البته من می دانم که آقای یزدی اصلا نه چای می خورد نه قند و نه خرما و اصولا مرض قند دارد، ولی واقعا این دفعه شکر زیادی خورده، فکر کنید یکی خودش تمام زندگی اش با تجارت لاستیک بگذرد، رفیق اش تاجر شکر باشد، پسرش انحصار یک چیز دیگری داشته باشد، بعد قسم بخورد که فلانی خیلی خوب است. اگر خوب بود که شما تعریف اش را نمی کردید. آیت الله یزدی، تاجر اصلی لاستیک و ضمنا عضو مجلس خبرگان و ضمنا مجتهد، تخم دوزرده گذاشته و گفت: “ آیت الله مهدوی کنی ذره ای حب دنیا و ریاست ندارد.”
برای چی دور می زنند؟
من نمی دانم این شرکت های آمریکایی و اروپایی برای چی صاف نمی آیند سراغ ایران و با ایران معامله نمی کنند، انگار افتخاری دارد که ما به آمریکا و اروپا فحش بدهیم، بعد افتخار کنیم که یواشکی با آنها رابطه داریم. خوب اینها که دور می زنند، کلی مصرف بنزین شان بالا می رود، کلی مصرف روغن شان بالا می رود، کلی استهلاک شان بالا می رود، آخرش هم پولش را دولا پهنا از ما می گیرند. آقای احمدی نژاد گفته است: “ شرکت های آمریکایی و اروپایی برای همکاری با ایران تحریم ها را دور می زنند.” :
سووال: آمریکا و اروپا چرا ایران را تحریم کردند که بعد مجبور شوند دور بزنند؟
جواب: بخاطر اینکه ایران رابطه درستی با آمریکا و اروپا ندارد.
سووال: چرا ایران رابطه خوبی با آمریکا و اروپا ندارد؟
جواب: چون آنها حقوق ما را به رسمیت نمی شناسند.
سووال: چرا آنها حقوق ما را به رسمیت نمی شناسند؟
جواب: چون ما می خواهیم اروپا و آمریکا را از بین ببریم.
سووال: چرا ما خوشحالیم که کشورهایی که ما می خواهیم آنها را از بین ببریم، با ما یواشکی ارتباط دارند؟
جواب: من چه می دانم. از خودش بپرس.
کنیا در بحران
نه بابا، هنوز بحرانی نیست، تازه قرار است از هفته بعد شروع بشود. از کجا می دانم؟ معلوم است. مگر آقای بن علی اولین کسی نبود که ریاست جمهوری زورکی احمدی نژاد را تبریک گفت؟ خب، همین شد که اولین کشوری بود که با 29 روز اعتراض سقوط کرد.
مگر آقای احمدی نژاد به زور گیر نداده بود که من شخصا سفارت مصر در ایران را دو روزه افتتاح می کنم و زور آورد که دوستانش اسم یک تروریست را از روی خیابان وزرا بردارند که معامله به هم نخورد. برای همین شد که دولت مصر در عرض نوزده روز سقوط کرد.
این دو تا را ولش کنید، مگر همین معمرالقذافی نبود که احمدی نژاد بغلش کرده بود و داشت توی عبا و قبا و مانتویش گم می شد و از سروکله اش بالا می رفت محافظان وی نگذاشتند و مگر قرار نبود او هم با احمدی نژاد کمک کند تا مدیریت جهان را به عهده بگیرند، الآن کجاست؟ مگر همین قذافی نبود که تنها رهبر جهان بود که حرف احمدی نژاد در مورد اسرائیل را تائید کرد؟ الآن کجاست؟ گم شده، فعلا ده میلیون دلار جایزه برای زنده و مرده قذافی تعیین کرده اند.
حالا می بینیم، امروز نخست وزیر کنیا با احمدی نژاد دیدار کرد، اگر تا هفته آینده حکومتش سقوط نکرد، صد هزار تومان طلب شما
نقطه سیاه
این عطاء الله خان مهاجرانی نمی گذارد آب خوش از گلوی آدم برود پائین. مرد حسابی! ای شیر پاک خورده! آخر این همه حرف خوب زدی، این یکی چی بود؟ گفتی استقلال، حرف درستی است. تمامیت ارضی حرف درستی است، اما مگر انقلابات اخیر همه اش همین است. از یک طرف می گوئی که این کشورها وابسته بودند و منظور از وابستگی هم آمریکاست، کجای لیبی که الآن آقای قذافی اش دارد دنبال سوراخ موش می گردد وابسته به آمریکا بود؟ تازه وابستگی اگر این است که آمریکا سالی یک و نیم میلیارد تومان به مصری ها کمک کند و بعد هم که دید مردم مبارک را نمی خواهند فریاد بزند پول فدای سرتان، دیکتاتور باید برود. اگر وابستگی این است که بیش تر از نیمی از مردم دنیا به نفع این وابستگی می دهند. بزرگترین دشمن آمریکا همین آقای قذافی بود که ملتش جورابش را بادبان کردند. تازه، مشکل ما کجا با آمریکاست؟ آمریکا که مثل ایران یک نظام ایدئولوژیک ندارد.
اوباما اگر نبود نه مبارک سقوط می کرد نه بن علی نه قذافی نه انشاء الله سید علی. آمریکای امروز دموکرات ترین کشور دنیاست. حالا این به کنار، سیاستمدار جان! این حرف یعنی چه که “ در تمام کارنامه اقتصادی خامنه ای و اقوامش نقطه سیاه که هیچ حتی یک نقطه خاکستری هم نمی توان یافت.” مگر این موضوع چقدر مهم است؟ مگر تمام جنایتکاران بزرگ و مستبدین بزرگ بخصوص کسانی که جنایات بزرگ بشری را انجام دادند، جزو پابرهنه هایی نبودند که هیچ لکه سیاهی در زندگی شان نبود؟ مگر هیتلر وقتی می مرد و میلیونها آدم کشته بود، جمع اموالش از خامنه ای بیشتر بود؟ نه خانواده ای داشت نه ثروتی. مگر استالین که عامل بزرگترین جنایات قرن ما بود و بزرگترین قتل عام های بشری را انجام داد، یک لکه سیاه در کارنامه مالی اش بود؟ مگر پول پوت که صدها هزار کامبوجی را کشت، جز یک فیلسوف فقیر و بی چیز بود؟
مشکل یکی دو تا نیست، کاش آدم می توانست فرض کند که این آقای مهاجرانی معنی حرفش را نمی فهمد و می زند. کاش آقای خامنه ای دزد بود و احمدی نژاد 300 میلیارد ثروت کشور را به باد نداده بود. کاش آقای خامنه ای پول بلند کرده بود و ما به اندازه انگلستان که هیچ، به اندازه ایتالیا هم هیچ، به اندازه بسیاری از کشورهای منطقه آزادی داشتیم. اتفاقا نیکانی که از نظر اخلاقی آدمهای سالمی به نظر می رسند، وقتی این همه به آزادی لطمه می زنند، آدم می فروشند، بسیار پلیدتر از ناپاکانی هستند که دزدی می کنند، فساد اخلاقی دارند، ولی به آزادی میلیونها نفر لطمه نمی زنند. کاش آقای خامنه ای دزد بود و از دروغگویان فریبکار حمایت نمی کرد. کاش خامنه ای ده میلیارد از ثروت ملی ما را می دزدید و می گذاشت 290 میلیارد دیگر بدرستی هزینه شود. کاش آیت الله خامنه ای دزد بود و تمام زمین های مردم را به زور مثل رضاشاه غصب می کرد، اما ایران پیشرفت می کرد.
مطمئنا آقای خامنه ای دزد نیست ولی با آن لکه های خونی که یک سال است از بهترین جوانهای ما ریخته است، چه باید بکنیم؟ آیا ترجیح نمی دهی که خامنه ای دزد باشد و برای حفظ اموالش از ایران فرار کند و ایران را برای ایرانیان بگذارد؟