ماسیمو کالابرزی
پرزیدنت باراک اوباما متعهد شده ایران را از دستیابی به سلاح اتمی بازدارد؛ حتی اگر لازم شود با توسل به نیروی نظامی. سال گذشته او به خبرنگار مجله آتلانتیک گفت:« من بعنوان رئیس جمهور آمریکا بلوف نمی زنم.» اما چرا باید حرف های او را باور کرد درحالی که کره شمالی بدون اینکه عواقب اش را ببیند، کشوری اتمی شده است؟ شاید این سووال خوبی نیست که در این برهه زمانی از دولت پرسیده شود.
کره شمالی سومین آزمایش نظامی اش را هم انجام داد و این در زمانی است که آمریکا وارد دور جدید مذاکرات با ایران می شود. این گفتگو ها قرار است بین ایران و شش قدرت جهان روز 26 فوریه در قزاقستان صورت بگیرد.
توقع زیادی از به نتیجه رسیدن این مذاکرات نباید داشت و دولت آمریکا امیدواراست که در آینده از تصمیم برای حمله نظامی به ایران عقب نشینی کند. سرسختی ایران در آستانه آزمایش اتمی کره شمالی ممکن است همه چیز را به سمتی اشتباه هدایت کند.
اما دولت قبلی و دولت فعلی معتقدند که وضعیت فرق می کند و ایران نباید دچار این اشتباه شود که کره شمالی تحریم شده و از توافقنامه منع تولید سلاح اتمی بیرون آمده است. مقامات دولتی آمریکا معتقدند که برنامه های اتمی کره شمالی “غیرقابل قبول” است اما می گویند که ایران به هیچ وجه نباید به سمت اتمی شدن برود. آنها این وضعیت را به این صورت تشریح می کنند:
اول اینکه آمریکا می تواند کره شمالی را مثل شوروی در دوران جنگ سرد تلقی کند. اما در مورد ایران چنین نیست. ژاپن و کره جنوبی قبول کرده اند که آمریکا از چتر اتمی برای دفاع از آنان استفاده و از یک جنگ اتمی در آسیا جلوگیری کند. در خاورمیانه، عربستان، مصر و ترکیه قصد ندارند تضمین های آمریکا را علیه برنامه های اتمی ایران قبول کنند و برنامه خودشان را پیش می برند.
به همین دلیل منطقه خاورمیانه آماده وارد شدن به یک جنگ اتمی است. یکی از مقامات سابق دولتی آمریکا که با نظرات اوباما در مورد آشناست می گوید: “خطر بحرانی به اسم خاورمیانه اتمی غیر قابل کنترل است که از لحاظ وسعت می تواند منجر به جنگ اتمی بشود.”
دوم اینکه، مقامات دولتی آمریکا می گویند موقعیت دو کشور فرق می کند: کره شمالی بازرسان سازمان ملل را از کشور بیرون کرده و اولین آزمایش اش را قبل از به ریاست جمهوری رسیدن اوباما انجام داده است به همین دلیل یک کشور اتمی محسوب می شودو اوباما مجبور است کره را خلع سلاح بکند و اینجاست که باید از سیاست عقب گرد صحبت کرد که سخت از متوقف کردن برنامه های ایران قبل از دستیابی به سلاح اتمی و استفاده از آن برای دفاع از خود است.
سوم اینکه، آمریکا اگر تصمیم بگیرد که تاسیات اتمی کره شمالی را هدف قرار بدهد، نمی تواند. زیرا نمی داند تعداد زیادی از آنها کجا قرار دارند. هیچ کس نمی داند تاسیسات اتمی کره شمالی کجاست. تاسیسات اتمی وجود دارند اما جایی که پلوتونیوم فرآوری می شود و اورانیوم را غنی سازی می کند، نامعلوم است. اما درمورد ایران اینطور نیست.
آخر اینکه سیاست های منطقه ای فرق می کند. در خاورمیانه، اسرائیل به روشنی، هم بطور خصوصی و هم در ملاء عام اعلام کرده است که برای متوقف کردن ایران دست به حمله نظامی خواهد زد. استدلال دولت این است که در آسیا، حمله نظامی به کره جنوبی با متحدی مثل چین به مراتب وضع را به بی ثباتی بیشتری می کشاند تا رویکردی که در حال حاضر درمورد کره شمالی در پیش گرفته است.
در نهایت، آمریکا امیدوار است که چین به کره شمالی فشار بیاورد تا دست از برنامه های اتمی اش بردارد. پاسخ چین به آزمایش اتمی کره شمالی قاطعانه اما بدون پیگیری بود. دولت آمریکا، تحریم های جدیدی برای کره شمالی درنظر گرفته است و انتظار دارد چین از آن حمایت کند.
تایم، 12 فوریه
