سارا لوگران
در زمانی که جهان عرب در اوج دگرگونی و تحولات قرار دارد، حکومت جمهوری اسلامی به شیوه ای عمل می کند که هر ناظری را به یاد دوره قدرت برژنف در شوروی می اندازد. این موضوع یکی از نتایج گزارشی است که توسط هیأت پارلمانی فرانسه به ریاست ژان لویی بیانکو، نماینده سوسیالیست، تنظیم شده است.
این نماینده سوسیالیست پس از ۱۰ ماه کار که منجر به ادامه یافتن اولین جلسه پارلمانی قبل از جنبش اعتراضی سال ۲۰۰۹ شد، اکنون معتقد است که “علی رغم رویارویی های داخلی که در اردوگاه محافظه کاران بین علی خامنه ای و محمود احمدی نژاد به وجود آمد، اتحاد همچنان در نزد حاکمیت به چشم می خورد. البته کمی دلخوری به مانند دوره برژنف به وجود آمد، ولی هنوز کسی درانتظار روی کار آمدن گورباچف نیست”.
“ایران سردرگم”
در اردوگاه مخالفان که درحال حاضر هیچ رهبری آن را هدایت نمی کند نیز امید چندانی وجود ندارد. ژان لویی بیانکو در این خصوص می گوید: “می توان اذعان داشت که جوانان ایرانی با الهام گرفتن از شورش های مردمی در کشورهای عربی امید خود را بازیافته اند، ولی توان آغاز یک انقلاب را ندارند، زیرا سرکوب توسط حکومت جمهوری اسلامی بسیار شدید و خشونت بار است.” به همین دلیل، او عنوان گزارش هیأت پارلمانی را “ایران سردرگم” انتخاب کرده و در این باره می گوید: “حاکمیت نگران و بی ثبات است، زیرا به خوبی می بیند که جامعه علیه آن است و به همین دلیل نمی داند چه کند.”
تحریم ها و شرایط بین المللی
نویسندگان این گزارش توصیه هایی را در بهبود شرایط در ایران خطاب به مقامات فرانسوی یادآوری کرده اند: “تأکید بر آزادی در اطلاع رسانی، به ویژه دسترسی به اینترنت و شبکه های تلویزیونی غربی، تأکید بر رعایت حقوق بشر،…”
آنها همچنین در این گزارش آورده اند که باید روند کلی اعمال تحریم ها را “علی رغم تأثیرات تناقض آمیزش” ادامه داد. ژان لویی بیانکو در این خصوص می گوید: “تحریم ها شکست خورده اند، زیرا باعث نشده تا جمهوری اسلامی کوچک ترین تغییری در برنامه هسته ای خود ایجاد کند. و به علاوه این تحریم ها تأثیر منفی بر مردم دارند.” ولی او معتقد است که اگر اقتصاد این کشور که ۷۷ درصد درآمد آن برپایه نفت است همچنان مقاومت کند، تأثیری منفی بر صنایع نفتی ایران خواهد گذاشت، زیرا تأسیسات نفتی نیاز به مرمت و نوآوری دارند. این نماینده در ادامه تأکید می کند: “احتمال اینکه حکومت نتواند این وضعیت را در بلند مدت تحمل کند بسیار بالاست.” او همچنین می گوید که اعمال مجازات و تحریم های بیشتر همچنان در برنامه کشورهای غربی وجود دارد.
دستیابی به بمب اتمی
در آخرین بخش این گزارش آمده است: “نه تنها برنامه هسته ای ایران دارای ابعاد نظامی است، بلکه دولتمردان و سران جمهوری اسلامی به اتفاق براین باورند که دستیابی به بمب اتمی ضامن بقای آنهاست”. بیانکو می گوید: “در زمانی که اوباما دست خود را به سوی جمهوری اسلامی دراز کرده بود، حکومت تهران از این زمان استفاده کرد و امروز به نظر می رسد که به مقدار کافی اورانیوم غنی شده برای تولید بمب دست یافته باشد. البته این بدان معنا نیست که آن را خواهد ساخت. استراتژی حکومت این است که به همه نشان دهد که می تواند آن را بسازد.”
به هرحال جدا از پرونده هسته ای جمهوری اسلامی یا سیاست داخلی آن، اقدامات مخفیانه این کشور باعث ایجاد نگرانی در داخل خود حاکمیت شده است. حکومت تا چه زمانی می تواند شرایط را به این صورت حفظ کند؟ بیانکو در پاسخ می گوید: “پیش بینی آن غیرممکن است، زیرا با اینکه تمامی عناصر برای فروپاشی آن به کار گرفته شده، ولی ممکن است باز هم به مدت طولانی به بقای خود ادامه دهد.“
منبع: نوول ابزرواتور، ۱۲ اکتبر