نگاهی به فیلم “یکی از ما دو نفر”
طهمینه میلانی و دغدغه های تازه…
عوامل:
نویسنده و کارگردان: تهمینه میلانی/ تهیه‌کننده: محمد نیک‌بین/ مدیر فیلمبرداری: علیرضا زرین‌دست/ تدوین: تهمینه میلانی، سیاوش سراج زاهدی/ موسیقی: کارن همایون‌فر/ صدابردار: اسحاق خانزادی/ طراح صحنه و لباس: سیامک احصایی/ طراح گریم: جلال‌الدین معیریان/ بازیگران: بهرام رادان، السا فیروزآذر، همایون ارشادی، دانیال عبادی، آنا نعمتی، الناز فیروزآذر، پیام صالحی، سارا خوئینی‌ها، سمانه پاکدل
خلاصه‌ی داستان:
این فیلم، داستان دو آرشیتکت است که از دو دنیای متفاوت می‌آیند و به لحاظ فکری و جهان‌بینی با هم متفاوت هستند….
نگاه:
حالا دیگر کاملاً واضح است که تهمینه میلانی مسیر فیلمسازی‌اش را از آن روندی که او را مورد توجه مخاطبان سینما قرار داده بود جدا کرده و وارد مسیر تازه‌ای در فیلمسازی شده. آنچه باعث مطرح شدن و مورد توجه قرار گرفتن فیلم‌های میلانی شد سخن گفتن از ظلمی بود که به زنان سرزمینش می‌رفت و فضای نقد اجتماعی حاکم بر کارهایش موجب می‌شد تا مخاطبان فراوانی کارهایش را دنبال کنند.
از فیلم “زن زیادی” به بعد آن نگرش حاکم بر فیلم‌های میلانی تا حدودی تغییر کرد. البته شاید بتوانیم توقیف فیلم “تسویه حساب” که در سال 86 ساخته شده‌بود را در تغییر روند فیلمسازی وی مؤثر بدانیم.
آنچه این روزها باز هم او را در دایره‌ی توجه قرار داده‌است اکران فیلم سینمایی “یکی از ما دو نفر” است. “یکی از ما دونفر” فیلمی در ژانر اجتماعی است که در مورد یک مهندس آرشیتکت (السا فیروزآذر) است که تحصیلاتش را در آمریکا به پایان رسانده و به ایران بازگشته‌است. او پس از بازگشت به ایران در یک شرکت معتبر مهندسی مشغول کار و با بابک (بهرام رادان) که یک آرشیتکت سرشناس است آشنا می‌شود. سارا برای تثبیت خود در محیط کار با مشکلاتی مواجه است و خیلی از اطرافیانش دوست ندارند او در کارش موفق شود. و بدین ترتیب کشمکش سارا و بابک داستان فیلم را پیش می‌برد.
این فیلم در واقع یک برش از زندگی طبقه‌ی مرفه جامعه است و فضایش مانند کارهای اخیر میلانی کاملاً شیک می‌باشد و همانگونه که گفته‌شد شخصیت‌های فیلم نیز تحصیل‌کرده، خوش‌پوش و خوش‌صحبت هستند.
اگرچه عده‌ای معتقدند میلانی در این فیلم هم به حقوق اجتماعی زنان پرداخته‌است و نگرش فمینیستی‌اش عیان است اما واقعاً اینگونه نیست. توجیه این عده آن است که در این فیلم هم شخصیت خوب و کسی که می‌توان حق را به او داد مانند سایر فیلم‌های میلانی پرسوناژ زن فیلم است. ولی به قول خود میلانی “یکی از ما دو نفر” در مورد زن جوانی است که به اصولی اعتقاد دارد و برای حفظ آن اصول و اخلاقیات اعتقادی‌اش حتی پا روی احساسش می‌گذارد.او معتقد است این فیلم در مورد آدم بودن و آدم مانند است و در واقع تماشاگر باید تصمیم بگیرد و بین سارا و بابک یکی را انتخاب کند.
می‌توان گفت بازیگرانی که برای ایفای نقش در این فیلم برگزیده شده‌اند آنگونه که باید و شاید از پس نقش‌هایشان بر نیامده‌اند و انتظارات مخاطبان فیلم را برآورده نکرده‌اند اما میلانی از انتخاب‌هایش راضی است. او می‌گوید: «بازیگرانم را بر اساس شخصیت‌های فیلمنامه انتخاب می‌کنم. این دو بازیگر مناسب‌ترین افراد برای ارایه نقش‌هایم بودند. بهرام رادان را به دلیل اعتماد به نفس ذاتی که دارد و البته تسلط او در بدن و بازی‌اش انتخاب کردم و السا فیروز آذر هم بهترین گزینه از میان چند بازیگر 24 یا 25 ساله بود چرا که هم آرشیتکت است و هم چهره شرقی دارد و هم از فیزیک چاپک و ظرفی برخوردار است. همچنین در طول سالهای همکاری با السا قابلیت‌ها و توانایی‌های او را می‌شناسم.»
از سوی دیگر به نظر می‌رسد این فیلم، فیلمنامه‌ی محکمی نداشته‌است چرا که تجربه نشان داده که هرگاه میلانی فیلمنامه پرداخته‌شده‌ای در اختیار داشته، در انتقال حرف‌هایش به مخاطب موفق‌تر عمل کرده و هر بار متن ضعیف بوده، کارگردانی حرفه‌ای هم نتوانسته آن را نجات دهد. در مورد “یکی از ما دونفر” نیز مخاطب با فیلمی از جنس آثار شاخص میلانی مواجه نیست.
