توماس اردبرینک
کامیون های بزرگ از کنار خانه های آجری دشت ارزن، روستای کوچکی در استان فارس در مرکز ایران، می گذرند. استانی که قلب فرهنگ ایران باستان بوده است.
این روستا که به شکل نواری از خانه ها در امتداد بزرگراه قرار گرفته، مانند بسیاری از استان های دیگر ایران در تونل زمان متوقف شده است. مردان جوان و بیکار، سوار بر موتورهای گازی، بدون هدف در حاشیه خیابان حرکت می کنند. تابلوی سبزرنگی نیز گردشگران را به سوی مجلس محلی دعوت می کند.
محمود احمدی نژاد بخش عظیمی از طرفداران خود در انتخابات سال 2005 را از استان های مرکزی و سایر استان های دور افتاده کشور جلب کرده بود. پیروزی او از طریق تبلیغات کلامی با اجرای سپاه پاسداران انقلاب و نیروهای داوطب بسیج بدست آمده بود که به تبلیغ از این نامزد گمنام درمیان کشاورزان و کارگران شاکن شهرها و روستاهای دورافتاده ای نظیر دشت ارزن مشغول بودند.
احمدی نژاد در این سال ها، بر روی سیاست توزیع ثروت در این مناطق دور افتاده متمرکز شده است؛ مناطقی که مرتب مورد بازدید وی قرار می گرفتند. با این حال، هرچند تصور می شود پشتیبانی از او در مناطق غیر شهری به قوت خود باقیمانده است، 3000 سکنه دشت ارزن از قصد خود برای رأی دادن به میر حسین موسوی، رقیب وی در انتخابات روز جمعه خبر می دهند. آنها می گویند احمدی نژاد به وعده های خود عمل نکرده و اوضاع آنها نسبت به قبل بدتر شده است.
در مجموعه ای از رستوران ها و توقفگاه هائی که در نقطه اصلی این روستا واقع شده، پوسترهای تبلیغاتی سبزرنگ موسوی در همه جا به چشم می خورد. این نخست وزیر سابق و مهندس معمار، وعدۀ آزادی های بیشتر و مدیریت بهتر اقتصاد نابسامان کشور را داده است، هرچند هیچ طرح مشخصی را برای دستیابی به این اهداف ارائه نکرده است.
صمد رئیسی مدیر یک رستوران گفت: «رئیس من 1500 پوستر موسوی را به اینجا آورد و ظرف چهار روز، همه را پخش کرد. مردم برای گرفتن این پوسترها به ما مراجعه می کردند. مطمئن هستم موسوی اینجا برنده می شود.»
دولت احمدی نژاد حقوق و دریافتی ها را زیاد کرده و 22 میلیون ایرانی را مشمول بیمۀ بهداشتی درمانی دولت کرده است. تمام هیأت دولت خود را به 60 سفر استانی برده و تک تک استان های کشور را مورد بازدید قرار داده است، به مشکلات مناطق محلی پرداخته و دست به کار تأسیس مدارس و مجموعه های ورزشی شده است. بعضی جاها هم به توزیع پول نقد دست زده است.
با همه این اوصاف، نرخ تورم و بیکاری افزایش پیدا کرده و جلوی پیشرفت ها را گرفته است.
رئیسی گفت او قبلاً به احمدی نژاد رأی داده و این کار او، اشتباه بوده است. تعداد محدودی مشتری در محوطۀ رستوران به چشم می خورد. مشتریانی که بر سکوهای آراسته به فرش ایرانی و پشتی لمیده اند و مشغول صرف کباب هستند.
رئیسی گفت: «مردم پول کمتری برای خرج کردن دارند. موسوی اقتصاد را درمان می کند، زیرا او تجربۀ مدیریت کشور در دوره جنگ ایران با عراق را دارد.»
وی گفت اگر احمدی نژاد برنده انتخابات شود، آینده غم انگیزی در پیش است. «تصمیمات او غیر حرفه ای است. همه چیز ما، آزادی، اقتصاد، بدتر و بدتر خواهد شد.»
هادی بهادری مغازه دار نیز که مغازه ای در احاطه پوسترهای ستارگان ایرانی از جمله ساسی مانکن قرار گرفته، گفت: «موسوی، زندگی ما را همراه با آزادی های بیشترخواهد کرد.»
وی گفت: «اما انتظار این را نداشته باشید که چیزی در ایران واقعاً عوض شود. ممکن است این بار به موسوی رأی بدهیم. اما دفعه بعد، باز هم احمدی نژاد را انتخاب خواهند کرد. ما ایرانی ها معمولاً به کسانی که مسؤول هستند انتقاد می کنیم. ما از آنها می خواهیم برای ما همه کار بکنند.»
کمی پائین تر در جاده، تعدادی از مردان برای صرف چای نیمروز در پمپ بنزینی دور هم جمع شده اند.
علی قربانی، کارگر، چنین شکایت می کند: «احمدی نژاد فقط وعده داده است.» او به همراه دوستانش به بحث درباره انتخابات روز جمعه مشغول اند.
قربانی ادامه داد: «من کاری گیرم نیامد، پس به احمدی نژاد رأی نمی دهم.»
آزاد، برادر وی با این نظر مخالف است. او که در وقت استراحت از کار خود در پمپ بنزین به جمع اضافه شده، گفت: «در زمان ریاست جمهوری او، اتوبان را بزرگتر کردند. حالا مشتری های خیلی بیشتری داریم.»
احمدی نژاد یکسال پیش در سر راه سفرهای استانی خود از دشت ارزن عبور کرد.
مردم به انتظار رئیس جمهورشان، در کنار جاده صف کشیدند. حسین بهادری گفت گوسفندی را برای قربانی کردن به همراه برده برد. اما هنگامی که او گوسفند را قربانی می کند، کاروان احمدی نژاد بدون هیچ توقفی از اینجا گذشتند.
بهادری در حالیکه دوستانش به داستان او می خندیدند، ادامه داد: «خیلی ناراحت کننده بود. انتظار داشتم با ما احوالپرسی کند.» وی گفت رأی خود را به احمدی نژاد خواهد داد.
بهادری گفت: «هرچند او فقط از این جاده عبور کرد، اما تنها رئیس جمهوری است که ما تاکنون دیده ایم. بقیه آنها فقط در تهران ماندند و هیچوقت به ما اهمیت ندادند.»
منبع: واشنگتن پست- 7 ژوئن
www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2009/06/06/AR2009060602177_2.html
