مساله بازداشت روزنامه‌نگاران و چند چهره اقتصادی، همچنان خبر اول ایران است: صادق لاریجانی سخنان حسن روحانی را توهین به قوه‌قضائیه توصیف کرده، وزیر کشور خبر داده که قوه‌قضائیه قرار است اسنادی درباره بازداشت روزنامه‌نگاران ارائه کند و اصول‌گرایان بدون وقفه درباره امکان نفوذ هشدار می‌دهند.
رئیس قوه‌قضائیه با اشاره به سخنان حسن روحانی در نمایشگاه مطبوعات، به بخشی از سخنان رئیس‌جمهوری اسلامی با اشاره به این گفته روحانی که “اگر نمک سالم باشد، هر چیزی اشکال داشته باشد می‌توان جلوی آن را گرفت، اما اگر نمک فاسد شود کار بسیار سخت می‌شود” پرسیده منظور روحانی از این “جملات شرطی” چیست. به گفته رئیس قوه‌قضاییه این سخنان درباره قوه مجربه هم کاربرد دارد: “می‌توان گفت اگر قوه مجریه فاسد شود، اگر دولت فاسد شود و اگر رئیس‌جمهور فاسد شود کار سخت می‌شود”.
به عقیده لاریجانی اگر سخنان روحانی القای این مساله باشد که قوه‌قضائیه فاسد شده، “افترا” است و اگر منظوری غیر از این باشد هم “اهانت” است. او همچنین انتقاد روحانی از برخی رسانه‌ها و اطلاع از بازداشت‌ها با توجه به خبرهای آن‌ها را “خلاف واقع” توصیف کرده: “چرا… این‌طور القا می‌کنیم که روزنامه خاصی طوری بر قوه‌قضاییه سیطره دارد که امروز می‌گوید و فردا فردی دستگیر می‌شود”.
حسن روحانی روز یک‌شنبه در نمایشگاه مطبوعات با اشاره به اینکه “از تیتر برخی رسانه‌ها می‌توان فهمید چه کسی فردا بازداشت می‌شود”، گفته بود که “نمی‌شود که در کشور برخی رسانه‌ها برای همیشه از تعطیلی و توقیف مصون باشند”، “حاشیه امنی” داشته باشند و نه تنها “هرچه می‌خواهند بنویسند که نقش پلیس مخفی را ایفا کنند”.
در هفته‌های اخیر سازمان اطلاعات سپاه پاسداران چند تن را به اتهام دست داشتن در پروژه نفوذ بازداشت کرده است. از جمله چهار روزنامه‌نگار (آفرین چیت‌ساز، عیسی سحرخیز، احسان مازندرانی و سامان صفرزایی)، یک تاجر ایرانی ـ- آمریکایی (سیامک نمازی) و نزار زکا، دارای تابعیت دوگانه آمریکایی و لبنانی. اخباری درباره بازداشت یک روزنامه‌نگار و همچنین برخی افراد دیگر نیز وجود دارد که هنوز نام آن‌ها فاش نشده.
پس از بازداشت این افراد، وب‌سایت صدا و سیما این افراد را “تعدادی از اعضای شبکه نفوذی وابسته به دولت‌های آمریکا و انگلستان” توصیف کرده بود.
عبدالرضا رحمانی‌فضلی، وزیر کشور اما خبر داده است که به عنوان “رئیس شورای امنیت کشور” از “معاون اول قوه قضائیه [ابراهیم رئیسی] و دادستان تهران [عباس جعفری دولت‌آبادی]” در مورد بازداشت روزنامه‌نگاران سوال کرده و پاسخ شنیده است که “اسناد و مدارکی” در این زمینه وجود دارد که قرار است “پس از بررسی” به او هم نشان داده شود.
اعضای دولت، نزدیکان روحانی و حامیان او بیشتر منتقد این بازداشت‌ها هستند. از جمله علی شمخانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی در یک گفت‌وگوی تلویزیونی و در پاسخ به سوالی پیرامون بازداشت‌ها، آن‌ها را “با قصد تسویه حساب سیاسی… و بزرگ‌نمایی” توصیف کرد و گفت: “می‌گویند خوش و بش پسرخاله فلانی با عروس فلانی یا نقشه صبحانه فلانی، این‌ها نفوذ نیست، این‌ها در حقیقت دق و دلی شخصی خالی کردن است و درست نیست. من این‌ها را می‌گویم که اشتباه است”.
پیش از او محمود علوی، وزیر اطلاعات نیز گفته بود: “کلمه نفوذ را باید با وزن مناسب خودش بکار ببریم و طوری نشود ارزش و تاثیر آن را کاهش دهیم تا به مطلب پیش پا افتاده‌ای تبدیل شود”.
هم‌زمان رجانیوز، وب‌سایت نزدیک به جبهه پایداری هم در تحلیلی به انفجار در دفتر حزب جمهوری اسلامی در سال ۶۰ اشاره کرد و نوشت: “سخنان این‌روزهای مسئولین دولتی از جمله آقایان روحانی، علوی و شمخانی در واکنش به دستگیری عوامل شبکه نفوذ در رسانه‌ها را می‌توان بیشتر برخاسته از احساسات و جدی‌نگرفتن مفهوم نفوذ دانست؛ و شاید از جنس برآشفتن و گلایه از اینکه چرا برخی افراد همسو با جناح سیاسیشان و اطرافیانشان به خاطر نقش‌آفرینی در پروژه نفوذ دستگیرشده‌اند”.
روزنامه کیهان نیز در سرمقاله خود به مساله انفجارهای دهه ۶۰ اشاره کرد و نوشت: “رئیس جمهور و وزارتخانه‌های ذی‌ربط فارغ از کش و قوس با منتقدان و مطبوعات، مسئولیت دارند در برابر واقعیت تلخ رخنه و نفوذ به میدان بیایند نه اینکه خدای ناکرده به لوث کردن نفوذطلبی دشمن و لاپوشانی آن کمک برسانند. به فرض هم اگر ابعادی از ماجرا را مبهم تلقی می‌کنند، از رهبر معظم انقلاب استفسار کنند. اگر نه بیم آن می‌رود که قصه گاو بنی‌اسرائیل و طفره از وظیفه تداعی شود”.
نفوذ و حواشی آن، میدان جدید برخورد میان دولت و اصول‌گرایان منتقد آن است. اختلافی در آستانه انتخابات مجلس دهم و مجلس خبرگان رهبری. آیا روحانی قادر خواهد بود از این میدان هم به سلامت بیرون بیاید؟
