تا زنده ایم مستبدین آسایش نخواهند داشت

نویسنده

tajamodaneshjoee.jpg

سورنا کیانی

‏”اگر دوستان ما را که امروزبازداشت شدند، هر چه زود ‏تر و بی هیچ قید و شرط آزاد نکنید، تجمعات نه تنها به سطح کلیه ‏ی دانشکده های علامه که به تمام دانشگاههای تهران ‏کشیده خواهد شد.” این واپسین جملات آخرین سخنران تجمع اعتراضی ‏و تریبون آزاد دانشجویان دانشگاه علامه در هفته گذشته بود.این وعده عملی شد؛ و این بار دانشکده ی مدیریت دانشگاه ‏تهران، جایی که بهنام سپهرمند، یکی از دستگیر شدگان در آن تحصیل می کند میزبان دانشجویان معترض بود.‏

تجمع دانشجویان دانشگاه علامه ی که در اعتراض به “زندانی شدن دانشجویان و محروم شدنشان از تحصیل برگزار شده ‏بود” در پایان بازداشت 7 دانشجوی دیگر را هم در پی داشت. از آن هفت دانشجو سه تن به بند 209 زندان اوین منتقل ‏شدند: آرمان صداقتی، مازیار سمیعی و بهنام سپهرمند.‏

دانشجویان دانشگاههای تهران حالا تبدیل به یک خانواده شده اند؛ خانواده ای که فرزندانش در بندند. هر روز هم عضوی ‏جدید به این خانواده اضافه می شود. این بار دانشجویانی از دانشگاه تربیت معلم هم آمده بودند تا در کنار دانشجویان علامه، ‏تهران، پلی تکنیک، شریف، خواجه نصیر و دانشجویان دانشگاه آزاد قرار بگیرند.‏

‏ به اعتقاد البرز زاهدی، عضو انجمن دموکراسی خواه دانشگاه تهران “فشار بر دانشجویان آنها را متحد کرده است، امروز ‏طیفهای مختلف جنبش دانشجویی در کنار هم خواستار آزادی یاران در بند و حفظ استقلال دانشگاه هستند.“‏

سراسر دانشکده ی مدیریت دانشگاه تهران با عکسهایی از 9 دانشجوی زندانی پوشیده شده بود:احمد قصابان، مجید توکلی، ‏احسان منصوری، آرمان صداقتی، مازیار سمیعی، بهنام سپهرمند، هدایت غزالی، صباح نصری و یاسر گلی.‏

پلاکاردهایی با مضمون تقاضای آزادی دانشجویان در بند و تاکید بر حفظ استقلال دانشگاه روی دیوارهای دانشکده ی ‏مدیریت خود نمایی می کرد.‏

دانشجویان دیگر دانشگاهها اما باز هم با مشکل ورود مواجه بودند. نگهبانان از ساعات ابتدایی صبح با کنترل درب ورودی ‏دانشکده از ورود دیگر دانشجویان جلوگیری می کردند، ولی همیشه راهی هست. دانشجویان هر کدام به طریقی وارد ‏دانشکده شدند: برخی از روی سر نگهبانان نگهبانان و برخی با پرش از روی نرده ها، که به قول یکی از اعضای شورای ‏مرکزی دفتر تحکیم “دیگر به یکی از تخصصهای اصلی فعالین دانشجویی تبدیل شده است.“‏

‏ دانشجویان دانشگاه تهران اگر چه توانسته بودند “تریبون” این مراسم را تدارک بینند اما به دستور رییس دانشکده و به رغم ‏دستور کتبی یکی از معاونتها از تهیه ی “میکروفون” بازمانده بودند . روی تریبون دانشجویان نوشته بود: دانشگاه زنده ‏است. تریبون آزاد با سخنرانی فرید هاشمی، عضو انجمن دموکراسی خواه دانشگاه تهران آغاز شد:‏

‏”ما اینجا جمع شده ایم تا صدای اعتراض خود را نسبت به محدود کردن آزادی های آکادمیک، بازداشت سه اهورایی در بند ‏پلی تکنیک و سه دانشجوی بازداشت شده در دانشگاه علامه به گوش مسئولین برسانیم. این تریبون آزاد برای نشان دادن این ‏است که داشگاه هنوز زنده است و تا ما زنده ایم مستبدین از دست ما آسایش نخواهند داشت. ما اینجا جمع شده ایم تا صدای ‏فریاد ما را دوباره بشنوند. ما بار دیگر تاکید می کنیم که تجمعات ما تا آزادی همه ی دانشجویان زندانی ادامه خواهد داشت.“‏

فرید هاشمی همچنین با نام بردن از دانشجویان زندانی کرد- نصری، گلی و غزالی- خواهان آزادی آنها شد. در این هنگام ‏جمعیت شعار می داد: دانشجوی زندانی آزاد باید گردد. شعاری که بارها و بارها طی هفته های اخیر در جریان تجمعات ‏دانشجویی سر داده شده است. ‏

روی یکی از پلا کاردها نوشته بود؛جای دانشجو در زندان نیست. ‏

مضمونی که فرناز معیریان، دانشجوی دانشگاه علامه از دیگر سخنرانان این تریبون آزاد آن را باز تر می گوید: “رفتاری ‏که در دانشگاه علامه با دانشجویان شد از جمله کشیدن گونی بر سر دانشجویان و ضرب و شتم آنان با هیچ اراذل و اوباشی ‏صورت نگرفته است. اگر امروز ما ساکت بنشینیم به جایی می رسیم که دانشجو بودن جرم خواهد شد، مگر دانشجویان چه ‏کرده اند که با آنان این چنین سفاکانه برخورد می کنید؟”‏

در گوشه دیگری جمعیت پلاکاردی بود که روی آن نوشته شده بود “صدور حکم شلاق و دوسال و شش ماه حبس برای ‏دلارام علی را محکوم می کنیم”. پلاکارد را نیلوفر گلکار، از فعالین کمپین یک میلیون امضا در دست گرفته بود. گلکار که ‏خود برای 25 آذر به دادگاه انقلاب فرا خوانده شده، به عنوان یکی از سخنرانان این تریبون آزاد گفت: “این حکم را به چه ‏جرمی برای دلارام علی صادر کردید؟ به جرم کتک خوردن از نیروی انتظامی؟ به جرم مطالبه ی حقوق برابر؟ به چه ‏جرمی؟”‏

مجید دری، دانشجوی دیگر دانشگاه علامه نیز طی سخنانی با محکوم کردن بازداشت سمیعی، صداقتی و سپهرمند که به ‏دنبال برگزاری تجمع هفته ی پیش دانشگاه علامه روانه ی زندان شدند، و با اشاره به وضعیت اسفناک دانشگاه علامه تحت ‏ریاست صدر الدین شریعتی، طی سخنانی گفت: “شاهد بودیم که در دانشگاه تهران به دانشجویان اجازه پرسیدن سوالات خود ‏از احمدی نژاد را ندادند. چندی پیش در دانشگاه علامه دانشجویان بازداشت شدند و امروز در دانشگاه تهران شاهد تجمع ‏دیگری هستیم و این نشان دهنده اتحاد و انسجام دانشجویان است. ما در دانشگاه علامه جهت ملغی کردن احکام انضباطی و ‏آزادی دانشجویان جمع شده بودیم که باز هم ۴ دانشجوی دیگر بازداشت شده اند. آن ها بدانند که ما خسته نیستیم بلکه کسانی ‏که هر روز دانشجویان را تهدید می کنند، از دست دانشجویان خسته شده اند.“‏

حالا نوبت شعار اصلی جنبش دانشجویی از 16 به این سو بود: “مرگ بر دیکتاتور”. و اینکه: “دانشجو می رزمد- استبداد ‏می لرزد” و یا: “دانشجو می میرد- ذلت نمی پذیرد”، “می میریم می میریم- ذلت نمی پذیریم”.‏

مجتبی بیات، عضو سابق شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت و دانشجوی دانشگاه تهران سخنران دیگر این تجمع بود که ‏ضمن انتقاد شدید از حاکمیت، انجمن سنتی دانشگاه تهران را نیز به خاطر سکوت در برابر سرکوب دانشجویان مورد انتقاد ‏قرار داد و گفت: “متاسفانه امروز در دولت نهم شاهد رشد روز افزون انجمن های موازی هستیم که داعیه دار پیگیری ‏مطالبات دانشجویی هستند. اما آن ها ثابت کرده اند که کارکردی جز حرکت در سوی اهداف جریان اقتدارگرا ندارند.“‏

‏ عضو سابق شورای مرکزی دفتر تحیکم وحدت در ادامه از همه تشکل های مستقل دانشجویی و از اساتید دانشگاه خواست ‏پیگیر وضعیت دانشجویان بازداشتی باشند‎.‎

مهرداد بزرگ، فعال دانشجویی لیبرال دانشگاه تهران، دیگر سخنران این تریبون آزاد دانشجویی نیز با برشمردن موارد ‏نقض گسترده ی حقوق دانشجویان طی ماههای اخیر تاکید کرد که: “دانشجویان لحظه ای از مبارزه ی پیگیرشان در راه ‏آزادی، دموکراسی و حقوق بشر پا پس نخواهند کشید.“‏

در ادامه برنامه یکی از دانشجویان دانشکده مدیریت ضمن قرائت بیانیه شورای صنفی این دانشگاه اعلام کرد که شورای ‏صنفی پیگیر وضعیت بهنام سپهرمند خواهد بود. همچنین مجری تریبون اعلام کرد کلاس های ساعت ۱۳:۳۰ در اعتراض ‏به بازداشت دانشجویان تعطیل است. دانشجویان حاضر در این تجمع با سر دادن شعار “همکلاسی زندانه، کلاس فایده ‏نداره” و “کلاسهای پادگان، تعطیل باید گردند” با این تصمیم شورای صنفی همراهی کردند‏‎.‎

گفتنی است طی تمام مدت برگزاری تجمع چند دستگاه از خودروهای پلیس امنیت، محوطه ی دانشکده ی مدیریت دانشگاه ‏تهران را زیر نظر داشتند. این تجمع اما به ارامی و بدون بازداشت هیچ دانشجویی تا لحظه ی تنظیم این گزارش خاتمه ‏یافت. تلاش برخی اعضای بسیج دانشجویی برای بر هم زدن این تجمع نیز با مقاومت دانشجویان راه به جایی نبرد. بسیج ‏دانشجویی طی مدت تجمع، از طریق بلندگو دانشجویان را به شرکت در مراسم 13 آبان- سالروز اشغال سفارت امریکا- ‏دعوت می کردند، اما دانشجویان حضور در تجمعی را که به خاطر “اعتراض به نقض حقوق دانشجویان” برگزار شده بود ‏ترجیح دادند. به این ترتیب برنامه ی بسیج دانشجویی به دلیل عدم استقبال دانشجویان برگزار نشد.‏

در پایان این مراسم بیانیه انجمن اسلامی دانشکده مدیریت دانشگاه تهران قرائت شد. در این بیانیه به ادامه بازداشت ‏دانشجویان و شکنجه آنان در بند ۲۰۹ شدیدا اعتراض شده بود. همچنین در ادامه ی این بیانیه گفته شده بود که یکی از دلایل ‏بازداشت سپهرمند، عضویت او در انجمنی بود که هیچ گاه تسلیم طیف سنتی انجمن اسلامی دانشگاه تهران نشد‏‎.‎

دانشجویان در پایان تریبون آزاد با سر دادن سرودهای یار دبستانی و ای ایران به راهپیمایی در صحن دانشکده ی مدیریت ‏پرداختند و با از سر گیری فریاد های “مرگ بر دیکتاتور” و “دانشجوی زندانی- آزاد باید گردد” به این دور از تجمعات ‏خود پایان دادند. آنها اما دوباره تاکید کردند که اگر دوستانشان آزاد نشوند اعتراضات در سطح وسیع تری “ادامه” خواهد ‏داشت. این در حالیست که در آخرین لحظات تنظیم این گزارش، خبر رسید که علی عزیزی، عضو شورای مرکزی دفتر ‏تحکیم به نحو خشونت آمیزی در منزل خود بازداشت شده است. عزیزی در تجمع سی تیر پلی تکنیک سئوالاتی خطاب به ‏‏”آیت الله خامنه ای” مطرح کرده بود.‏‎ ‎‏ باید دید در روزهای آینده دانشجویان چه واکنشی به این اقدام‎ ‎نهادهای امنیتی نشان ‏خواهند داد.‏