حدود ۳۰ تن از اعضای سازمان گزارشگران بدون مرز و فعالین سیاسی ایرانی در جلو دفتر هواپیمایی جمهوری اسلامی در پاریس گرد آمدند تا به دستگیری و زندان خودسرانه و شکنجه روزنامه نگاران، که برخی از آنان در زندان کشته شده اند، اعتراض کنند.
پنج تن از تظاهر کنندگان نقش روزنامه نگاران هدف قرار گرفته را بازی کردند. آنها خود را گریم کرده بودند و به نظر می رسید مورد ضرب و شتم و شکنجه قرار گرفته اند. تظاهرکنندگان پلاکاردهایی را حمل می کردند که روی آن نوشته شده بود: “ایران: سلول انفرادی، شکنجه، قتل” و “روزنامه نگاران زندانی در ایران را آزاد کنید.”
امروز نهمن سالگرد کشته شدن زهرا کاظمی، عکاس-خبرنگار ایرانی-کانادایی است که به دلیل سوء رفتار مقامات قضایی در زندان اوین تهران کشته شد. قتل افرادی مانند کاظمی در جمهوری اسلامی بدون مجازات باقی می ماند. گزارشگران بدون مرز هشدار دادند که سایر روزنامه نگاران زندانی نیز ممکن است به سرنوشت مشابهی گرفتار شوند.
این سازمان گفته است: “ما نگران جان چندین روزنامه نگار زندانی هستیم که در شرایط فیزیکی و روانی نامناسبی قرار دارند و در شرایطی مشابه وضعیت زهرا کاظمی در بازداشت به سر می برند.”
“ما توجه جامعه جهانی را به وضعیت زندانیانی چون نرگس محمدی، محمد صادق کبودوند، بهمن احمدی عمویی، آرش هنرور شجاعی، و محمد سلیمانیه جلب می کنیم و خواهان آزادی فوری و بدون قید و شرط آنها و همه کسانی که به دلیل گزارش خبر و اطلاعات در زندان به سر می برند، هستیم.”
محمد کبودوند، روزنامه نگار سابق، مدت ۴۰ روز است که در اعتراض به شرایط غیر انسانی زندان و عدم امکان ملاقات با پسر خود، که بیمار و در بیمارستان بستری است، در اعتصاب غذا به سر می برد.
کبودوند که ناشر روزنامه پیام مردم کردستان است، که در سال ۲۰۰۴ توسط مقامات توقیف شد، در سال ۲۰۰۷ بازداشت و از آن زمان در زندان اوین و در حال گذراندن دوره ۱۱ ساله حبس خود است. مقامات زندان مکررا با تقاضای او برای مداوای بیماری قلبی مخالفت کرده اند.
بهمن عمویی، روزنامه نگاری است که از ژوئن ۲۰۰۹در زندان اوین بازداشت بود و پس از شرکت در مراسمی به افتخار هدا صابر، در بند ۳۵۰ زندان اوین، در ۱۲ ژوئن به زندان رجایی شهر در کرج منتقل شد.
وی از زمان محاکمه خود در تاریخ ۲۵ ژوئن ۲۰۱۱ با خانواده خود ملاقات نداشته است و خبری از او در دست نیست.
آرش شجاعی، وبلاگ نویس ۳۰ ساله در ۲۸ اکتبر سال ۲۰۱۰ دستگیر شد و به چهار سال حبس و پرداخت ۸۰۰ هزار تومان جریمه محکوم شد. وی نیز از اول ژوئیه برای اعتراض به شرایط زندان در اعتصاب غذا به سر می برد. خانواده او نگران هستند زیرا او چند بار دچار شوک عصبی شده است، ولی مقامات زندان از دادن داروهای مناسب به او خودداری می کنند.
گزارشگران بدون مرز همچنین گزارش دادند که محمد سلیمانیه در تاریخ ۳۰ ژوئن، پس از آنکه به زندان اوین احضار شد، دستگیر شده است. او قبلا بازداشت شده و با وثیقه ۴۰ میلیون تومانی در تاریخ ۲۲ مه آزاد شده بود. خانواده او از زمان بازداشت مجدد او خبری از او ندارند.
نرگس محمدی، روزنامه نگار و سخنگوی مرکز دفاع از حقوق بشر در ۲۱ آوریل در زنجان دستگیر شد و به زندان اوین تهران منتقل شد تا دوره شش ساله محکومیت خود را بگذراند.
او پس از آزادی موقت در ژوئیه ۲۰۱۰ به دلیل فلج عضلانی در بیمارستان بستری شد. وی علی رغم حال وخیم جسمانی به زندان زنجان منتقل شده و از خدمات درمانی محروم بود. وی در ۹ ژوئیه به بیمارستان ولی عصر زنجان منتقل شد. وی به دلیل شرایط جسمانی نمی تواند به زندان بازگردد.
میزان مصونیت جزایی مقامات ایران استثنایی است.
زهرا کاظمی بر اثر ضرب و شتم در زندان در ۱۰ ژوئیه ۲۰۰۳ درگذشت. مقامات ۱۰ روز بعد گزارشی منتشر کردند که دلیل مرگ او در آن ذکر نشده بود.
مادر زهرا کاظمی، مقیم ایران، تحت فشار با دفن فوری او موافقت کرد. از آن زمان تا کنون پسر او که مقیم کاناداست خواهان کالبد شکافی و تعیین دلیل مرگ او شده است.
خانواده کاظمی مقامات قضایی ایران را مسئول مرگ او می دانند ولی به درخواست آنها از مقامات قضایی ایران هیچ گاه پاسخ داده نشد. بخصوص، سعید مرتضوی که دستور بازداشت زهرا کاظمی را صادر کرد و در بازجویی از او حضور داشته هیچ گاه برای جوابگویی به دادگاه فراخوانده نشده است.
او در پناه آیت الله علی خامنه ای و محمود احمدی نژاد از مصونیت کامل قضایی برخوردار است.
منبع: گزارشگران بدون مرز – ۱۰ ژوئیه ۲۰۱۲
