رینهالد باوم گارتن
رانندگی اتومبیل های پرسرعت، انجام ورزش های رزمی، و فعالیت های خشن برای زنان جزو استثنائات محسوب می شوند. ولی برای اعضای گروه بدلکاران در تهران این طور نیست. زنان در این گروه به مانند بدلکاران آموزش می بینند.
علیرضا قره خانی، ۳۹ ساله ساکن کلن، می گوید: “وقتی کار بدلکاری انجام می دهم، احساس می کنم کامل شده ام. درجه آدرنالین به اوج می رسد.” او هدایت گروه بدلکاران را برعهده دارد. در حدود بیست نفر هسته اصلی این گروه را تشکیل می دهند.
نسرین ایران منش شش سال است که با این گروه همکاری می کند. او می گوید: “زمانی که می پرم و بین آسمان و زمین هستم، احساس رهایی می کنم. یک احساس فوق العاده است؛ یک احساس آزادی.”
او که ۲۸ سال سن دارد، در زمینه کامپیوتر فعالیت می کند. او از پل ها، خانه ها و بالکن ها به پایین می پرد. او می تواند از دیواره ها بالا رود و ورزش های رزمی نیز انجام می دهد. او می گوید: “آرزوی زنان ایرانی این است که خود را نشان دهند. در اکثر فیلم ها جایی برای زن مسلمان وجود ندارد و مسلماً برای زنان ایرانی نیز جایی نیست. من همیشه آرزو داشته ام بازیگر اکشن باشم و این دقیقاً همان چیزی است که در ایران وجود ندارد.”
آخرین صحبت های قبل از فیلمبرداری نیز انجام می شود: نسرین در نقش یک پلیس ظاهر خواهد شد. او باید دختری را از دست مهاجمان خارج کند. یکی از بازیگران مقابل او سمانه ۲۹ ساله است. او می گوید: “من از حدود یک سال پیش این کار را انجام می دهم. خطراتی وجود دارد. به همین دلیل آموزش هایی دیده ام تا بتوانم از وقوع خطر جلوگیری کنم. دوست دارم موفق شوم و می خواهم نشان دهم که زنان ایرانی می توانند سرشان را بالا بگیرند.”
این گروه از ۹ سال پیش کار خود را آغاز کرد. در آن زمان، پیمان ابدی، بدلکار مشهور ایرانی که ساکن شهر کلن در آلمان بود، به وطن خود بازگشت. او اشتیاق و انرژی جوانان ایرانی را دید و اولین گروه بدلکاری را در ایران تأسیس کرد. ابدی از همان ابتدا، از ورود زنان، ازجمله نسرین ایران منش، در گروه خود جلوگیری بعمل نیاورد.
نسرین می گوید: “اولین ایفای نقش ام تصادف با یک مینی بوس بود. زمانی که کارگردان دید یک زن می خواهد این نقش را بازی کند به پیمان گفت: نه خواهش می کنم، برای من مشکل درست نکن، زن نه. یک مرد را برای این کار بیاور.”
آخرین صحبت های علیرضا قره خانی که اکنون رهبری گروه را برعهده دارد انجام می شود. در این حرفه هرگونه خطای کوچکی مرگبار است. گروه بدلکاران این مسأله را بسیار دردناک درک کردند، زمانی که پیمان ابدی، مؤسس گروه، در مه سال ۲۰۰۹ زیر یک اتوبوس له شد و جان به جان تسلیم کرد. شوک این واقعه و رنج آن به شدت عمیق بود. ولی گروه تصمیم گرفت به کار خود ادامه دهد.
قره خانی می گوید که آموزش اعضای گروه در حدود دو سال زمان می برد. او می گوید: “ همه فنون آموزش داده می شود: رانندگی خطرناک، موتورسواری، سقوط آزاد، فرود با راپل. بدلکار باید همه این کارها را بلد باشد.”
منبع: تاگس شاو، ۲۳ اوت
