جووانی آندریولو
منافع مشترک ایران و عراق در اوپک، برتری عربستان را تهدید می کند. پشت مبارزه برای قیمت نفت، منافع ژئوپولیتیک نهفته است که ورای بازار نفت قرار دارد.
به نظر می رسد روش کنترل قیمت نفت در اوپک به سود عربستان و مصرف آمریکا نیست و تنش بیشتر شده است.
در صف دوم جبهه متشکل از عربستان و کشورهای حاشیه خلیج فارس، گروهی از مخالفان قرار گرفته اند. گروهی که توسط ایران و عراق رهبری می شوند و از حمایت سایر “مخالفان” از جمله الجزایر و ونزوئلا برخوردارند.
ایران و عراق جزو بزرگترین تولید کنندگان نفت هستند و روند رو به رشد دارند که بخصوص در مورد عراق منافع بیشتری وجود دارد.
ونزوئلا هم به نوبه خود در حال حاضر دارای بزرگ ترین ذخایر نفت خام جهان است.
مخالفت در اوپک از آنجا شروع شد که عربستان و کشورهای نفتخیز حاشیه خلیج در جهت منافع کشورهای پیشرفته که آمریکا در صدر آن است، تلاش کردند تا قیمت نفت را پایین نگه دارند.
در سوی دیگر جبهه “تندرو” ها به سرکردگی ایران و عراق قرار دارد که خواستار افزایش ده دلار برای هر بشکه نفت هستند تا بتوانند روند رو به رشد اقتصادی خود را حفظ کنند.
همکاری دو کشور به بیرون از سالن اوپک هم کشیده شده است و به نظر می رسد که روز به روز بیشتر هم می شود و به شکل انتقال کالا بین دو کشور نمود پیدا کرده است.
آنچه بیشتر از هرچیز باعث تعجب است این است که کشور سوم که به آن اشاره شده است، سوریه تحت دیکتاتوری بشار اسد است.
هفته گذشته یک توافقنامه بین دو کشوری که بر خاورمیانه مرکزی تسلط دارند به امضا رسید. این دو کشور یک سوم نفت جهان را تامین می کنند و از لحاظ ژئوپولیتیک اهمیت زیادی دارند.
تولد دوباره صنعت نفت عراق بعد از ده سال جنگ و درگیری، بار دیگر این کشور را به جمع بزرگترین تولید کنندگان نفت جهان پیوست: تولید نفت برای بازسازی این کشور اهمیت زیادی دارد.
دلیلش هرچه که باشد، عراق در اوپک در کنار ایران قرار گرفته است و تلاش می کند وابستگی اش به آمریکا را کاهش بدهد.
در عین حال الجزایر هم خواستار افزایش قیمت هاست. به گفته فایننشال تایمز، حضور الجزایر بین کشورهای مخالف عربستان سعودی، اهمیت زیادی دارد.
ایران نیز به برای مقابله با تحریم های نفتی که از سوی آمریکا و اروپا به این کشور تحمیل شده است، نیاز دارد تا قیمت نفت را بالا ببرد.
به همین دلیل است که حمایت عراق از این جبهه بوجود آمده در اوپک، اهمیت زیادی دارد زیرا صنعت نفت این کشور رو به رشد است و طی چند سال حتی می تواند از میزان تولید ایران نیز بگذرد.
متحد شدن دو کشور در اوپک باعث می شود که از یک سو، نقش عربستان در تصمیم گیری ها کمرنگ شود و از سوی دیگر توازن فعلی جهان از لحاظ ژئوپولیتیک تغییر کند.
ایران با یک حرکت موفق خواهد شد عربستان را از جمع تصمیم گیرندگان اوپک خارج کند و روش قیمت گذاری نفت را که توسط آمریکا مهندسی شده است، تغییر بدهد.
اوسرواتوریو، 17 ژانویه
