الاسدیر پالمر
یکی از وحشتناکترین اتفاقات ممکن این است که کنترل یک بمب هسته ای، در اختیار القاعده و یا سایر گروه های اسلامی قرار بگیرد. به طور یقین، تروریست های اسلامی در پی آن هستند: اسامه بن لادن بیانیه ای با عنوان “بمب هسته ای اسلام” صادر کرده است و در آن تاکید کرده که کسب بمب هسته ای، “وظیفه” هر مسلمان است تا “دشمنان خدا را با تمام قوا به خاک و خون بکشد.“
یک مقام ارشد وزارت خارجه فرانسه در موضوع مبارزه با تروریسم هم “هیچ شکی” ندارد که تروریست های اسلامی به شدت در پی قطعات جنگ افزارهسته ای هستند. او می گوید: “مردمی وجود دارند که برای آنها منفجر کردن بمب هسته ای در داخل یک شهر، با جشن پیروزی همراه خواهد بود.“
هر چند با استانداردهای امروز، یک بمب هسته ای 10 کیلوتنی کوچک تلقی می شود، اما انفجار این بمب در داخل یک شهر، همه ساختمان ها را تا فاصله یک سوم مایل از مرکز انفجار نابود می کند و تمام انسان ها را در دم می کشد.
یک سوم مایل بعدی شهر هم را به ویرانه ای تبدیل می کند که شکلی شبیه برلین در پایان جنگ جهانی دوم و پس از یک سال بمباران بی وقفه متفقین پیدا خواهد کرد.
در یک سوم مایل آخر این حلقه جهنمی هم، ساختمان ها و انسان را به وسیله شعله های آتش و اثرات تشعشع خواهد سوخت.
با درنظر گرفتن چنین عواقبی، پیداست که باید جلوی چنین حادثه ای گرفته شود. اما چگونه؟ تهدید و بازداری- اینکه اگر شما در کشور ما یک بمب هسته ای منفجر کنید، ما هم در کشور شما همین کار را خواهیم کرد. این راه حل تا کنون جلوی وقوع جنگ هسته ای در میان کشورها را گرفته است. تنها وقتی که بمب های هسته ای به کار گرفته شده اند، زمانی بوده که کشور مقابل فاقد این قدرت بوده است.
معذالک، تاثیر تهدید و بازدارندگی به این بستگی دارد که دشمن شما دارای شهرها و جمعیت متمرکزی باشد که بتوان آن را تهدید کرد.
مساله این است که سازمان های تروریستی فاقد هر دوی اینها هستند. آنها فقط شامل گروهی از افرادند که یک کشور با تمام جمعیتش، هیچ کنترل و مسوولیتی در قبالشان ندارد. به همین دلیل، بازدارندگی با شکست مواجه می شود. اگر تروریست های اسلامی بتوانند به یک بمب هسته ای دست پیدا کنند، همه انگیزه های لازم را برای استفاده از آن در اختیار دارند تا در یک کشور “دشمن” مانند بریتانیا و ایالات متحده، تا جایی که می شود خسارت به بار بیاورند. در عین حال، ما نمی توانیم از هیچ تهدیدی برای توقف آنها استفاده کنیم.
این به آن معنی است که نهایت خواست جامعه انسانی باید این باشد که از توانایی آنها در بدست آوردن بمب هسته ای جلوگیری کند، زیرا این تنها راه حفظ کردن خودمان در برابر تروریسم هسته ای است.
یکی از محکم تریم استدلال های مخالفان تکثیر هسته ای این است که هرچه کشورهای بیشتری به بمب دست پیدا کنند، امکان بیشتری وجود دارد که یکی از این بمب ها به دستان تروریست ها بیفتد.
دنیا خوشحال است که هنوز قابلیت ساخت بمب هسته ای فراتر از توان گروه های تروریستی است: پس در واقع یک گروه تروریستی باید بمب هسته ای را از یک دولت تامین کند.
وقتی دولت هایی که در تلاش برای بدست آوردن تکنولوژی ساخت بمب هسته ای هستند، به عنوان تامین کننده مالی و آموزشی گروه های تروریست اسلامی شناخته می شوند – کاری که ایران و سوریه در حال انجام آن هستند- نیاز به پیشگیری از دراختیار گرفتن قابلیت ساخت بمب توسط این کشورها بی نهایت اهمیت پیدا می کند.
برای همین است که اسراییل با “ابزارهای غیر صلح آمیز” به انهدام تاسیسات هسته ای سوریه در سپتامبر گذشته مبادرت نمود و جامعه جهانی با آنکه این اقدام بر خلاف قوانین بین المللی و بدون صدور قطعنامه ای از سوی سازمان ملل صورت گرفته، از این اقدام تخریبی راضی بود.
در ضمن، برای همین است که ایالات متحده مرتباً به ایران پیام می فرستد که مخالفتی با تلاش اسراییل در حمله به تاسیسات آماده به کار هسته ای ایران ندارد، و عملاً ممکن است حتی به آن ملحق شود: احتمالاً ارسال این پیام جزیی از بیانیه رسمی هفته گذشته اسراییل نیز بود که اعلام نمود مرکز احتمالی ساخت بمب هسته ای سوریه با موفقیت بمباران شده است.
می توان جلوی کشورها را در انتقال تسلیحات هسته ای به گروه های تروریستی گرفت. یکی از راه های آن انی است که اعلام شود که اگر انفجاری در یک شهر آمریکایی رخ بدهد و ماجرا به یکی از کشورها مانند ایران و سوریه ربط پیدا کند، عواقب سختی از سوی آمریکا در انتظار آن کشرو ها خواهد بود.
آمریکایی ها در بیان عواقب چنین اقدامی، سکوت نکرده اند. یکی از مقامات ایالات متحده به من گفت: “ما کشور مسوول را کاملاً ویران خواهیم کرد.” احتمالاً این همان چیزی است که هیلاری کلینتون گفت: “اگر ایران حتی به اسراییل، چه برسد به آمریکا، حمله هسته ای کند، ایالات متحده این کشور را با خاک یکسان خواهد نمود.“
البته کشورها همیشه نمی توانند دولتمردانشان را کنترل کنند. به نظر می رسد بعضی از اعضای دولت ایران، واهمه ای از عواقب این جهنم نداشته باشند، و حتی از آن استقبال هم می کنند. بنابراین تنها راه باقیمانده برای دور نگهداشتن سلاح هسته ای از دست تروریست ها، دور نگهداشتن آن از دست دولتهایی است که ممکن است آن را به تروریست ها تحویل دهند.
مطمئن باشید که اگر ایران یک مرکز تولید بمب هسته ای درست کند، اسراییل برای نابودی آن تلاش خواهد نمود. ضمناً مطمئن باشید اگر اسراییل اینکار را بکند، بقیه دنیا اعتراضی نخواهد کرد.
منبع: دیلی تلگراف – 27 آوریل