جشنواره ♦ گپ

نویسنده
رامک جامی

قاسم زارع بازیگری است که بافیلمهای ژانر جنگ ودفاع مقدس شناخته می شود. اودرفیلمهای شاخص ابراهیم حاتمی کیا همجون آژانس شیشه ای، موج مرده، بوی پیراهن یوسف ایفای نقش کرده است. هرچند که او بابازی دراین ژانرفیلمها به عنوان بازیگری که نقشهای مشابه را بازی می کند شناخته شده است اما خودش نظری دیگر دارد. هنرروزپای حرفهای این بازیگرنشسته است که می خوانید.

ghasemzareb.jpg

حرف های قاسم زارع

فریاد مظلومیت

سه فیلم درجشنواره فجردارید. درست است؟

بله. سنگ کاغذ قیچی، ساعت 25، اخراجی ها. ساعت 25 دربخش میهمان ودو فیلم دیگر دربخش مسابقه است.

نقشتان دراخراجی ها چگونه است؟

این فیلم دردو بخش روایت می شود. بخشی درزمان جنگ وبخش دیگر درزمان حال است. درآن فیلم نقش فرماندهی را بازی می کنم که رزمندگانی راکه ازاراذل واوباش هستند اخراج می کند.

و در فیلم سنگ کاغذ قیچی؟

این فیلم درزمان حال است که برای رفع مشکلات خاصی راکه بچه های جنگ هستند رجوع می شودواز آنها کمک می طلبند. این بازی متفاوت وخوبی است.

این تفاوت به چه نحو است؟

نوع جانباز بودن این نقش متفاوت است. یک فرد موجی است. نقشهای جنگی آدمهای متفاوتی هستند. گاهی فرمانده ای درجبهه را نمایش می دهد، گاهی رزمنده ای راکه نان شب نداردوگاهی… به هرحال کاراکترهای متفاوتی هستند.

و ساعت 25؟

متفاوت بودن آن نیز درنوع جانبازی است. کاراکتر فیلم نابیناست. اما آقای آب پرور معتقد است که این کوری عمدی است وشخصیت فیلم چشمش را برواقعیتهای جامعه واطراف بسته است. این فیلم به شکل یک خواب ورویا است وفکر می کنم نتیجه خوبی راهم داشته باشد.

نقش درچه حال وهوایی می گذرد؟

این نقش می خواهد درهاله خودش باقی بماند ونمی خواهد با توجه به حس وحال جوانها جریان روز جامعه راببیند. آن زمان تفکرجوانها مثل امروز نبود ونوعی ایثار درآنها دیده می شد. این نقش بااینکه نابیناست اما درواقعیت چشمانش را برجامعه بسته است.

از تشابه نقشها بگویید.

نقش هایی که پیشنهاد می شود همه دراین ژانر است. کارگردانها معتقدند که من اینها را خوب وباور پذیر بازی می کنم. این نگاه هاست که نقشها راکلیشه ای می کند. من شاید درهمه نقشها لباس نظامی به تن کنم اما لباس دلیلی برتکراری بودن نقشها نیست. قاسم زارع جنگی بازی می کند ولی کلیشه نیست.

جز “آواز قو” فیلم دیگری که درژانر جنگ نباشد بازی کرده اید؟

فیلم “دخترشیرینی فروش” اگرچه لباس نظامی داشتم اما فیلم کمدی، مفرح وشاد بود.

کدامشان برایتان جذاب تر بود؟

همه نقشها برایم جذاب هستند. نقشی راکه دوست نداشته باشم بازی نمی کنم. حتی نقش کوچکی که در”بوی پیراهن یوسف” بازی کردم.

تاچند سال پیش تصویری که از آدمهای جنگ درسینمای ما نشان داده می شد تصویری خاص وباتقدس بود. چندسالی است که نگاه فیلمسازان نسبت به این جریان متفاوت شده است. نظر شمایی که بازیگر ثابت این نوع فیلمها هستید درمورد این تحول چیست؟

به هرحال تمام آدمهایی که به جبهه می رفتند آدمهای آسمانی نبودند وزمینی بودند باتوجه به تمام ضعف های یک انسان. خب نگاه فیلمسازان هم به این جریان از زاویه دیدهای مختلفی شکل می گیرد. این خیلی خوب است. باعث می شود دست کارگردانان برای ساخت این نوع فیلمها باز شود.

در سه فیلمی که درجشنواره داشتید این نگاه چگونه نمود پیدا می کند؟

کاملا درهر سه فیلم تفاوت وجوددارد. به خصوص درفیلم “اخراجی ها” که نگاهی کاملا نو به مقوله جنگ داشته است.