غلامعلی جعفرزاده ایمن آبادی، نماینده مجلس و عضو فراکسیون اصولگران رهروان ولایت در گفتگو با خبرگزاری دولتی ایرنا، خبر داد که علیه محمود احمدی نژاد شکایت جدیدی به کمیسیون اصل نود مجلس ارائه کرده است. او گفت: “در نامه ای به محمدعلی پورمختار رییس کمیسیون اصل ۹۰ مجلس شورای اسلامی شکایتی از دولت های نهم و دهم درباره تخلفات گسترده اداری طی هشت سال گذشته ارایه کردم.”
او با اشاره به گزارش جدید دولت درباره تخلفات دوره احمدی نژاد، اضافه کرد: “این گزارش نشان دهنده تخلفات عمده دولت نهم و دهم در زمینه جذب غیرقانونی نیروی انسانی و طی نشدن مراحل قانونی شامل عدم آگهی در روزنامه ها، جراید و اعلام عمومی آن و برگزار نشدن آزمون و مصاحبه و غیره بود. در این مدت ۲۰۰ موسسه و سازمان خلاف مقررات، بدون اطلاع و تصویب مجلس شورای اسلامی ایجاد و راه اندازی شد که حداقل خسارت وارده حاصل این اقدام غیرقانونی، چاق، فربه و کم تحرکی دولت بوده است.”
او در عین حال این شکایت را توصیه علی لاریجانی دانسته و گفته بود: “با توجه به تاکید علی لاریجانی رییس مجلس شورای اسلامی در جلسه علنی ۲۴ تیرماه، در نامه ای به رییس کمیسیون اصل ۹۰ مجلس خواهان رسیدگی قانونی به تخلفات انجام شده توسط دولت های نهم و دهم شدم.”
پیش از این هم نمایندگان مجلس شکایتهایی از محمود احمدی نژاد به کمیسیون اصل نود مجلس و سپس به قوه قضائیه کرده بودند که تا کنون به نتیجه نرسیده است. احمدی نژاد اولین بار در تاریخ ۲۷ خرداد ۱۳۹۲ بدنبال شکایت علی لاریجانی، رئیس کمیسیون اصل ۹۰ مجلس و نیز شخصی به نام یعقوب خلیل نژاد، به دادگاه احضار شد. زمان دادگاه به چند ماه پس از ریاست جمهوری احمدی نژاد موکول شده بود، اما وی در دادگاه شرکت نکرد. پس از آن هم دادگاهی برای وی تشکیل نشد و این پرونده مسکوت ماند. باید دید پرونده جدیدی که هفته گذشته در کمیسیون اصل نود مجلس درباره “تخلفات گسترده اداری” احمدی نژاد تشکیل شد، به کجا خواهد انجامید.
چندی پیش، جانشین معاون توسعه مدیریت رییسجمهوری در جلسه ای با نمایندگان مجلس از “چهارصد و پنجاه هزار استخدام غیرقانونی و فامیلی” در زمان احمدی نژاد خبر داده بود. روزنامه شرق طی گزارشی در این مورد از قول عابد فتاحی، نماینده ارومیه در مجلس نوشته بود: “احمدینژاد میل به بازگشت به قدرت دارد و اگرچه این امر، به باور من، محال ممکن است اما او با ذهنیت همان روزهای ریاستجمهوری به فکر کادرسازی افتاده و به همین خاطر از استخدامهای فامیلی و رابطهای فروگذار نکرده است. سازمان و نهاد و وزارتخانهای نیست که درباره کادر غیرمتخصص جذبشده در این سالها اعتراضی نداشته باشد. متاسفانه آنقدر جذب نیروی رانتی در این سالها زیاد بوده که گویی خطر کادرسازی پیشساخته هنوز بیخ گوش ماست و باید نگران تزریق نیروهای احمدینژادی به بدنه نهادها و سازمانها باشیم.”
همچنین جعفرزاده ایمن آبادی، که ظاهرا مسئولیت پیگیری این موضوع را برعهده گرفته است، در گفتگویی دیگر اعلام کرد که در میان آمار استخدام شدگان دولت سابق، “فقط در آموزش و پرورش، ۱۵۲۰ بیسواد،۱۰ هزار با مدرک راهنمایی و ۱۴هزار مدرک زیردیپلم و دیپلم” استخدام شده اند.
او درباره استخدام بی رویه و بدون مجوز در دولت گفت: “در این رابطه بخشهای صنعت و معدن حدود ۷۹۰ درصد، ریاستجمهوری ۵۰۷ درصد، تعاون ۳۳۶ درصد و جهاد کشاورزی۱۰۳ انحراف دارد. دولت گذشته بر اساس قانون باید حدود ۱۲۵هزار نیروی قراردادی جذب میکرد اما این تعداد به ۵۴۸ هزار نفر در شرایط کنونی رسیده است، از طرف دیگر ۴۲۲هزار نفر بدون رعایت هرگونه تشریفات مانند آگهی استخدامی و برگزاری آزمون استخدام شدند.”
ایمن آبادی همچنین اضافه کرد: “معتقدم تمام فرزندان مسئولان و مدیرانی که بر اساس رانت استخدام شدهاند باید اخراج شوند. باید منتظر یک جایگزینی گسترده در نهادهای دولتی باشیم چراکه با این وضعیت به حقوق مردم ظلم میشود. متأسفانه در دولت گذشته عمده اطرافیان و خانوادههای مسئولان، فرمانداران، استانداران و وزرا بدون هیچ قانونی استخدام شدند، بهطوری که دختر یکی از فرمانداران که الفبای زبان عربی را بلند نبود در آن دوران بهعنوان معلم عربی استخدام شد و هماکنون درحال تدریس درس جغرافیاست، از اینرو باید تخلفات دولت گذشته در مراجع قانونی و قضایی پیگیری شود تا هیچ دولت دیگری دست به چنین اقداماتی نزند.”
چند روز پیش جواد هروی رئیس کمیته آموزش عالی مجلس نیز در گفتگو با سایت باشگاه خبرنگاران وابسته به صدا و سیما، اعلام کرد که “حکم بورسیه” ۳۷۰۰ نفر باطل و غیرقانونی است. او گفت: “به نظر بنده و بر اساس بررسیهایی که طی هفتههای اخیر بر روی پرونده بورسیه دکتری گرفته است تمام دانشجویانی که در سالهای اخیر بورسیه داخل یا خارج گرفتهاند غیرقانونی و تخلف بوده است. براساس مستندات مشخص شده است که این افراد بدون آزمون وارد شدهاند و از هیچ مجرای علمی و قانونی عبور نکردهاند و مصاحبهای نداشتهاند.” او اضافه کرد: “ورود این افراد که به صورت بیضابطه و تنها بر اساس رابطهها وارد بورسیه دکتری شدهاند به شدت برای کشور خطرآفرین است و میتواند آینده علمی کشور را به شدت تحتالشعاع قرار دهد. این افراد نازلترین معدلها را دارند و تبدیل شدن آنها به عضو هیأت علمی یعنی فاجعه و مجلس در این قضیه کوتاه نمیآید و اغماض و چشمپوشی نخواهد داشت.” افشای همین ماجرا بود که موجب فشار بر وزیر علوم شد و او را در آستانه استیضاح قرار داد. اکنون رئیس کمیته آموزش عالی مجلس نیز خواستار ابطال همه پذیرشهای غیرقانونی شده است.
به گفته تحلیلگرلان، آنچه که “تخلفات اداری” دوره احمدی نژاد خوانده میشود، در واقع سوء استفاده بی سابقه از امکانات عمومی برای پیشبرد اهداف گروهی بوده است. این اخبار در کنار گزارشهای مختلف از فساد مالی گسترده در این دوره، موجب اعتراضهایی در داخل کشور نیز شده است. با اینحال به نظر میرسد که تاکنون، حامیان احمدی نژاد قدرتمند تر از منتقدان او بده اند.
چند روز پیش علی اکبر ناطق نوری طی سخنانی کنایه زده بود: “شخصی مسئولیتی را در کشور بر عهده می گیرد و هر طور دلش خواست بیت المال را خرج می کند، آن وقت می گویند تا زمانی که بر مسند است، مصلحت نیست جلوی او را بگیریم. وقتی هم که از مسندش کنار رفت می گویی حالا که رفته است و دیگر مرده را لگد نزنیم. پس کی و کجا می خواهیم حساب بیت المال را برسیم؟ مگر ما نمی گوییم شیعه و پیرو علی هستیم؟”
پس از آن بود که نماینده آیت الله خامنه ای در روزنامه کیهان، در پاسخ به ناطق نوری نوشت: “گلایه جنابعالی میتواند به جا و بایسته باشد- البته در صورت اثبات اتهام- ولی پرسش این است که چرا از معطل ماندن پرونده سوءاستفاده آقای مهدی هاشمی سخنی به میان نیاوردهاید؟! چرا نسبت به تأخیر غیرقابل توجیه در رسیدگی به پرونده «کرسنت» و کسانی که این قرارداد خسارتآفرین را به نظام تحمیل کردهاند و هماکنون نیز برخی از آنان بر مسند مسئولیت نشستهاند، سکوت فرمودهاید؟”
او اضافه کرده بود: “شایسته نیست حضرتعالی در مخالفت با آقای احمدینژاد - صرفنظر از این که حق با شما باشد یا ایشان- مورد سوءاستفاده اصحاب فتنه قرار بگیرید.”
نگرانی از سوء استفاده “اصحاب فتنه” همان چیزی است که نزدیک به پنج سال است رفتار آیت الله خامنه ای و هواداران او را متاثر کرده است. غلامعلی حداد عادل از نزدیکان سببی سیدعلی خامنه ای هم یکبار گفته بود: “در مقابل احمدینژاد امکان فریاد نداشتیم که مبادا اصلاحطلبان امتیاز بگیرند، اما سکوت و همراهی نیز در مقاطعی ممکن نبود.”