همزمان با اعدام فرهاد تارم، زندانی سیاسی کرد در زندان مرکزی ارومیه دست کم ده عضو خانواده وی نیز در جریان اعتراض به اجرای این حکم بازداشت شدند.
بستگان آقای تارم به روز می گویند که اعضای خانواده، سرانجام با دادن تعهد برای خودداری از مصاحبه بارسانه ها آزاد شده اند. تلفن تماس بعضی از اعضای خانواده قطع شده و دیگر هیچ یک از آنان با رسانه های خبری در خصوص اعدام فرهاد تارم مصاحبه نکرده اند.
اتهام این زندانی سیاسی کرد “عضویت در حزب دمکرات کردستان ایران” عنوان شده است. یکی از مقامات بلند پایه این حزب در مصاحبه با روز می گویند آقای تارمی بعد از سالها سکونت در کردستان عراق با هماهنگی خانواده اش با مقامات امنیتی در داخل و اخذ این اطمینان که با وی برخورد نمی شود به ایران بازگشته بود.
بازداشت و آزادی ده تن از اعضای خانواده
منابع خبری کردستان روز چهارشنبه از اعدام یک فعال سیاسی کرد در زندان مرکزی ارومیه و بازداشت دست کم ده عضو خانواده ی وی خبر دادند.
به گزارش خبرگزاری کردستان، فرهاد تارم، زندانی اعدام شده، پیشتر به مدت سه سال (1384-1387) ساکن اقلیم کردستان عراق بوده است. او در سال 87 با وعده داشتن امنیت جانی از جانب مقامات امنیتی به ایران بر می گردد، اما پس از گذشت یک ماه توسط نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی، دستگیر و به بازداشتگاه وزارت اطلاعات در شهر ارومیه انتقال داده می شود.
این زندانی سیاسی پس از گذشت مدتی از دستگیری، از سوی دادگاه انقلاب ارومیه به اتهام “عضویت در حزب دمکرات کردستان ایران” به اعدام محکوم می شود.
خبرگزرای کردستان درتوضیح اعدام این زندانی سیاسی نوشته است که مردم منطقه “دشتبیل اشنویه” و اهالی ارومیه با شنیدن خبر اجرای حکم، در مقابل زندان مرکزی ارومیه تجمع کرده خواستار تحویل پیکر فرهاد تارم شدند.
بر اساس همین گزارش ۱۰ تن از خانواده از جمله همسر، مادر و دو تن از برادران فرهاد بازداشت می شوند که با اصرار خانواده و نگرانی مقامات از گسترش نارضایتی در ساعت ۶ بعد ازظهر به وقت محلی هر ۱۰ نفر بازداشتی آزاد میشوند.
این خبرگزاری اسامی تعدادی از بازداشت شدگان را زینب، رعنا، صالحا، فخرالدین، گول بیاز تارم و بهاالدین و صیف الدین خنده پور عنوان کرده اند.
سکوت نکنید
اعضای خانواده تارم و تعدادی از معترضان به اجرای حکم این زندانی سیاسی در برابر خودداری از مصاحبه با رسانه ها آزاد شده اند. با این حال یکی از نزدیکان این خانواده در مصاحبه با “روز” از چگونگی بازداشت، اجرای حکم و وضعیت کنونی خانواده تارم سخن گفته است.
به گفته این شخص: “فرهاد سال 83 به علت فشار شدید اقتصادی جهت امرار معاش به منطقه اقلیم کردستان عراق که آنزمان از لحاظ اقتصادی یک اقلیم در حال توسعه بود سفر کرد. او بعد از سه سال اقامت در این منطقه به صورت رسمی خود را به دولت ایران و مقامات امنیتی آن کشور معرفی کرد و بعد از یک بازجویی چند روزه آزاد شد و توانست به جمع خانواده اش برگردد. این آزادی اما بیش از یک ماه طول نکشید که بار دیگر توسط نهادهای امنیتی بازداشت شد. آنطور که خود او در ملاقات های محدود با خانواده گفته است در یک دادگاه ده قیقه ای بدون استفاده از حق داشتن وکیل و با حضور معاون امنیتی استان و قاضی مربوطه به اتهام عضویت در حزب دمکرات کردستان ایران به اعدام محکوم شده است.”
او می افزاید: “یک ماه قبل از اجرای حکم، مقامات قضایی اطمینان داده بودند اگر خانواده صدور حکم را به رسانه ها اطلاع ندهند، حکم وی لغو خواهد شد. با توجه به این که فرهاد وکیل نداشت و در روزهای آخر نیز ممنوع الملاقات بوده است، خانواده حتی اوایل از صدور حکم هم مطلع نبوده اند.”
این شخص نزدیک به خانواده تارم با بیان اینکه فرهاد عضو یک خانواده روستایی پرجمعیت بوده است به روز می گوید: “تقریبا هر هفته شمار زیادی از اعضای خانواده بر اساس وعده مقامات قضایی به زندان مرکزی ارومیه مراجعه می کردند. در واقع روز اجرای حکم هم خانواده نه برای دیدن پیکر بی جان فرزند، بلکه برای آزادی وی به زندان مراجعه کرده بودند. آنها ساعت هفت صبح رو چهارشنبه توسط مسولان زندان مطلع می شوند که فرهاد اعدام شده است.”
به گفته او همین امر باعث می شود که بلافاصله شمار بیشتری از اعضای خانواده تارم در محل زندان عمومی ارومیه حاضر شوند و به اجرای حکم اعتراض کنند.
این شخص نزدیک به آقای تارم که یکی از بستگان درجه دوم این خانواده نیز محسوب می شود در پایان می گوید: “صدور حکم و اجرای آن در سکوت کامل و در یک شرایط کاملا نا عادلانه صورت گرفت. اینک نیز خانواده به شدت تحت فشار هستند و از هر گونه اطلاع رسانی و مصاحبه با رسانه ها منع شده اند. به عنوان یکی از بستگان این خانواده از تمام نهادها و فعالان حقوق بشری و فعالان رسانه ای می خواهم نسبت به اجرای ناعادلانه حکم این زندانی سیاسی کرد و موج جدید اعدام ها در ایران و کردستان سکوت نکنند.”
اتهام مواد مخدر بی اساس است
مقامات قضایی جمهوری اسلامی و رسانه های دولتی ایران اعدام آقای تارم را تائید نکرده اند، اما روز چهارشنبه همزمان با اجرای حکم، از اعدام سه نفر به اتهام مواد مخدر در زندان مرکزی ارومیه خبر دادند.
سراغ یکی از مقامات بلند پایه حزب دمکرات کردستان که اینک ساکن کردستان عراق است می رویم و از وی در مورد رابطه فرهاد تارم با این حزب می پرسیم.
رستم جهانگیری، عضو دفتر سیاسی حزب دمکرات کردستان ایران می گوید: “فرهاد در سن 18 سالگی به کردستان عراق آمده و همانجا با تشکیلات حزب دمکرات کردستان ایران آشنا می شود و در طول این مدت و با توجه به اینکه برخی از بستگان وی نیز از سالهای گذشته عضو حزب دمکرات بوده اند در سطح یک هوادار با حزب ارتباط داشته است.”
به گفته آقای جهانگیری: “فرهاد تارم هیچ موقع به صورت رسمی عضو حزب نبوده و تحت هیچ شرایطی بخشی از بنده نظامی تشکیلات محسوب نمی شد. بنابراین وقتی که آقای تارم تصمیم گرفت به ایران بازگردد ما مانع وی نشدیم و اجازه دادیم به کشورش بازدگردد. به ویژه اینکه مقامات از طریق خانواده به وی تضمین داده بودند که هیچ گونه برخوردی صورت نخواهد گرفت. با اینحال بعد از بازگشت فرهاد هر گونه ارتباط اش را با حزب دمکرات کردستان ایران به صورت کلی قطع کرده بود.”
این مقام سیاسی کرد انتساب اتهام خرید و فروش مواد مخدر را که از سوی برخی از منابع خبری در خصوص فرهاد تارم مطرح شده بود به صورت کلی تکذیب و آن را بی اساس میداند.
اجرای حکم اعدام فرهاد تارم، فعال سیاسی کرد در شرایطی صورت می گیرد که در حال حاضر دست کم 16 زندانی کرد دیگر، به نامهای زینب جلالیان، شیرکو معارفی، رستم ارکیا، مصطفی سلیمی، انور رستمی، رشید آخکندی، سید سامی حسینی، سید جمال محمدی، حسن طالعی، ایرج محمدی، محمد امین عبداللهی، و قادر محمد زاده، زانیار مرادی، لقمان مرادی و حبیب الله لطیفی در خطر اعدام قرار دارند.
موج جدید اعدام ها و به ویژه اعدام فعالان سیاسی کرد که از ابتدای سال جدید میلادی شدت گرفته واکنش بسیاری از نهادهای بین المللی را به دنبال داشته است.
سازمان عفو بین الملل، سازمان دیده بان حقوق بشر، کمیپن بین المللی حقوق بشر در ایران و همچنین اتحادیه اروپا ضمن محکوم کردن موج جدید اعدامها در ایران تاکید کرده اند: “تعداد اعدامها در ایران به مرز هشدار رسیده است.”
