همسر یکی از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری در جایگاه مشغول سخنرانی برای جمعیت است که شوهرش به او ملحق می شود و احتمالاً دستش را هم یواشکی می گیرد؟! مکان وقوع این صحنه که در رقابت های انتخاباتی اروپا و ایالات متحده از ملزومات مبارزه به شمار می رود این بار شهر تبریز در ایران است
میر حسین موسوی، نخست وزیر پبشین و نامزد انتخابات ریاست جمهوری 12 ژوئن که از جانب اصلاح طلبان حمایت می شود، هفته گذشته در ادامه سفرهای انتخاباتی خود در معیت همسرش، زهرا رهنورد، در این شهر حضور یافت.
در کشوری که حقوق زنان نصف حقوق مردان است ( به خصوص در زمینه تقسیم ارث) و حدود صد زن را در دو سال اخیر به خاطر مبارزه برای احقاق حقوق برابر با مردان به زندان های سنگین محکوم کرده است حضور همسران نامزدها در صحنه فعالیت های انتخاباتی به شدت بی سابقه است.
حتی می توان این حضور را نوعی تلافی جوئی در مقابل رد صلاحیت 42 زنی که برای شرکت در انتخابات ثبت نام کرده بودند تفسیر کرد.
زهرا رهنورد مجسمه ساز 64 ساله و نخستین رئیس مؤنث دانشگاه در جمهوری اسلامی از نسل دختران دانشجوئی است که در زمان انقلاب برای مقابله با ارزش های” غربی” تحمیل شده از سوی شاه داوطلبانه حجاب را برگزیدند. امروز کلام این زن که زیر چادر روسری گلدار به سر می کند تیز و برنده است و ضمن افشای “ افراط ها” در برخورد با زنان، به عنوان نمونه در سخنرانی روز آخر هفته در تهران، همانند شوهرش در زیر باران تشویق ها و ابراز احساسات” آزادی و فضای بازتر” برای زنان طلب می کند.
در پاسخ تمام کسانی که از ظهور ناگهانی یک “بانوی اوّل” قدرتمند در صحنه انتخابات ایران شگفت زده شده اند زهرا رهنورد می گوید:” مرد به زن احتیاج دارد همانطور که پرنده برای پرواز باید دو بال داشته باشد…“. مردم ایران تا امروز حتی نام همسر محمود احمدی نژاد را نشنیده اند. تنها موقعی که اشاره ای به همسر رئیس جمهور شد ماه ژانویه گذشته بود که وی در اوج جنگ غزه نامه ای خطاب به خانم مبارک همسر رئیس جمهور مصر نوشت و خواستار آن شد که مصر” مجوز عبور کمک های” ایران را صادر کند.
فاطمه کروبی همسر 63 ساله مهدی کروبی نامزد اصلاح طلب نیز پا به صحنه گذاشته است و سرپرستی فعالیت های انتخاباتی شوهرش در حومه تهران را برعهده دارد. هدف ناشر مجله ایراندخت برای بانوان ایرانی، جمع آوردن تمام زنانی که علیرغم دلزدگی از سیاست در قلب جامعه حضور دارند تحت لوای” حقوق برابر” است، به خصوص زنانی که در دانشگاه ها اکثریت( شصت درصدی) دارند. یکی از فمینیست های ایرانی به نام خانم رضائی در گفتگوی تلفنی با لوموند اظهار داشت:” حضور همسران نامزدها در صحنه هرچند مختص زمان انتخابات است حاوی پیام نمادین قدرتمندی است. اهمیت این پیام بیشتر از این جنبه است که می گوید بسیج ما یعنی زن ها و جوان ها، انتخاب مجدد احمدی نژاد را با مشکل مواجه خواهد ساخت. در سال 1997 محمد خاتمی [رئیس جمهور اصلاح طلب] با آراء ما انتخاب شد(…). حالا هم به نظر می رسد که اتفاق تازه ای دارد رخ می دهد…“.
موضوع دیگری که در رقابت های شدید و کم نظیر این دوره تازگی دارد مبارزه نامزدها از طریق اینترنت و ارسال پیامک ها و برنامه های تلویزیونی است. شش مناظره تلویزیونی میان چهار نامزد پیش بینی شده و به هر نامزد 17 ساعت اجازه صحبت داده شده است.
ایران 23 میلیون کاربر اینترنت دارد که بسیاری از آن ها با برداشته شدن سد سانسور در روزهای اخیر به رقابت اینترنتی روی آورده اند. تعداد یاران موسوی بر روی فیس بوک به بیش از هفت هزار نفر رسیده و حدود سی سایت با شعار” تغییر” و انتخاب رنگ سبزــ رنگی که جنجال به پا کرده ــ به عنوان نشانه شناسائی و استفاده از بازوبند و مچ بند و روسری به همین رنگ به پشتیبانی از موسوی برخاسته اند. رضا تاجزاده، اصلاح طلب متخصص انفورماتیک و مسئول” سازماندهی” داوطلبان به مزاح می گوید:” این از اثرات اوباماست!یک مبارزه انتخاباتی واقعی به سبک آمریکائی!“.
مهدی کروبی گرچه مانند میرحسین موسوی از پشتوانه روشنفکران برخوردار است امّا اعمالی را که می توانند” برد” رسانه ای داشته باشند دست کم نمی گیرد. به عنوان مثال این روحانی متجدد و جنگی در مقابل دوربین خبرنگارانی که احاطه اش کرده بودند با زور و فشار در آهنی دانشگاه امیرکبیر تهران را که به معترض بودن شهرت دارد، باز کرد تا در محوطه دانشگاه برای دانشجویان سخنرانی کند. معنای شعارها بر روی تابلوهائی که هوادارانش در دست داشتند کاملاً واضح بود:” مرگ بر دیکتاتور!“.
در مورد محسن رضائی نامزد اصولگرا و رئیس سابق سپاه پاسداران انقلاب می توان گفت که از شروع فعالیت انتخاباتی او دیر زمانی نمی گذرد. امّا در طرف مقابل می بینیم که طراحان تبلیغاتی احمدی نژاد یک فیلم تبلیغاتی سه قسمتی از او ساخته اند که فیلمی تأثیر گذار است. فیلم با صحنه قرار گرفتن یک ماهواره در مدار آغاز می شود و در ادامه صحنه هائی از سفر رئیس جمهور نامزد انتخابات به کشورهائی نظیر ونزوئلا، کوبا و افریقا را می بینیم. فیلم حتی شامل صحنه هائی است که خشم بسیاری را چه در ایران و چه در خارج برانگیخت: صحنه های به قول راوی فیلم” استقبال مردم جهان” از احمدی نژاد. بخشی از فیلم هم به سفر های احمدی نژاد به شهرستان ها اختصاص یافته تا نشان دهد که” احمدی نژاد برادر مردم” است.
در صحنه ای از فیلم به علّت عدم دستیابی به هنرمندان پر آوازه، تنیس باز فرانسوی ایرانی تبار ارغوان رضائی را می بینیم که مواضع رئیس جمهور را” باعث افتخار” خود می داند. از تنیس باز در تهران و با روسری فیلم برداری شده است. البته واضح مبرهن است که، حتی در یک مبارزه انتخاباتی” به سبک آمریکائی” در ایران، اصلاً صحبت از نشان دادن تنیس باز مزبور با لباس کوتاه ورزشی و پاهای برهنه در زمین بازی نمی تواند در میان باشد.
منبع: لوموند اوّل ژوئن
