روز جمعه هفتم شهریورماه هزار و سیصد و نود و سه را باید روزی بزرگ و سرنوشت‌ساز در تاریخ کانون نویسندگان ایران دانست. پس از دوازده سال که امکان برگزاری مجمع عمومی برای کانون نویسندگان فراهم نمی‌شد، سرانجام در این تاریخ، مجال گردهمایی اعضاء و برگزاری انتخابات هیئت دبیران و شاخه‌های دیگر مدیریتی کانون میسر شد و اعضا، پنج عضو اصلی هیئت دبیران، پنج عضو علی‌البدل، یک منشی، یک صندوق‌دار و دو بازرس را با آرای خود مشخص کردند.
انتخاب اعضای جدید هیئت دبیران از جانب اعضای کانون نویسندگان به روشنی نمایانگر سویه‌ی فکری اعضا و تغییری محسوس در نحوه‌ی نگرش آن‌ها به کانون نویسندگان است. هیئت دبیران پیشین با طولانی‌شدن بیش از قاعده‌ی مسئولیت‌شان که به طور مستقیم به عدم برگزاری مجمع عمومی مربوط می‌شد، و همچنین با زندانی‌شدن برخی از اعضا یا درگذشت دو تن از آن‌ها از رسمیت و نفوذی که همیشه از این هیئت انتظار می‌رفت، محروم شده بود و به طور مشخص به پوست‌اندازی مجدد نیاز داشت. راست گفته‌اند که عمر “قدرت” با “استبداد رأی” رابطه‌ای تنگاتنگ دارد. اعضای پیشین هیئت دبیران در شمایل و قامت یک شخص و یک نظر خلاصه می‌شد و موضع‌گیری‌های همان شخص، موضع‌گیری و سویه‌ی فکری کانون نویسندگان را نشان می‌داد، این در حالی است که اکثریت اعضای کانون اغلب نظری مخالف آن‌چه به صورت علنی اعلام و در قالب بیانیه منتشرمی‌شد داشتند ولی حق امضای بیانیه با “کانون نویسندگان ایران” بود. اوج این ماجرا، خودداری کانون نویسندگان از شرکت در مراسم خاک‌سپاری “سیمین بهبهانی” و انتشار بیانیه‌ی کاملا فردی یکی از اعضای هیئت دبیران بود. اقدامی که می‌رفت ضربه‌ای کاری به حیثیت اجتماعی کانون نویسندگان وارد کند.
استبداد رأی، انتشار بیانیه‌های رسمی دو یا سه نفره به نیابت از همه‌ی اعضا، موضع‌گیری‌های تند سیاسی که وجه‌ی کانون را تا حد یک حزب سیاسی تنزل می‌داد، و از همه مهم‌تر عدم فعالیت جدی اعضای هیئت دبیران در عرصه‌ی ادبیات، دستاورد چندساله‌ی اخیر این هیئت بوده است و انتخابات روز هفتم شهریور به خوبی نشان داد که اعضا خواهان هیئت مدیره‌ای هستند که اعضای آن را به طور خاص نویسندگان، شاعران و فعالین حوزه‌ی ادبیات تشکیل دهد و نه فعالین چپ سرسختی که گاهی قلمی هم می‌زنند! این انتخاب، ترجیح “قلم” به “میکروفون” و ترجیح “خردورزی” بر “شعار سیاسی” بود.
امید است که هیئت دبیران جدید، که همگی حتی در سطح علی‌البدل، از اهالی قلم شناخته‌شده و معتمد اعضا هستند، بتوانند تغییری محسوس در برنامه‌های کانون نویسندگان ایجاد کنند.
