روز سه شنبه رییس جمهور حسن روحانی با اشاره به اینکه کشورش “گام های لازم را برداشته” گفت که قدرت های جهانی “باید فرصت را غنیمت شمارند” و با ایران به توافق هسته ای برسند.
آقای روحانی گفت: “ایران گام های لازم را در این زمینه برداشته و اکنون نوبت طرف مقابل است که این فرصت را غنیمت شمارد.”
به گفته او، “علی رغم فاصله ای که تا انعقاد یک توافق نهایی باقی مانده، پیشرفت های خوبی در مذاکرات انجام شده”.
این اظهارات چند ساعت پس از آن بیان می شود که باراک اوباما گفت مشکل اینجاست که نمی دانیم “آیا ایران به لحاظ سیاسی تمایلی به عقد یک توافق دارد”.
آقای اوباما خاطرنشان کرد که ایران باید تصمیم گیری کند، زیرا پس از تاریخ ۳۱ مارس هیچ گونه تمدیدی در مذاکرات درنظر گرفته نخواهد شد. تاریخ ۳۱ مارس درواقع مهلتی است که برای یک توافق سیاسی درنظر گرفته شده و قرار است جزئیات فنی نیز تا اول ژوئیه نهایی شود.
رییس جمهور اوباما گفت: “به عقیده من، تمدید مجدد در صورت عدم توافق روی مسایل اساسی فایده ای ندارد.”
او در ادامه افزود: “اگر آنچه که [ایرانیان] می گویند درست باشد و آنها به واقع نمی خواهند به سلاح اتمی دست یابند [که به گفته رهبرشان با موازین دین اسلام نیز مغایرت دارد]، رسیدن به یک توافق کار سختی نیست و امکان پذیر است.”
آقای روحانی در سی و ششمین سالروز انقلاب اسلامی طی سخنرانی خود در برابر هیأت های دیپلماتیک خارجی بار دیگر مواضع کشورش را تکرار کرد.
آقای روحانی که اظهاراتش به طور مستقیم از تلویزیون دولتی پخش می شد، گفت: “جمهوری اسلامی همواره به راه حلی فکر کرده که هر دو سر آن بُرد باشد […] طی ماه های اخیر، انعطاف لازم برای رسیدن به یک راه حل سیاسی را از خود نشان داده ایم.”
او افزود: “امیدواریم که طرف مقابل نیز بیش از گذشته انگیزه سیاسی لازم برای رسیدن به یک راه حل داشته باشد. اگر چنین خواسته ای در نزد طرف مقابل وجود داشته باشد، مشکلات موجود که باعث انشقاق شده خیلی سریع و در کمترین زمان حل و فصل خواهند شد.”
در ماه نوامبر، ایران و گروه شش کشور به این نتیجه رسیدند که ابتدا به یک توافق سیاسی قبل از تاریخ ۳۱ مارس و سپس به یک توافق نهایی تا اول ژوئیه دست یابند.
ولی روز یکشنبه رهبر انقلاب آیت الله خامنه ای که حرف آخر را درخصوص موضوعات مهم سیاسی در کشور میزند، نسبت به این رویکرد دومرحله ای به مخالفت برخاست.
او گفت: “تجربه نشان داده که این وسیلهای [ازسوی قدرت های جهانی] برای بهانهجوییهای پیدرپی در جزئیات است […] بهتر است هرگونه توافقی درباره کلیات و جزئیات در یک جلسه واحد حاصل شود. این توافق باید روشن، واضح و غیرقابل تفسیر باشد.”
منبع: نوول ابزرواتور، ۱۰ فوریه ۲۰۱۵