در حالیکه بسیاری از فعالان آذربایجانی بازداشت شده در اردیبهشت و خرداد امسال، هنوز پس از گذشت حدود پنج ماه، در زندان تبریز یا بازداشتگاه اطلاعات این شهر در بلاتکلیفی به سر می برند، گروههای مدافع حقوق بشر در آذربایجان ازاجرای حکم حبس عده ای از فعالان، صدور حکم حبس برای عده ای دیگر و همچنین چند دستگیری جدید خبر داده اند.
اما گزارشهای نقض حقوق بشر درآذربایجان به اخبار مربوط به دستگیری و بازداشت فعالین محدود نشده؛ یک استاد دانشگاه اخراج شده و خانواده یک مدافع حقوق بشر ساکن خارج از کشور هم در معرض توقیف اموال قرار گرفته اند.
در خصوص محرومیت مهندس علیرضا فرشی از ادامه تدریس در دانشگاه آزاد اسلامی واحد جلفا و احضار پدر یاشار حکاک پور به دایره اجرای احکام دادگستری زنجان با این دو گفتگویی کرده ایم که در پی می آید:
حکم غیرقانونی اخراج
علیرضا فرشی، فعال سابق دانشجویی و استاد کامپیوتر دانشگاه آزاد جلفا که یک ماه پس از دریافت نامه ای در خصوص تعلیق همکاری اش با دانشگاه مزبور به علت “بازداشت، دستگیری و محکومیت به یک سال حبس در دادگاه انقلاب” نامه دیگری مبنی بر “قطع همکاری” دریافت کرده، در مصاحبه با روز ضمن غیر قانونی خواندن اخراج خود از هیات علمی این دانشگاه، از ارسال شکایت به دفتر دکتر جاسبی، رئیس دانشگاه آزاد اسلامی خبر می دهد: “تعلیق همکاری بدون هماهنگی و تصویب ریاست عالی دانشگاه آزاد اسلامی و بدون ثبت در پرونده مرکزی واقع در ریاست سازمان دانشگاه آزاد اسلامی انجام گرفته بود که باعث طرح دعوی و شکایت من از ریاست دانشگاه به دکتر جاسبی شد که البته تا به امروز جواب مشخص و معینی از آنها نگرفتهام.”
وی می افزاید:” بعد از حدود یک ماه از تعلیق همکاری، حکم دیگری با عنوان “قطع همکاری بعلت رد گزینش” به من ابلاغ گشت که باز روند قانونی در آن طی نشده بود. چرا که من در اوان ورود به دانشگاه از سد گزینش عبور کرده بودم و مرجع رسیدگی به تخلفات انتظامی اعضای هیأت علمی که البته در مورد من ربط داخلی به دانشگاه آزاد نداشت هیأتهای بدوی رسیدگی به تخلفات انتظامی بودند نه گزینش! لذا، بار دیگر طی نامهای که به دکتر جاسبی، به خاطر بی قانونیها و قانونگریزیهای دانشگاه شکایت کردم که باز جواب مشخص و معینی دریافت نکرده ام.”
علیرضا فرشی عضو سابق هیات تحریریه نشریه دانشجویی “یول” دانشگاه تهران، هنگام شرکت در یک مراسم راهپیمایی خانوادگی در خردادماه ۸۸ که توسط اداره تربیت بدنی آذربایجان شرقی در پارک “ائل گؤلو” تبریز برگزار شده بود توسط ماموران اداره اطلاعات بازداشت شد. ماموران امنیتی مدتی بعد طی تماسی تلفنی با همسر وی و دعوت او برای ملاقات با همسرش در زندان تبریز او را نیز بازداشت کردند. علیرضا فرشی و همسرش سیما دیدار پس از تحمل بازداشت موقت سه ماهه و یک ماهه در مجموع به قید وثیقه 120 میلیون تومانی از زندان تبریز آزاد و در آبانماه 1388 از طرف شعبه سوم دادگاه انقلاب تبریز به یکسال حبس تعزیری محکوم شدند.
علیرضا فرشی فارغ التحصیل رشته مهندسی کامپیوتر از دانشگاههای صنعتی شریف و تهران که قبلا هم در سالهای 1382 و 1383 در بازداشت به سر برده است، در خصوص فشارهای وارده بر او و خانواده اش و همچنین تبعیض های موجود بر علیه جامعه آذربایجانی چند نامه سرگشاده به آیت الله خامنه ای نوشته است. او که فرزند شهید نیز هست در مورد هدف خود از نوشتن این نامه ها می گوید: “نامههایی که به رهبر جمهوری اسلامی نوشته میشود اصولاً براساس یکسری اهداف خاص است: روشنگری، اتمام حجت با مسئولین و شاهد قرار دادن ایشان در فردای روز قیامت و سلب بهانه عدم آگاهی و تسهیل قانونی در اظهار بیان مواردی که براحتی نمیتوان آنها را اظهار نمود.”
تهدید به توقیف اموال
در همین راستا شعبه سوم دادگاه انقلاب زنجان، احمد حکاک پور، کفیل و پدر یاشار حکاک پور فعال حقوق بشر را به دایره اجرای احکام دادگستری زنجان احضار کرد.در این احضاریه از پدر این فعال خواسته شده روز ۲۵ مهر ۸۹ در دادسرای زنجان حضور یابد و پسرش را جهت اجرای حکم به مقامات قضایی تحویل دهد. احمد حکاک پور همچنین به توقیف اموال تهدید شده است.
یاشار حکاک پور بعد از دستگیری در بهمن ماه 1384 و تحمل حدود یک ماه حبس با وثیقه ۳۰ میلیونی و ضمانت ۵۰ میلیون تومانی پدرش از زندان آزاد شد. او که ماهها پس از آزادی با قرار وثیقه از کشور خارج و بعد از خروج طی احکام غیابی به یک سال حبس تعزیری و پنجاه ضربه شلاق محکوم شده در مصاحبه با روز، ضمن اشاره به اینکه خانواده اش “بعد از خروج او از کشور گاه و بیگاه در معرض تهدید نیروهای امنیتی قرار داشته اند”، می گوید: “زمانی که داخل بودم با بلاتکلیف نگه داشتن پرونده ام و عدم صدور حکم سعی داشتند امکان فعالیت را از من سلب کنند و اکنون که در خارج از کشور به فعالیت هایم ادامه می دهم، سعی دارند با قرار دادن خانواده ام در یک مخمصه مالی جلوی فعالیتهای مرا بگیرند. آنها می خواهند همچنان مرا کنترل کنند.”
