آرمین عارفی
انتخاب یک شخصیت “میانه رو” در انتخابات ریاست جمهوری ژوئن ۲۰۱۳ باعث ایجاد امیدهای بسیاری در جامعه ایران شد. تغییر لحن جمهوری اسلامی پس از ۸ سال انتقاد شدید ضد غربی ازسوی شخصیت فوق محافظه کار محمود احمدی نژاد و گشایش نسبی درخصوص آزادی های فردی، از وعده های کمپین انتخاباتی رییس جمهور حسن روحانی بود. درحالی که حکومت ایران توانسته با انجام مذاکرات جدی درخصوص برنامه اتمی اش با غرب، چهره ای صلح جو و سازش پذیر از خود در صحنه دیپلماتیک نشان دهد، ولی رویه های این حکومت در داخل کشور هیچ تغییری نشان نمی دهد.
همان طور که گزارشگر ویژه سازمان ملل درخصوص ایران آشکار کرده، جمهوری اسلامی طی ۱۵ ماه اخیر حداقل ۸۵۲ نفر را اعدام کرده که با توجه به میزان جمعیت این کشور، بیشترین تعداد اعدام را در جهان به خود اختصاص می دهد. با اینکه اکثر موارد اعدام به قاچاق مواد مخدر مربوط می شود، ولی اخیراً اعدام هایی نیز در دستور کار قرار داشته که بیشتر از ماهیت سیاسی برخوردار بوده اند.
فضای سنگین
در ماه مه ۲۰۱۴، امیر خسروی، یک بازرگان متمول ایرانی، ۴۵ ساله، به دلیل یک رسوایی فساد مالی، که دولت محمود احمدی نژاد را نیز درگیر می کرد، اعدام شد. در اواخر ماه سپتامبر، نوبت به محسن امیراصلانی ۳۷ ساله رسید، که به دلیل “ارتداد” به پای چوبه دار رفت [گفته شد که وی به پیامبر توهین کرده]. یک ماه بعد، ریحانه جباری ۳۶ ساله به دلیل کشتن مردی که به گفته خودش قصد تجاوز وی را داشته اعدام شد. آزاده کیان، استاد جامعه شناسی در دانشگاه پاریس ۷، دراین خصوص می گوید: “هدف آشکار این اعدام ها ارعاب مردم است.”
دیگر اهرمی که مورد استفاده سران جمهوری اسلامی قرار می گیرد، بازداشت های سیاسی است که در سراسر کشور افزایش یافته. هیچ قشری از جامعه در امنیت نیست و امکان بازداشت هر کس وجود دارد: روزنامه نگاران، مدافعان حقوق بشر، اعضای اقلیت های مذهبی [به ویژه بهاییان]، وکلا، وبلاگ نویسان یا حتی کاربران معمولی اینترنت. درواقع فضای سنگینی بر جامعه مدنی ایران مستولی شده و این درحالی است که رییس جمهور “میانه رو” روحانی در زمان کمپین انتخاباتی اش وعده شرایط بهتری را داده بود. آزاده کیان در ادامه می گوید: “تمامی این اقدامات ازسوی محافظه کاران رهبری می شود و این بدین معنی است که آنها همچنان به تحمیل مواضع خود در امور داخلی کشور ادامه خواهند داد.”
شرایطی بدتر از دوران احمدی نژاد
درحالی که پرونده اتمی به دست اصلاح طلبان افتاده [رییس جمهور روحانی و رییس دیپلماسی اش محمد جواد ظریف]، ولی مسایل داخلی همچنان به عنوان حق مسلم محافظه کاران شناخته می شود. درواقع اصولگرایان که در مجلس در اکثریت قرار دارند، سردمدار دستگاه قضایی اند، و در رأس حکومت نیز از حمایت رهبر انقلاب، آیت الله خامنه ای، برخوردارند. آنها مدام درحال مسموم کردن فضا در قبال اقدامات حسن روحانی هستند.
نمایندگان محافظه کار مجلس یک سال پس از آنکه اجازه ازدواج با دخترخوانده را برای پدرهای خانواده صادر کردند، اکنون درحال مباحثه پیرامون لایحه ای هستند که براساس آن، هر شهروند عادی می تواند زنان و مردان را در رابطه با رعایت ارزش های اسلامی “تذکر شفاهی دهد”. جوانانی که تاکنون ازسوی مأموران منکراتی در خیابان مورد اذیت و آزار قرار می گرفتند، از این پس نیز باید ازسوی همشهریان خود مورد مؤاخذه قرار گیرند. حتی احمدی نژاد نیز جرأت انجام چنین اقداماتی را نداشت.
کمپین سازماندهی شده
روحانیون شیعه نیز به شکلی فعال در این فضای زیان آور مشارکت دارند. تابستان سال جاری، امام جمعه اصفهان، سید یوسف طباطبایی نژاد، زنان بد حجاب را به “انحراف از اسلام” متهم کرد. این درحالی بود که همین شهر در ماه اکتبر صحنه اسید پاشی به روی ۸ زن در خیابان بود. این حملات که به واقع در ایران نادر است، باعث شد تا تظاهراتی خودجوش در اصفهان و تهران برگزار شود. معترضان خواستار پایان دادن به فضای وحشت علیه زنان و همچنین لغو لایحه بحث آفرین در مجلس شدند.
ولی مقامات در پاسخ به این گردهمایی اعتراض آمیز، مأموران ضد شورش خود را به محل اعزام و روزنامه نگارانی را که درحال پوشش خبری آن بودند دستگیر کردند. آزاده کیان می گوید: “حملات سازماندهی شده ای ازسوی محافظه کاران انجام می شود که زنان را بار دیگر به زندگی داخل خانه مجبور کنند. هدف آنها این است که رأی دهندگان به روحانی نتوانند در جامعه ایران عرض اندام کنند. بدین ترتیب جنبش آنها محدود خواهد شد و باعث پرهیز آنها از شرکت در انتخابات آتی مجلس در سال ۲۰۱۶ خواهد شد.”
سکوت روحانی
به واقع دولت نیز به این انتخابات چشم دارد تا بتواند شرایط را متحول سازد. یک منبع عالی رتبه در دستگاه اجرایی ایران با اشاره به اینکه فعلاً لزوم رسیدن به یک توافق اتمی در دستور کار است می گوید: “ما امیدواریم که در ترکیب این مجلس تغییراتی اساسی انجام شود تا دولت با موانع کمتری روبرو باشد و درنهایت در اهداف خود موفق شود.” همین منبع در ادامه می افزاید: “نکته مهم این است که تلاش کنیم تحریم های نامشروع لغو شوند تا بتوانیم هرچه سریعتر شرایط لازم را برای دولت برای به تحقق رساندن وعده هایش به وجود آوریم.” او همچنین افزود: “بی شک ما تلاش خواهیم کرد وضعیت حقوق زنان و حقوق بشر بهبود یابد و این مسأله یک از دلمشغولی های اصلی دولت ایران است.”
ولی آیا وجهه سرباز دلیر، روحانی، که ازسوی دیو محافظه کار جمهوری اسلامی تحت الشعاع قرار گرفته، کافی است تا وی را از بدنامی در این سیر قهقهرایی برهاند؟ آزاده کیان می گوید: “اگر رییس جمهور به واقع از قدرت چندانی در ایران برخوردار نیست، ولی حداقل باید از حقوق اساسی شهروندان حمایت کند.” آخرین مورد نقض از این دست، محکومیت غنچه قوامی ۲۵ ساله است. او بخاطر شرکت در مسابقه والیبال مردان در تهران به اتهام “تبلیغ علیه نظام” به یک سال زندان محکوم شد.
منبع: لوپوئن، ۱۰ نوامبر http://www.lavie.fr/actualite/monde/israel-se-prepare-t-il-a-une-guerre-contre-l-iran-28-08-2012-30161_5.phphttp://www.slate.fr/story/47317/toxicomanie-came-drogue-iran-teheran
