سختگیری پلیس درمورد روسری های لیزخورده

نویسنده

rosari456.jpg

فرهاد پولادی، تهران

اتوبوس پلیس، در یکی از میدان های شلوغ تهران با صدای گوشخراشی ترمز کرد. ماموران بیرون پریدند و بازرسی خود را از پیاده رو ها و داخل ماشین ها شروع کردند. مسلما پلیس مثل بقیه جاهای دنیا کارش را انجام می دهد. اما هدف آنها در پایتخت ایران، زنانی هستند که گمان می رود قانون پوشش اسلامی در جمهوری اسلامی را زیرپا گذاشته اند.

دختری را به این دلیل که روسری اش زیادی عقب رفته و مقدار زیادی از موهایش پیدا است، ماموری گرفته است و مادرش فریاد می زند:«تو را بخدا عکس نگیرید!».

گردش شبانه در شهرک غرب یکی از موقعیت هایی است که کسانی که می خواهند زنان را در مورد پوشش اسلامی “ارشاد” کنند، از سرتاسر کشوربه آنجا می آیند. قانون پوشش اسلامی از بعد از انقلاب اسلامی در سال 1979، زنان را ملزم کرده است که مو و بدن خود را بپوشانند.

برخی مقامات تاکید دارند که مدارا با ارشاد اسلامی سازگار تر است تا تهدید و اجبار، و دستگیری آخرین راه درمورد زنانی است که در مورد تغییر دادن روش خود عناد می کنند.

حبیب محمدی، مامور نیروی انتظامی به خبرنگار خبرگزاری فرانسه که از گشت پلیس گزارش تهیه می کرد، گفت:«وقتی اتومبیلی را متوقف می کنیم، مودبانه از آنها می خواهیم که حجابشان را درست کنند. اگر به توصیه ما عمل کردند، به آنها کاری نداریم. اما اگر چنین نشد و مسافر زن یا راننده جرو بحث کرد، از راننده می خواهیم که مدارک اتومبیل را به ما بدهد و پرونده اش را به کلانتری می فرستیم».

سختگیری، حتی در پایان فصل بهار و قبل ار شروع تابستان، اقدامی عادی است. اما به نظر می رسد که با کوتاه تر شدن مانتو ها و باریک شدن روسری ها، رسانه ها این خبر را بیش از حد برجسته کرده اند و مقامات، این اقدام را با پیگیری بیشتری دنبال کرده اند.

زنان تهرانی با جسارت زیاد، موهایشان را طبق مد، از روسری بیرون می گذارند، شلوارهای کوتاه می پوشند که مچ پایشان را نشان می دهد و مانتو های تنگی می پوشند که محافظه کاران را خشمگین می کند.

روزنامه های تندرو و نمایندگان محافظه کار مجلس، شدیدا از تصمیم نیروی انتظامی مبنی بر “استفاده از زور و تهدید” علیه کسانی که ترجیح می دهند موضعی نرم در مقابل خطاکران اتخاذ کنند، حمایت می کند. محمد تقی رهبر، عضو کمیسیون فرهنگی مجلس، گفت: «وضعیت کنونی برای دولت جمهوری اسلامی، شرم آوراست. مردانی که این مدل ها را در خیابان می بینند، دیگر به همسران خود در خانه توجهی نمی کنند و بنیاد خانواده ار بین می رود».

زمانی که محمود احمدی نژاد محافظه کار در ژوئن سال 2005 به ریاست جمهوری انتخاب شد، تصور می رفت که مقامات در مورد پوشش زنان در مکان های عمومی به شدت سختگیری کنند. اما طرز لباس پوشیدن زنان در خیابان نشان می دهد که چیزی عوض نشده است. مشاور رسانه ای احمدی نژاد طی سخنانی از اسماعیل احمدی مقدم، فرمانده نیروی انتظامی، به دلیل سختگیری های جدید و “ترویج تقوا و مبارزه با فساد” قدردانی کرد. مهدی کلهر گفت: «متوجه شدم که نیروی انتظامی وارد مبارزه با تهاجم فرهنگی، آنهم با کثیف ترین شکل آن شده است و من از صمیم قلب از شما و همکارانتان تشکر می کنم».

با این حال برخورد بین ماموران و مردم در خیابان نشان می دهد که این موضع گیری محبوبیتی کسب نکرده است. یک زن جوان که خودش را کارمند معرفی کرد گفت: «این طرح، با روشی که آن را پیش می برند، به جایی نمی رسد. چرا باید وقتشان را با ایراد گرفتن از طرز لباس پوشیدن مردم تلف کنند؟ حضور آنها درجه اضطراب را در خیابان ها افزایش می دهد».

یک مغازه دار گفت: «اگر می خواهند جلوی فساد را بگیرند، پس چرا این لباس ها را وارد می کنند؟ اگر آنها واقعا می خواهند این مشکل را حل کنند، باید مانع تجاری بشوند که این مانتو ها، شلوارها و روسری ها را وارد می کنند».

یک مرد ریشو که خودش را آقای محمدیان، کارمند دولت، معرفی کرد، به ماموران نیروی انتظامی نزدیک شد تا شکایتش را بگوید: «آنها شب گذشته دخترم را در خیابان جردن دستگیر کردند. او در اتومبیل دوستش نشسته بود. آنها را بخاطر چند تار مو متوقف کردند و اتومبیل دوستش را توقیف کردند. باید با دانشجویان رفتار بهتری داشت. آنان اگر احساس ناراحتی کنند، از ایران می روند، ما باید دانشجویان را در کشور نگه داریم. من در جبهه های جنگ حضور داشتم و دین خودم را به انقلاب ادا کرده ام، خواهش می کنم، من به شما التماس می کنم، بروید و تحقیق کنید، شب گذشته یک ماشین در خیابان جردن توقیف شده است که دو دختر جوان سرنشین آن بودند. این رفتار درستی نیست که با جوانان می کنید».

رئیس مرکز اطلاعات نیروی انتظامی تهران، سرهنگ مهدی احمدی، می گوید:«مسلما، چنین عملیات گسترده ای، اشتباهاتی را هم بدنبال دارد. ما باید بیشتر مرافب باشیم».

منبع: میدل ایست آنلاین، 24 آوریل 2007