1- اصلا فرصت قهر و ناز کردن نداریم، باید فکری به حال و روز خودمان بکنیم که هیچ تعریفی ندارد، هیچ کس جز خودمان هم نمی‌تواند به خودمان کمک کند، کاش از این حق اصلی و مهم خودمان که می‌تواند یکی از تاثیرگذار‌ترین مسائل برای آینده باشد، استفاده کنیم و هدرش هم ندهیم. در مورد کاندیداها تحقیق کنیم و براساس شناخت خودمان به کاندیدای مورد اعتمادمان رأی دهیم.
2- مدیریت یک علم است و من بارها در تمام این مدت و در تمام گفت‌وگوهایم اشاره کردم برای دانستن مدیریت باید درسش را خواند و یا در زمینه‌اش مطالعه کرد، چیزی که این روزها آن را در حوزه‌های مدیریتی نمی‌بینیم. انگار هر کس کار خودش را می‌کند و به مدیریت با دید علمی نگاه نمی‌کند. مشکلات اقتصادی و فرهنگی که این روزها می‌بینیم و این که هر چند روز یک‌بار فرد جدیدی بر رأس کار می‌آید، نشانه عدم شناخت علمی و کارشناسی است. این عدم شناخت اگر ادامه پیدا کند، ضربه‌های جبران‌ناپذیری بر پیکره ایران خواهد زد.
3- هزینه‌ها را قبلا داده‌ایم، همان وقتی که روی حرفی حساب می‌کنیم و فیلم می‌سازیم و فیلم توقیف می‌شود، همان وقتی که ناکارآمدی‌های مدیریتی همه چیز را به هم می‌ریزد، هزینه‌ها را دادیم.
به جرأت می‌توانم بگویم سینما در دوره‌های قبل به ویژه در دولت هشتم وضعیت بسامان و بهتری داشت و در جهت سینمای فرهنگی حرکت‌های درستی داشتیم. نباید زحمت‌های دولت‌های قبلی را به باد داد و همه چیز را خراب کرد، این روزها این سینمای از رونق افتاده و کم‌نفس نیاز به کمک دارد؛ کمکی که شاید میرحسین بتواند به آن بکند. همین است که می‌رسیم به قضیه حمایت هنرمندان! هنرمندان باید از سینمای خودشان دفاع کنند و به کاندیدایی که می‌شناسند رأی دهند و از او اعلام حمایت نمایند. عده‌ای می‌گویند هنرمندان نباید این‌گونه واضح به دفاع از کاندیدایی بپردازند، ولی هنرمند هم مثل هر کسی آزاد است و می‌تواند از عقایدش دفاع کند.
4- موسوی مرد عمل است، شعار نمی‌دهد، این را در نخست‌وزیری دوران جنگش به وضوح حس کردیم، او امتحان خودش را به عنوان یک مرد روشنفکر پس داده، میرحسین را به‌عنوان مرد عمل می‌شناسم، او هدفش سازندگی است و نگاهی عمیق و مردمی دارد، همین نگاه مردمی است که ما را به آینده امیدوار می‌کند.
5- تجمع و اعلام حمایت قاطعانه هنرمندان از میرحسین موسوی، باعث ترغیب مردم است و می‌تواند کسانی را که خیال رأی دادن ندارند به تکاپو وادار کند. این خیلی مهم است که ما بتوانیم آرای خاموش را به پای صندوق‌های رأی بکشانیم. این یک اصل مهم است که باید به آن فکر کرد و برای رسیدن به آن از هیچ تلاشی فروگذار نبود.
6- اگر رئیس جمهور آینده ما میرحسین موسوی باشد که خودش می‌داند چه باید بکند. حداقل خیالمان راحت است که میرحسین کتاب خوانده و اهل هنر است. این را از وقتی که فرهنگستان هنر را اداره می‌کرد می‌دانستم. مدیریت موسوی در هرجایی که پا می‌گذارد، به‌قدری قوی و درست و کارآمد است که جای هیچ شک و شبهه‌ای را نمی‌گذارد. من مطمئنم مهندس موسوی با آوردن یک وزیر فرهنگ حاذق و با سواد که حداقل اسم بازیگر‌ها را بداند و پای حرفش بایستد، همه چیز را درست می‌کند و این فرهنگ از رونق افتاده را کمک می‌کند. همین قضیه من را به آینده ایران و فرهنگ و سینما خوش‌بین می‌کند و احساس خوبی نسبت به آینده به من می‌دهد.
7- بیش از 120 فیلم و کتاب و مجله توقیف شده. جلوی بهترین آثار را می‌گیرند. احساس ناامیدی اهالی فرهنگ را احاطه کرده و کسی به فکر سروسامان دادن به ماجرا نیست. دولت فعلی به وعده‌هایش عمل نمی‌کند و فیلمی که خودش مجوز پخش و تولیدش را داده توقیف می‌کند. هیچ کس نمی‌داند با توقیف یک اثر چند خانواده از نظر معیشتی زیر سؤال می‌روند. چطور می‌شود دولتی سر حرف خودش هم نایستد؟ مگر می‌شود آدم به راحتی حرف و قول خودش را نقض کند؟ پس تکلیف آن نویسنده، چاپخانه، ناشر و از همه مهم‌تر آن فکر خلاقی که با این وضعیت از کار می‌افتد چه می‌شود؟ چه کسی می‌تواند
تضمین کند فکر و نیرویی که این‌گونه در معرض بی‌مهری بی‌دلیل قرار گرفته دوباره بتواند تولید فکر و فرهنگ کند؟ تکلیف این فرهنگ کهن که به بادش می‌دهیم چه می‌شود؟ چه باید بکنیم برای نیرویی که توان امرار معاش و تامین هزینه‌های معیشتی‌اش را ندارد؟ آیا تضمینی هست که این نیرو باز هم به درستی رفتار کند؟
8- از مردم می‌خواهم یک بسم‌الله بگویند و وارد عمل شوند و تلاش کنند برای آمدن رئیس جمهوری که مرد عمل است، کتاب خوانده و دلش برای هنر می‌تپد. به مردم می‌گویم تلاش کنیم برای آنکه دیگر فیلمی توقیف نشود، برنامه‌های دوست داشتنی‌مان را ببینیم، کتاب‌های مورد علاقه‌مان را بخوانیم، به آینده‌مان امیدوار باشیم و گاهی بدانیم اتفاقات خوبی در شرف وقوع است…
9- اگر شرایط همین‌گونه پیش برود، من آینده زیبایی برای خودمان متصور هستم. میرحسین به‌عنوان یک مرد فرهنگی و کسی که سابقه مدیریتی درست دارد و اصلا می‌داند مدیریت یعنی چه، می‌تواند این اوضاع بی‌سروسامان ما را درست کند. حداقل دلمان خوش است که، وزرایش سر جای خودشان هستند و با علم روز پیش می‌روند. من به آینده مملکت با وجود میرحسین موسوی به شدت خوش‌بینم. البته به شرط آنکه بعد از آن هم پشت او را خالی نکنیم و ما هم سر حرفمان بایستیم.
10- سلام من را به آقای موسوی برسانید و بگویید که منتظر آمدنش هستیم و دوست داریم برایمان وزیر فرهنگ کتابخوان انتخاب کند. به او بگویید ما به آینده خوش‌بینیم.