ادوارد جی اپستین
غرب سعی کرده است با استفاده از دیپلماسی، تحریم و خرابکاری سایبری یا تهدید نظامی، ایران را از ساخت سلاح هستهای باز دارد. اگر ایران به این خواست تن دهد، یک گزینه راحتتر و خطرناکتر در اختیار دارد و آن خرید سلاح هستهای از کره شمالی است.
اگر ایران بخواهد سلاح کشتار جمعی بسازد تحت فشار است. برای تبدیل اورانیوم غنیشده خود به مواد مناسب برای تولید سلاح، نیاز دارد که آرایش سانتریفیوژهای خود را تغییر دهد. از آنجا که این سانتریفیوژها تحت نظارت بازرسان آژانس هستهای است، اگر ایران بخواهد این کار را بکند باید بازرسان را اخراج کند و این به معنی خروج از پیمان عدم تکثیر سلاح های هستهای است.
به گفته رئیس موسسه مطالعات ملی دانشگاه تلآویو، آموس یادلین، ایران چهار یا شش ماه زمان میخواهد تا اورانیوم غنیشده کافی برای تولید بمب را بسازد. در این مدت به احتمال زیاد ایران با حمله آمریکا و اسرائیل مواجه خواهد شد. از آنجا که آمریکا توانایی آن را دارد که تمام تجهیزات هستهای ایران را نابود کند، ایران پیش از اینکه بتواند حتی یکی بمب بسازد تمام امکانات خود برای اینکار را از دست میدهد.
اما اگر ایران یک یا دو کلاهک هستهای از کره شمالی بخرد چه؟ دولت کره شمالی تا به اینجا سه آزمایش هستهای انجام داده است و ادعا میکند کلاهکهایی هستهای دارد که میتواند آنها را روی موشکهای میانبرد خود سوار کند. اگر این ادعا حقیقت داشته باشد، قرار دادن این کلاهکها روی موشکهای شهاب ایران، که نسخهبرداری شده از نمونه کرهای است میتواند مشکل زیادی ایجاد کند. ایران بیش از ده سال است که در ساخت موشک با کره شمالی همکاری میکند.
این موضوع دیگر زمانی برای حمله پیشگیرانه غرب باقی نمیگذارد. کلاهکها میتواند نیمه شب با یک هواپیما منتقل و روی موشک سوار شود. ایران نیازی به استفاده از این موشکها ندارد. میتواند از پیمان بیرون بیاید و کلاهکهای خود را به رخ بکشد و مانند کره شمالی که به مدت هفت سال چنین کرد، ترسی از حمله آمریکا نداشته باشد.
با تردید کم می توان گفت که کره شمالی می تواند سالانه سه تا شش بمب هستهای بسازد. در سال 2011 این کشور مدیر سابق آزمایشگاه ملی لوس آلاموس را دعوت کرد تا از وضعیت موجود نیروگاه غنیسازی در یونگ بیون دیدن کند و توانایی آن را از نزدیک مشاهده کند. بنا بر تحقیقات کنگره آمریکا، این احتمال وجود دارد که تجهیزات غنیسازی بیشتری در کره شمالی برای تولید بمب وجود داشته باشد.
این کشور پیش از این تمایل به تکثیر سلاح هستهای را با فروش راکتور هستهای به سوریه نشان داده است. همچنین میدانیم که پیونگیانگ شدیدا به پول نیاز دارد و ایران با وجود تحریمها باز هم میلیاردها دلار درآمد نفتی دارد. اگر قیمت مناسب باشد کره مایل به معامله است.
ساندی تایمز لندن در ماه فوریه گزارش داد که محسن فخریزاده، دانشمند ایرانی در زمان آزمایش هستهای کره شمالی در این کشور بوده است. این میتواند نشانهای از این معامله باشد.
آمریکا ممکن است با تمرکز بر ممانعت از ایران در ساخت سلاح هستهای و اتکا به زمان برای حمله پیشگیرانه، گزینه خطرناکتر خرید سلاح هستهای را نادیده بگیرد.
منبع: وال استریت ژورنال - 27 مارس