برای همین روحیه خوبی داشته و به نقض حکم امیدوار بوده است.”
این فرد نزدیک به خانواده ملکپور، همچنین میگوید بستگان این زندانی محکوم به اعدام تاکنون تائید حکم اعدام سعید ملکپور در دیوان عالی کشور را به مادرش اطلاع ندادهاند.
اعتراضهای بین المللی
همزمان با شدت گرفتن احتمال اجرای حکم سعید ملکپور، روز سه شنبه، ۲ اسفند ماه، کاترین اشتون، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا گزارشهای منتشر شده در خصوص اعدام قریبالوقوع این برنامه نویس کامپیوتر را “تاثر برانگیز” و “نگران کننده” خواند.
خانم اشتون از مقامات جمهوری اسلامی خواسته است حکم سعید ملکپور و همچنین احکام اعدام احمدرضا هاشمپور و وحید اصغری، دو وبلاگنویسی را که در پرونده “مضلین” به اعدام محکوم شدهاند، مورد بازبینی قرار دهد.
وحید اصغری، یکی از هم پروندهایهای سعید ملکپور، که از ۴ سال پیش در بازداشت به سر میبرد، اخیرا از سوی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به اعدام محکوم شده است. او به گفته خانوادهاش در کشور هندوستان دانشجو بوده و برای دیدار با خانوادهاش به ایران سفر کرده بود اما هنگامی که قصد بازگشت به هند را داشت در فرودگاه امام بازداشت شد.
خانواده وحید اصغری، روز پنجم بهمن ماه جاری، در مصاحبه با “روز” اعلام کردند این جوان ۲۵ ساله زیر شکنجه دچار جنون شده و پزشکی قانونی نیز این مساله را تایید کرده اما با این حال قاضی دادگاه انقلاب حکم به اعدام او داده است.
احمدرضا هاشمپور، دیگر متهم پروندههای موسوم به “مضلین” است که به اعدام محکوم و حکم اعدامش از سوی دیوان عالی کشور تایید شده است.
مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، در بیانیه خود برای دومین بار در سال گذشته خواهان توقف سریع حکم سعید ملکپور و دو هم پروندهای او شده است.
جان برد، وزیر امور خارجه کاناداهم که روز ۲۹ ژانویه سال میلادی جاری، خواهان توقف حکم اعدام سعید ملکپور شده بود، یک بار دیگر روز پنج شنبه، ۱۶ فوریه، در اطلاعیهای با ابراز نگرانی شدید نسبت به احتمال اجرای حکم این زندانی محکوم به اعدام، خواهان توقف سریع حکم او و فراهم آوردن یک دادگاه عادلانه شده بود.
همان روز مجلس کانادا به اتفاق آرا بیانیهای صادر کرد و در آن از جمهوری اسلامی خواست “فورا” حکم سعید ملکپور لغو و او را که شهروند کانادا است به این کشور باز گرداند.
بیست و پنج سناتور کانادایی نیز، روز ۱۸ بهمن ۱۳۹۰ خواستار آزادی فوری ۲۵ زندانی سیاسی از زندانهای ایران شده بودند که نام سعید ملکپور هم جزو این اسامی بود.
پیشتر علاوه بر سازمان عفو بین الملل، سازمان گزارشگران بدون مرز، فدراسیون بین المللی جامههای حقوق بشر و جامعه دفاع از حقوق بشر ایران در بیانیهای مشترک، خواهان لغو حکم اعدام سعید ملکپور، مهدی علیزاده، وحید اصغری و احمد رضا هاشمپور شدهاند.
نامه ۵۱ همبندی سابق سعید ملکپور
در تازهترین واکنش، به حکم اعدام سعید ملکپور، ۵۱ نفر از همبندیهای سابق او در نامهای شهادت دادهاند که این زندانی محکوم به اعدام، بارها و بارها نزد آنها گفته که اعترافات او تحت شکنجه و فشارهای روحی و روانی و انفرادیهای طولانی مدت بوده و آثار این شکنجهها هنوز بر بدن او باقی است.
آنها در نامه خود از مسؤولین قضایی و امنیتی جمهوری اسلامی خواستهاند ضمن توقف اجرای حکم اعدام سعید ملکپور، بار دیگر این پرونده مورد دادرسی قرار دهند.
در بخشی از این نامه آمده است: “از آنجا که احتمال بروز خطای انسانی بهدلیل فقدان کارشناسی فنی و بررسی دقیق در این پرونده میرود و از آنجا که اعدام مجازاتی بازگشتناپذیراست و جانی که گرفته شد را باز پس نمیتوان داد؛ پس حداقل روزنهای را باز بگذارند تا اگر روزی صادقانه و عادلانه به پرونده سعید رسیدگی شد و بیگناهیاش اثبات گردید راه بازگشتی باشد.”
امضا کنندگان این نامه سعید ملکپور را فردی “مسئولیتپذیر، محترم، مهربان، بردبار و بیآزار” توصیف کرده و نوشته اند: “چنین اتهاماتی در خور شخصیت سعید ملکپور نیست”.
محمد نوریزاد، سلمان سیما، ساسان آقایی، آرمان رضاخانی، رضا رفیعی، محمد اولیاییفرد، مسعود لواسانی، حسین نورانینژاد و مهدی عربشاهی از جمله امضا کنندگان این نامه هستند.