درآستانه دو روزخردادی که طغیان “رهبرانقلاب اسلامی” و ارتحال “او بعد از “پیروزی شکوهمند” را درتاریخ ایران به خط خون نوشته اند، شادی را دستگیر می کنند و “پیام نظام مقدس” برخاسته از “حماسه خمینی” را دیگربار به گوش جهانیان می رسانند.
رئیس جمهورمجری توافق پنهانی نظام-ـ آمریکا که هنوز یک سال نشده چاره ای جزحرف درمانی ندارد، می گوید: “شادی حق مردم است.ما نباید در مورد رفتارهایی که باعث خوشی می‌شود سخت‌گیرانه برخورد کنیم. این‌همه هر روز در زندگی مردم دخالت نکنیم. مردم خودشان راه بهشت را انتخاب می‌کنند، نمی‌شود مردم را با زور و شلاق به بهشت فرستاد. اجازه دهیم مردم راحت باشند و این‌همه هر روز در زندگی مردم دخالت نکنیم”.
این سخنان شاید نیروی اجتماعی دمکراسی خواه را که به امید تغییر به حسن روحانی رای داد، بتواند بازهم پشتیبان نگه دارد، اما “طالبان شیعه”- به تعبیر مصطفی تاج زاده- که هفته گذشته سرنخشان رادر “اتاق فکر سپاه” داد واین هفته درمتن “اشرافیت سپاهی” با نام مشخصشان کرد؛ فضا را تنگتر و روزنه ها را مسدود تر می کنند.
احمد خاتمی که حضور دائمش یادآور غیاب طولانی محمد خاتمی است، حرف های رئیس جمهور را به سخره می گیرد و از آن چَشم ها می گوید که به درآوردن چِشم ختم می شود. ظاهرا بعدازدرآوردن چشم “فتنه” نوبت چشم تدبیر و امید است.
آیت‌الله مکارم شیرازی- فرمایش “شکر” انه می فرماید: “اسلام برای خنده٬ گریه، تبسم، خواب و بیداری و برای همه چیز برنامه دارد. حتی مسائل معمولی مانند خمیازه و عطسه و این نشانه‌های جامعیت است”.
و برای اثبات فرمایش ایشان دو ماده از برنامه فوق بلافاصله به اجرا در می آید. درتهران گروه “شادی” رادستگیر می کنند که دراصل جوابی عملیاتی به سخنان حسن روحانی است و مسئول تبلیغاتی کمپین او را در نشانه دارد. در کن فرانسه هم لبخند را بر لبان لیلا حاتمی جراحی می کنند.
اسماعیل احمدی مقدم، فرمانده نیروی انتظامی جمهوری اسلامی، از برخورد پلیس با سه میلیون و ۶۰۰ هزارشهروند ایرانی طی یک سال ودر ارتباط با حجاب اجباری خبر می دهد.
توضیحات، احمدی مقدم نشان می دهد چرا برای ششمین بار توسط آیت اله خامنه ای در این مقام تثبیت شده است: “ناجا محدود کننده آزادی نیست، بلکه مدافع امنیت و هویت مردم است. استقلال هزینه دارد و مردم ایران با ایستادگی این هزینه را متقبل شده‌اند. روزی منافقان با شعار دموکراسی در کنار ملت بودند و امروزه در قالب روزنامه نگاری و مدافعان آزادی گرداننده سایت‌های آن ور آبی هستند و در صف دشمن قرار گرفته و تبلیغ بی حجابی می‌کنند و می‌گویند چرا مستقل هستید بیایید و وابسته شوید. سلاح رسانه بسیار گمراه کننده است. این افراد در لباس دوست ظاهر می‌شوند و ما نباید به دشمنان اعتماد کرده و همواره باید آماده و هوشیار باشیم”.
دادگاه انقلاب تهران، پس از انتشار فرمایشات فرمانده محبوب “حضرت آقا”حکم هشت نفر از پسران و دختران فعال در فیس بوک را که مجموعا بالغ بر ۱۲۳ سال حبس است، صادر می کند. همکاران روز، فضا را درگزارشی چنین تصویر می کنند: روحانی دعوت می کند، قاضی زندانی.
فعالان محیط زیست اصفهان و شیراز که نه “آن ورآبی” هستند و نه” اهل رسانه” مورد حمله خشونت بار چکمه پوشان فرمانده نیروی انتظامی قرار می گیرند. گرد هم آیی در بستر خشک زاینده رود، بدون حمل پلاکارد و یا حتی سر دادن شعار برگزارمی شود، وزنجیره انسانی تنها برای نجات باغ فرزانه شیراز، تنها ریه تنفسی مرکز این شهر، آن را چون نگین سبزی در میان گرفته بود.
هفته گذشته خبرازمرگ نزدیک چهاردریاچه داده شد، این هفته نفس دریاچه زریوارکردستان به شماره می افتد. دکتر عیسی کلانتری، دبیر ستاد احیای دریاچه ارومیه، وعده سر خرمنی برای دهسال دیگر می دهد: “این دریاچه طبق نظر کار‌شناسان و با تصمیمات این ستاد و اجرای مصوبات دولت تا ۱۰ سال آینده احیا و به تراز اکولوژیک خود بر می‌گردد”.
دریاچه های میهن یکایک می خشکد و ثروت ملی در مقیاس افسانه ای صرف حفظ دیکتاتور دمشق می شود. به نوشته مجید رفیع زاده سه دهه از سرمایه‌گذاری استراتژیک، ژئوپلتیک و اقتصادی با رهبری جمهوری اسلامی - و یا دقیق‌تر، رهبری، سپاه پاسداران، نیروهای سپاه قدس و وزارت اطلاعات – می گذرد. تصویری که از قاسم سلیمانی٬ فرمانده نیروی “قدس” سپاه در کنار خانواده هلال اسد پسر عموی بشار اسد، این هفته به رسانه ها راه می یابد، براین رابطه پرتو تازه ای می افکند. هلال اسد فرمانده لباس شخصی‌های سوریه موسوم به “شبیحه‌ها” درفروردین ماه سال ۱۳۹۳ دردرگیری با نیرویهای ارتش آزاد سوریه در “لاذقیه” نزدیکی مرزترکیه کشته شد.
“رفقا”ی دو قدرت کمونیست ورقیب سابق که حالا دست دردست هم به غارت ایران مشغولند، از حق وتو سوءاستفاده ای شرم‌آور- به نوشته فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر- می کنند: “وتوی قطعنامه بی‌سابقه پیشنهادی فرانسه و لیتوانی برای ارجاع پرونده سوریه به دادگاه بین‌المللی جزایی را در شورای امنیت سازمان ملل. این وتو مانع واکنش جامعه بین‌المللی به جنایت‌های بین‌المللی از جمله جنایت‌های جنگی و جنایت‌های علیه بشریت و حقوق بشردر درگیری‌های سوریه است.”
سوریه یکی ازسه حلقه شومی است که “نظام مقدس” برگردن ایران انداخته است ودر نقض حقوق بشر دست دردرست جمهوری اسلامی دارد.
وزارت خزانه‌داری آمریکا، مرتضی تمدن، استاندار سابق تهران، را به دلیل دست داشتن در سانسور و دیگر فعالیت‌های ضد آزادی بیان و آزادی تجمع شهروندان ایرانی در فهرست تحریمی خود قرار می دهد.
سناتور جمهوری خواه مارک کرک و سناتور ران وایدن از حزب دموکرات آمریکا، به همراه ۲۱ سناتور دیگر و تنی چند از اعضای مجلس نمایندگان، در نامه ای به باراک اوباما رییس جمهوری ایالات متحده نسبت به وضعیت حقوق بشر و نقض ادامه دار آن در ایران ابراز نگرانی می کنند و خواستار طرح آن در گفتگوهای هسته ای با ایران می شوند.
و باز نوبت “پرونده هسته ای” می شود. روزهایی است که نخستین دیدار غیررسمی محمدجواد ظریف وزیر خارجه نظام با کاترین اشتون رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا، بعد از شکست مذاکرات وین، در استانبول انجام می شود. رضا تقی زاده - تحلیلگر سیاسی- شرح می دهد که چگونه ابلاغ دستورالعمل خاص برای مذاکره کنندگان اتمی، مبنی بر رعایت الزامی پنج خط قرمز تازه، توسط آیت اله خامنه ای -ـ با مهر شورای امنیت ملی نظام ـ- مذاکرات وین را بیش از آغاز، محکوم به شکست کرد.
باز همه راهها به سید علی حسینی خامنه ای می رسد. “دکتر پور فلاح” که برصندلی سعید امامی نشسته و نخستین کسی در این سمت است که تصویرش رسانه ای می شود، می گوید: “رکن و اساس نظام اسلامی، ولایت فقیه می‌باشد که وظیفه ما جذب سرباز برای اردوگاه رهبری است و اگر کسی قصد خروج از آن را داشته باشد باید او را به سمت این اردوگاه هدایت نمود…”
مه آفرید خسروی، ناگهان اعدام می شود و گمانه زنی ها در باره علت امر به نامه ای راه می برد که سه روز قبل ازاعدام برای رهبرجمهوری اسلامی نوشته است. و بیماری استکبار ستیزی علی خامنه ای، در حساس ترین فصول مذاکرات اتمی، بار دیگر عود می کند. او “مروجان سازش در سیاست خارجی” را خائن می خواند و بر ادامه مبارزه با “جبهه استکبار” تاکید می کند:” همه، از جمله مسئولان مذاکرات خارجی باید بدانند در حال مبارزه‌اند.” دلیل هم می آورد:” علت تأکید بر ادامه مبارزه، جنگ‌طلبی نظام اسلامی نیست بلکه عقل و خرد حکم می کند که انسان برای عبور از منطقه‌ای مملو از دزدان دریایی، خود را مجهز کند و توانایی و انگیزه دفاع از خود را داشته باشد”؛ دیدگاهی که بازبان “آنور آبی” در نشریه فارین پالیسی هم بچشم می آید.
هفته دو خرداد ماه بسرمی شود. هنوز حرف های شنیدنی هست:
صادق زیباکلام از “دیپورت” باند احمدی نژاد خبرمی دهد: “به جریان افتادن پرونده رحیمی، بازداشت شریف‌زاده و داوری علامت و هشداری است به احمدی نژاد که شما تمام شده هستید و نباید به عرصه سیاست بازگردید.”
محمد باقر قالیباف که برپشت موتورهزارجوانان را در ۱۸ تیر چوب زنی می کرد، نقاب بیشتر از چهره می گیرد و دقیقا ادبیات برادر حسین بازجو رابکار می برد: “آنهایی که دنبال «تعادل» هستند جامعه را به سعادت نمی‌رسانند٬ امروز به «وادادگی و انفعال» لقب «عقلانیت» داده شده و مذاکرات باید با «فرهنگ جهادی» صورت بگیرد و نه «فرهنگ لیبرالیستی». افرادی که بدنبال «عدل» نیستند برای اداره جامعه «سیاست فروش و سیاست باز»ی می کنند.”
روزآخرهفته برای “نگاه هفته”- چهارشنبه- پر ازخبرهای داغ است:
ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ ﺍﻣﻨﯿﺘﯽ ﺑﺎ ﺣﻀﻮﺭ ﺩﺭ ﺩﻓﺘﺮ ﻫﻔﺘﻪﻧﺎﻣﻪ “ﺗﺠﺎﺭﺕﻓﺮﺩﺍ”، ﺻﺒﺎ ﺁﺫﺭﭘﯿﮏ ـ- روزنامه نویس-ـ ﺭﺍ ﺑﺎﺯﺩﺍﺷﺖ می کنند. هنوز از علت بازداشت و ارگان بازداشت کننده، خبری در دست نیست.
خبر دستگیری نفر۱۶ از فعالان مذهبی سنی کرد توسط ماموران اطلاعات طی هفته های گذشته رسانه ای می شود. علت بازداشت این افراد برگزاری نماز اعیاد مطابق کشورهای دیگر اسلامی اعلام می شود.
۳۵ تن از دراویش‌ساکن استان فارس به مجموع ۸۵ سال حبس تعزیری و پرداخت دیه محکوم می گردند.
و البته برای اینکه مردم دنیا فکر نکنند درام القرای اسلام فقط و فقط خبر بگیروببند هست، یک رکود جدید جهانی برای جمهوری اسلامی ثبت می شود. سایت ایرلندی “BALLS” در گزارشی به رده‌بندی پیراهن تیم‌های حاضر در جام جهانی ۲۰۱۴ از روی طراحی و زیبایی آنها می پردازد و پیراهن تیم ملی فوتبال ایران در رده‌بندی بین ۳۲ تیم در جای ۳۰ قرار می گیرد. دو تیم هم گروه ایران ـ- نیجریه و بوسنی ـ- در رده‌های بعدی قرار دارند.
خبرگزاری فارس که ارگان سپاهیان امنیتی است، از “استاد سخن مفتون همدانی” شعری منتشر می کند که انتشار یک مصرع آن سبب بر باد رفتن هرروزنامه ای می شودو به کشف یک شبکه جاسوسی برای تخریب “ اسلام و نظام”می انجامد. طبیعتا چون چاقو دسته خودش را نمی بُرد، هیچ اتفاقی نمی افتد.
وسرانجام یکی از “دادستان” های استان فارس، مارک زاکربرگ، بنیان‌گذار و مدیرعامل شبکه اجتماعی فیس‌بوک، را به دادگاهی در شیراز احضار می کند. اتهام؟ لطفا از خنده خودداری فرمائید: “در مورد نقض حریم خصوصی آنها و مشکلات پیام‌رسان واتس‌اپ و نرم‌افزار اینستاگرام…”
خانم ها! آقایان!
هفته اول خرداد تمام می شودو به سرعت بسوی “سرچشمه” انقلاب اسلامی رویم که سرنگونی “طاغوت” و جایگزینی “حکومت عدل علی” را تبلیغ می کرد.
سیدحسین میردامادی، قرآن پژوه، مترجم و استاد سابق دانشگاه و دایی مقام رهبری که فرزندش سراج الدین میر دامادی اکنون بندی پسرعمه است، در یادداشتی از تجربه ساواک نظام شاهنشاهی با آن شکنجه‌های فنی عجیب و غریب و گسترده می نویسد که نشان داد روش خشونت‌آمیز نه تنها در حفظ نظام طاغوت هیچ کارآمد نبود، به عکس به انسجام و یکپارچگی انقلابیون انجامید.
خطاب او به رهبری است: “معمولا مقام و ریاست و قدرت، غرور و کبریائی می‌آورد که صفت کبریائی مختص ذات باری‌تعالی -تقدست اسمائه- است، سعی کنید در برابر شعارهای ظاهری همواره روحیۀ خضوع و فروتنی راستین را در خود رشد دهید و هرگز خود را به تکبر و خود بزرگ‌بینی نیالایید که صفتی بسیار نکوهیده است و برای کسی در جایگاه شما تنها خسرانش به نفس و باطن خود شما نمی‌رسد بلکه کشوری ضرر خواهد کرد”.
سیدحسین میردامادی در پایان ضمن توصیه دوباره به آزاد کردن تمام زندانیان سیاسی و عقیدتی و رفع حبس خانگی، تصریح می کند: “این نکته را خوب می‌دانید که تذکرات یاد شده، خواست اکثر علما و مراجع تقلید عظام و انسان‌های دلسوز انقلاب و نظام است که از
بیم فشار چماقداران ابراز نمی‌کنند.”
و شعر شفیعی کدکنی، وقتی “دستگیری شادی” عنوان هفته است، طنین دیگری می گیرد:
طفلی به نام شادی، دیری‌ست گم شده‌‌ست
با چشم‌های روشن براق
با گیسویی بلند، به بالای آرزو.
هر کس ازو نشانی دارد،
ما را کند خبر
این هم نشان ما:
یک سو خلیج فارس
سوی دگر، خزر.
