در حالی که پرونده فساد گسترده در بنیاد شهید، از جمله پرونده اختلاس ۱۷۰۰ میلیارد تومانی و خروج دارایی های عمومی به خارج از کشور بلاتکلیف مانده ،رئیس این هیات از “تطمیع” همکارانش توسط سلطان شکر در این پرونده خبر داده است.
بنا به گزارش منابع داخلی، امیر خجسته نماینده همدان و رئیس کمیسیون امور شوراهای مجلس شورای اسلامی که همزمان ریاست کمیته تحقیق و تفحص از بنیاد شهید را برعهده دارد، دیروز از تطمیع نمایندگانی که عضو این کمیته هستند خبر داد.
او گفته است: “شبکه‌های اقتصادی از طرق مختلف وارد می‌شوند و افراد را تطمیع می‌کنند تا بتوانند در یک جایی کار را متوقف کنند و ما در جریان این تحقیق و تفحص موضوعاتی را مشاهده کردیم و عذر برخی از دوستان را خواستیم. به دوستانی هم که بودند تذکر دادیم که مراقبت کنند تا مشکل دیگری ایجاد نشود و دیگر نتوانستند اعضای هیأت را تطمیع کنند پس از آن شروع به تهدید ما کردند؛ بعضی از دوستان ما نگران بودند و می‌گفتند به خاطر برخی تهدیدها به نظر می‌رسد تا همین‌جا کافی است اما بنده گفتم تا آخر کار ایستاده‌ام و یک جان دارم و آن را هدیه می‌کنم. واقعاً شرایط خوبی در این رابطه نداریم ولی امیدوارم در آینده با این برخوردها، شرایط بهتر شود”.
وی افزوده: “افرادی که عضو هیأت تحقیق و تفحص هستند باید انسان‌های پاکی باشند و ریگی در کفش‌شان نباشد تا بتوانند اثرگذار باشند، در طی ۲ سال گذشته فرازونشیب‌های بسیار زیادی روبه‌رو بودیم که بسیار سنگین بودند، الان هم با وجود ارائه گزارش این تحقیق و تفحص به کمیسیون اجتماعی و گذشت ۵ ماه، تاکنون این گزارش در کمیسیون مذکور قرائت نشده است. نمی‌دانم چه اتفاقی در حال رخ دادن است، اگر قرار است گزارش تحقیق و تفحص در کمیسیون اجتماعی به تأخیر بیفتد و یا اصلاً قرائت نشود، بدانید دست‌هایی پشت پرده وجود دارد که بنده در جای خود این دست‌های مخوف را بازگو خواهم کرد و به مردم خواهم گفت در این مدت چه گذشته است.عده‌ای می‌گویند قرائت این گزارش به مصلحت کشور نیست، باید گفت آیا در جایی که اختلاس کرده‌اند، مصلحت بوده آن وقت قرائت این گزارش برای معرفی فرد متخلف به دادگاه و محاکمه وی به مصحلت نیست؟ این چه مصلحتی است که شما دارید”.
او همچنین از ممانعت فراوان ”سازمان اقتصادی کوثر” در راه تحقیق و تفحص پرده برداشته و گفته: “سازمان اقتصادی کوثر ممانعت‌های زیادی را به وجود آورد چون می‌خواستند اسناد را اصلاح یا جابه‌جا کنند، مدت‌زمانی را تعلل کردند و آن زمان ما با قوه قضاییه صحبت کردیم که برخوردهایی هم شد. رد پای سلطان شکر در پرونده تحقیق و تفحص از بنیاد شهید وجود داشته و درباره افراد دیگر هم بعداً صحبت خواهم کرد”.
امیر خجسته از همکاران تطمیع شده خود در مجلس نام نبرده اما پیش از این ضرغام صادقی، نماینده مجلس اعضای کمیته تحقیق و تفحص از بنیاد شهید را چنین معرفی کرده بود:“امیر خجسته، غلامعلی جعفرزاده ایمن آبادی، مهدی امیرآبادی فراهانی، حسین طلا، عبدالرضا مصری، شهروز افخمی، فاطمه آلیا، عباس قائید رحمت، عباس صلاحی، حسین گروسی، بهرام بیرانوند، حلیمه عالی، بهروز نعمتی و سالار مرادی”.
این نماینده در حالی از ردپای “سلطان شکر” در پرونده فساد ۱۷۰۰ میلیارد تومانی بنیاد شهید خبر داده که فردی که در رسانه ها به عنوان “سلطان شکر” معرفی شده بود، در سال ۹۱ درگذشت. هرچند که درگذشت وی بعدها شایعه اعلام شد.
در همان زمان، هفته نامه “تجارت فردا” در گزارشی نوشت: “«سلطان شکر» که با نام اختصاری «م.ی» در دادگاه معرفی شد نزدیک به ۲۰ سال پیش یک کارمند ساده شهرداری کرج بود. اما آن‌گونه که از سخنان قاضی همتیار - قاضی پرونده او- برمی‌آید، با تصاحب اراضی دولتی، میلیاردها تومان از این زمین‌ها را خرید و فروش کرده است. اما با روشی منحصر به فرد. او اراضی و املاکی را که صاحبان آنها قبل از انقلاب به خارج گریخته بودند شناسایی کرده و سپس با وکالت‌نامه‌های جعلی منسوب به وارثان صاحبان اراضی، به طور غیرقانونی آنها را خرید و فروش می‌کرد. اما آنچه «م.ی» را به سلطان شکر معروف کرد خرید کارخانجات مختلف شکر، کارخانه قند دزفول، واردات شکر خام و بعضی تخلفات در حوزه واردات مواد اولیه بود”.
به نوشته این هفته نامه، “سلطان شکر” در دادگاه به ۲۶ سال حبس و ۷۳ میلیارد تومان جریمه نقدی محکوم شد. اما اسفند ماه سال ۸۶ منابع غیررسمی از آزادی وی با قرار وثیقه ۱۶۰ میلیارد تومانی خبر دادند؛ موضوعی که توسط الیاس نادران، نماینده اصولگرای مجلس هم تایید شد. پس از این تاریخ، از وی اطلاع چندانی در دست نبود. به جز سال ۸۹ که جعفری‌دولت‌آبادی دادستان تهران درباره سرنوشت پرونده سلطان شکر گفته بود: “پس از آنکه دادگاه به جزییات این پرونده ایراد وارد کرده بود این پرونده به دادستانی برگشت داده شد و در‌صدد رفع نقص آن هستیم و به زودی نتیجه آن را به اطلاع مردم خواهیم رساند.”
با این همه گفته می‌شود وی پس از تامین وثیقه از کشور گریخته و به کانادا رفته است؛ موضوعی که نه تکذیب شد و نه تایید. تا اینکه هفته گذشته، عکسی در صفحه آگهی ترحیم روزنامه “همشهری” به چاپ رسید و بلافاصله، خبرگزاری “فارس” در گزارشی نوشت: “عکس چاپ‌شده در صفحه ترحیم روزنامه، تصویری از محمدرضا یوسفی، ملقب به سلطان شکر را نشان می‌دهد که درگذشته است.” به نوشته فارس آگهی ترحیم یاد‌شده نیز از سوی یکی از کارخانه‌های تحت تملک وی (شرکت قند کرج) داده شده بود. پس از انتشار این خبر، گمانه‌زنی‌ها جهت تشکیک در مرگ وی آغاز شد. از جمله اینکه گفته می‌شود “مرگ وی شایعه‌ای بیش نیست و در واقع نوعی از زمینه‌سازی برای بسته شدن پرونده قطور سلطان شکر است.” از آگهی ترحیم وی نیز چیز زیادی نمی‌توان فهمید؛ یک آگهی معمولی مانند دیگر آگهی‌هایی از این دست که “به اطلاع دوستان و آشنایان می‌رساند…” خبرگزاری فارس نیز در این زمینه تلاش نافرجامی برای روشنگری داشته است. از جمله، پیگیری‌های خبرنگار این خبرگزاری از سازمان بهشت زهرا نشان می‌دهد که “در روز ۲۳ دی‌ماه، فردی به نام محمدرضا یوسفی فوت کرده، به بهشت زهرا منتقل شده اما در این مکان دفن نشده است.”
گفتنی ست، مسئولان بنیاد شهید متهم اند که در سال های استقرار دولت احمدی نژاد ۱۷۰۰ میلیارد از بودجه بنیاد شهید را به خارج از کشور منتقل کرده اند.
همچنین چندی پیش اعلام شد که “یک خانواده ۸ نفری” از طریق “بانک دی” که به این بنیاد وابسته اند اصلی ترین شبکه فساد در بنیاد شهید را تشکیل می دهند.
