بدترین دوران برای دانشگاهیان است

نویسنده

» انتقاد تحکیم وحدت از سیاست های دانشگاهی دولت

اصلی ترین تشکل دانشجویی در کشور روز گذشته با انتشار بیانیه ای با ابراز تاسف از شرایط حاکم بر دانشگاه، به کشته و زندانی شدن دانشجویان، محرومیت اساتید و دانشجویان منقتد از حضور در دانشگاه و برخورد دولت محمود احمدی نژاد با تشکل های مستقل اشاره و وضعیت کنونی را به اوضاع دانشگاه ها در دوران “انقلاب فرهنگی” تشبیه کرده است.

دفتر تحکیم وحدت، روز گذشته در بیانیه ای که در آستانه سالگرد انقلاب فرهنگی منتشر کرده  است، از سنگینی همیشگی “سایه استبداد” بر سر این نهاد علم آموزی سخن گفته و در انتقاد از فشار های دولت محمود احمدی نژاد به دانشگاهیان تصریح کرده است :“. تاسف انگیز این که در حال حاضر در یکی از بدترین و خردسوزترین دوران به سر می بریم. شرایطی بر دانشگاه ها حاکم شده است که نامیدن “انقلاب فرهنگی دوم” سزاوار آن ست.”

اتحادیه انجمن های اسلامی کشور که به عنوان اصلی ترین تشکل دانشجویان داخل کشور شناخته می شود با مقایسه فضای کنونی دانشگاه ها با دوران تصفیه در دهه شصت، پروژه دولت دهم برای پیشبرد “انقلاب فرهنگی دیگر” را به چالش می کشد تا بگوید :“از علم و دانش هم تایید اعمال و افکار خود و مدح و ثنای قدرت را می خواهند. چیزی که با ذات علم از اساس بیگانه است. این گونه است که بر دانشگاه و استاد و دانشجو مغول‌وار هجوم می برند که “اگر دانشگاه ثنای‌گوی ما نیست پس بهتر آن که با خاک یکسان باشد”.

ظاهرا اشاره تحکیم وحدت به موضع کامران دانشجو، وزیر علوم، است که سال گذشته  در دانشگاه علم و صنعت گفته بود دانشگاهی که با “فرهنگ بسیجی” مخالف باشد باید با  “ خاک” یکسان شود. تحکیم وحدت اوضاع کنونی را به “ دوران خردسوزی” تشبیه کرده است.

این تشکل دانشجویی منتقد در توصیف فشارهای حکومت به دانشجویان منتقد به زندانی شدن دانشجویان،  اخراج اساتید و احکام محرومیت از تحصیل اشاره  می کند و می گوید :“آمارهایی چون بازداشت نزدیک به ۴۰۰ فعال دانشجویی و صدور قریب ۹۰۰حکم محرومیت از تحصیل و دیگر برخوردها با دانشجویان و دانشگاهیان در سال گذشته خود گویای این امر است. “

اسفند گذشته وزیر علوم در دانشگاه تربیت مدرس به مدیران دانشگاهی هشدار داده بود که حق مسامحه با  “جریان فتنه و ضد انقلاب” را ندارند. 

 

در انتقاد از کشتار دانشجویان

سال گذشته در جریان خیزش زمستانی جنبش سبز در 25 بهمن  و تظاهرات های پراکنده پس از آن – سه شنبه های اعتراض- دست کم  چهار دانشجو در خیابان ها کشته شدند، محمد مختاری و صانع ژاله در روز 25 بهمن به ضرب گلوله قتل رسیدند، حامد نورمحمدی در شیراز از بالای پل به پایین پرت شد و بهنود رمضانی در تظاهرات چهارشنبه سوری کشته شد.همزمان با قتل دانشجویان در اعتراضات خیابانی جنبش سبز، بسیاری از دانشجویان معترض بازداشت شدند.

 دفتر تحکیم در بیانیه روز شنبه در این ارتباط می نویسد :“همچنین پس از اعتراضات مردمی در اواخر سال گذشته بازداشت های گسترده دانشجویان دیگر بار به اوج رسید که از آن جمله می توان به یاران دبستانی چون علی اکبر محمدزاده، عضو انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف، و لقمان قدیری، عضو انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه شیراز، و بسیاری دیگر که پس از گذشت چند ماه هنوز در بند هستند، اشاره کرد.”

تحکیم وحدت همچنین به تندی از برخورد مسئولان دانشگاه با نهادهای مستقل و تشکل های صنفی دانشجویان کرده اما تصریح کرده است تمامی این برخوردها نشان از جریان داشتن زندگی و بالندگی در دانشگاه ها است. :“باز از پس برخورد شدید با هزاران دانشجو و استاد در سالیان متمادی گذشته باز شاهد تحرک حق خواهانه دانشجویان، جوانه زدن و بهارانه زیستن در دانشگاه ها هستیم.”

تحکیم وحدت در بیانیه روز گذشته از “تیغ حذف” اقتدارگرایان  سخن می گوید و خاطرنشان می کند: اساتید نیز از  گزند آن در امان نمانده اند. این بیانیه از اخراج و یا بازنشستگی اجباری اساتید منتقد دولت می نویسد و از میان آن ها به  دکتر محمد شریف، استاد دانشگاه علامه طباطبایی، دکتر حسین سیف زاده، استاد روابط بین الملل دانشگاه تهران، دکتر جلال حجازی، استاد دانشگاه علم و صنعت، و دکتر احسان الله حیدری، استاد دانشگاه آزاد خرم آباد اشاره می کند.

کامران دانشجو دو ماه پیش صراحتا اعضای هیات علمی دانشگاه را هم با انگشت تهدید نشانه رفته بود تا بگوید: “اگر تعداد بسیار قلیلی از اعضای هیات علمی دانشگاه‌ها همچنان اصرار دارند که با این جریان همراهی کنند، مسئولان مربوطه باید به صورت قاطع و در چارچوب قوانین با آنها برخورد کنند.”

محمود احمدی نژاد و حامیانش از آغاز دولت نهم صراحتا از لزوم تصفیه اساتید سکولار، لیبرال و مارکسیست سخن گفته اند. نخستین نشانه ها شهریور سال 85، یکسال پس از به قدرت رسیدن محمود احمدی نژاد آشکار شد؛ هنگامی که رئیس دولت نهم در جمع گروهی از دانشجویان، نظام آموزشی ایران را به “150 سال حاکمیت سکولاریسم” متهم کرد و از دانشجویان خواست برای تغییر نظام آموزشی همکاری کنند.

دولت  به جای اخراج اساتید، آنان را به اجبار بازنشسته می کرد. عمید زنجانی، رئیس روحانی دانشگاه تهران کلید این پروژه را در دانشگاه مادر ایران زد. فیلسوف روحانی مجتهد شبستری و سید هادی عالم زاده از نخستین قربانیان بازنشستگی اجباری بودند.

پس از آن این روند شدت گرفت و اساتید منتقد دولت، یک به یک پس از بازنشستگی اجباری،  یا در کنجی به پژوهش مشغول شدند و یا مانند همقطاران خود در دهه شصت راه غرب را پیش گرفتند تا در معتبر ترین دانشگاه های اروپا و ایالات متحده به تدریس مشغول شوند.

بهمن سال گذشته گفته شد به دستور صدرالدین شریعتی، رئیس دانشگاه علامه  قرار است ۱۲استاد صاحب نام اقتصاد در دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه بازنشسته شوند. شریعتی در ارتباط با این اساتید گفته بود: “تمام اعضای این گروه در یک جریان خاص سیاسی حرکت می کردند و به دنبال اختلال در امتحانات بودند

موج بازنشستگی اساتید منتقد پس از خیزش خیابانی جنبش سبز در اعتراض به جابجایی گسترده آرا در دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری بالا تر گرفت. در یکی از آخرین موارد، مدیرکل دفتر ریاست دانشگاه تهران از بازنشستگی 30 عضو هیات علمی این دانشگاه خبر داده و ادعا کرده است دو سوم این افراد به درخواست خودشان بازنشسته می شوند. این در حالی است که در سالیان گذشته بسیاری از اساتید دانشگاه، ادعای  مسئولان دانشگاهی  در خصوص داوطلبانه بودن درخواست بازنشستگی را رد کرده اند.

 

به یاد موسوی و کروبی

اتحادیه انجمن های اسلامی دانشجویان کشور، در بیانیه خود همچنین به میرحسین موسوی، از رهبران سیاسی جنبش سبز- و زهرا رهنورد اشاره می کند که از حضور در دانشگاه و  “سر کلاس” محروم شده اند. زهرا رهنورد برای سال ها در دانشگاه الزهرا تدریس کرده و در دوران محمد خاتمی رئیس این دانشگاه شد، او و میرحسین موسوی نیز که در دانشگاه تربیت مدرس استاد دانشگاه بود، پس از ناآرامی های خرداد 88 از تدریس منع شدند و اخیرا به همراه مهدی کروبی و همسر وی در خانه زندانی شده اند. تحکیم وحدت در ستایش از مهدی کروبی به تلاش های وی برای آزادی زندانیان اشاره می کند و می نویسد :“امروز اساتید ما و یاوران و رهبران صدیق جنبش سبز اگر چه در زندان هستند و ارتباط شان به ظاهر با بیرون قطع شده است، اما با در بند بودن خویش هم همچنان به همگان درس آزادی و آزادگی می دهند. “

دفتر تحکیم وحدت که اعضای شورای مرکزی آن از میان اعضای انجمن های اسلامی دانشگاه های کشور انتخاب می شوند، در سال های اخیر یکی از اصلی ترین تشکل هایی بوده است که از سوی دولت نهم و دهم  مورد فشار امنیتی بسیار قرار گرفته است. بسیاری از اعضای آن پس از اعتراضات گسترده شهروندان معترض به جابجایی آرای انتخابات ریاست جمهوری، بازداشت و با احکام سنگین قضایی مواجه شدند. بهاره هدایت و میلاد اسدی هم اینک در زندان اوین دوران محکومیت خود را سپری می کنند.

وزرات اطلاعات پاییز سال گذشته مانع از برگزاری جلسه شورای عمومی تحکیم وحدت شد و اجازه نداد اعضای جدید شورای مرکزی آن انتخاب شوند. در آن زمان تعدادی از کاندیداهای عضویت در شورای مرکزی در شهرهای مختلف بازداشت شدند