تا پدرم را آزاد نکنند، اعتصابش را نمی شکند

“پدرم از 13 روز پیش در اعتصاب غذا به سر می برد و تا  لحظه ای که آزادش نکنند به اعتصاب خود ادامه خواهد داد”. این اظهارات سوران رش، پسر زندانی سیاسی کرد، رحیم رش است که از دو هفته پیش در بازداشت بسر می برد.

نیروهای امنیتی دو هفته پیش، رحیم رش را در منزل شخصیش در روستای آلبلاغ از توابع مهاباد دستگیر و به بازداشتگاه اداره اطلاعات مهاباد منتقل کردند.

 سوران رش، پسر این زندانی کرد در این مورد به  روز می گوید:” ساعت 11 شب بود که نیروهای امنیتی وارد خانه ما شدند و پس از تفتیش منزلمان، پدرم را دستگیر کردند و او از روز اول بازداشت، در اعتراض به دستگیری خود دست به اعتصاب غذا زد”.

سوران رش می افزاید:” نیروهای امنیتی، چهار روز پدرم را در بازداشتگاه اطلاعات مهاباد نگهداری کردند. در این چهار روز، آنها دلیل بازداشت پدرم را به ما اعلام نکردند و حتی اجازه ندادند مادر و خواهرم با پدرم ملاقات داشته باشند. نیروهای امنیتی به مادرم گفته اند همسرت جرمش سنگین نیست و بی دلیل دست به اعتصاب زده است؛ اما پدرم دقیقا به این دلیل که جرمی مرتکب نشده دست به اعتصاب زده است”.

به گفته او «ماموران امنیتی، در روز چهارم بازداشت و اعتصاب پدرم، وی را به ارومیه منتقل کردند. به بازداشت گاه امنیتی سپاه پاسداران».

پسر این زندانی کرد می افزاید: “پدرم در بازداشت گاه امنیتی ارومیه هم به اعتصاب خود ادامه داده و همین ما را به شدت نگران کرده است. او 57 سال سن دارد و می دانیم که وضعیت جسمانی اش رو به وخامت گراییده است. این را هم می دانیم که در صورت ادامه بلاتکلیفی خود، به اعتصابش ادامه خواهد داد”.

از سوران رش می پرسم که آیا پدرش پیشتر سابقه احضار و یا بازداشت داشته؟ او می گوید:“پدرم دو بار سابقه بازداشت دارد. پیشتر هم به اتهامات سیاسی او را بازداشت کرده بودند. هر دو بار هم پدرم در اعتراض به بازداشت خود دست به اعتصاب غذا زده بود. اولین مورد مربوط به سال 76 بود که پدرم 15 روز دست به اعتصاب زد و دومین بار پدرم در زندان سقز، 22 روز دست به اعتصاب زد. اما در نهایت هر بار دادگاه رای به بیگناهی پدرم داد و او تبرئه و آزاد شد”.

پسر این زندانی کرد از نگرانی خانواده اش می گوید و از بیماری و وضعیت بد روحی مادرش. او در آخر خواسته ای هم دارد: “ازهمه رسانه ها  درخواست می کنم که پدرم را فراموش نکنند. از نهادهای حقوق بشری تقاضا دارم که قبل از اینکه اتفاق جبران ناپذیری برای پدرم بیافتد، برای آزادی او تلاش کنند.”