خرید هسته ای به اسم شرکت های چینی ‏

گاردین
گاردین

» مقاله گاردین دربارۀ شبکه های مخفی ایران

جولین بورگر ‏

به گفته یک کارشناس بلندپایۀ آلمانی، ایران ظرف شش ماه گذشته به طور قابل توجهی بر حجم تلاش ‏های مخفیانه خود برای تدارک تجهیزات هسته ای افزوده است. ‏
رالف رایتز که شرکت تحت مالکیت وی- اورلیکون لیبولد وکیوم- پمپ های قابل استفاده در ‏سانتریفوژهای غنی سازی را تولید می کند، اعلام کرد پنج سال پس از آنکه فعالیت شبکه قاچاق هسته ‏ای عبدالقادر خان توسط دستگاه های امنیتی آمریکا و انگلستان برملا شد، بازار سیاه این تجارت مجدداً ‏رونق گرفته است. ‏
رایتز دیروز در گردهمائی کارشناسان هسته ای کشورهای پیشروی دنیا در واشنگتن که از سوی ‏مؤسسه صلح بین المللی کارنگی تدارک دیده شد، گفت: «من ظرف شش ماه گذشته شاهد افزایش قابل ‏توجهی در تلاش برای تهیه و تأمین تجهیزاتی بوده ام که به گفته مسؤولان دولتی، مربوط به برنامه ‏هسته ای بوده است.»‏
وی گفت ایران با روش هائی که با پیچیدگی های بیشتری همراه شده، در پی خرید تجهیزات برای ‏برنامه هسته ای خود بوده است. رایتز گفت ایران اخیراً به جای استفاده از شرکتهای تجاری به عنوان ‏پوشش، سفارش خرید برای تجهیزات حساس را از طریق شرکت های مهندسی تجهیزات ارسال کرده ‏که حق استفاده از این گونه قطعات را دارند. وی از تلاش اخیر برای خرید پمپ های شرکت خود ‏توسط یک شرکت مهندسی در چین به عنوان مثالی در این زمینه یاد کرد. ‏
رایتز گفت: «به مسؤولان دولتی اروپا اطلاع داده شد و دولت چین نیز به یکی از این مقامات گفت ‏قرار نبوده است این پمپ ها به ایران ارسال شوند. هرچند آنها نتوانستند مصرف کننده نهائی این ‏قطعات را مشخص کنند، اما اعتقاد داشتند احتمالاً سانتریفوژهای ایران مقصد نهائی قطعات بوده ‏است.» ‏
وی گفت استفاده ایران از شرکت های چینی یک شیوه در حال رشد است.‏
رایتز افزود احتمالاً شرکت یاد شده در این مثال در جریان نبوده که در خدمت بهبود برنامه هسته ای ‏ایران است. در همین حال، یک شرکت چینی دیگر دیروز در نیویورک به فروش آگاهانه دانش فنی ‏موشکی و هسته ای به ایران متهم شد. ‏
لی فنگ وی و شرکت وی در 118 مورد از اتهام فساد و دسیسه برای تأمین تجهیزاتی برای ایران که ‏تحت قوانین سازمان ملل ممنوع محسوب می شود، محکوم شناخته شدند. ‏
دیوید آلبرایت رئیس مؤسسه علوم و امنیت بین المللی گفت: «چین یک شکاف بزرگ در سیستم است. ‏چین برای بهبود نظام کنترلی خود به کمک نیاز دارد.» ‏
رایتز شبکه قاچاق هسته ای را به یک فروشگاه چینی تشبیه کرد. «اگر شما چند مغازه را ببندید، چند ‏رابط را تعطیل کنید، بقیه آنها به کار خود ادامه می دهند. حتی اگر شما دفتر مرکزی را هم ببندید، ‏ممکن است مغازه ها بتوانند روی پای خود بایستند.»‏
وی گفت سایر شرکت های تولید کننده تجهیزات با کاربرد دوگانه نیز درخواست های خرید متعددی ‏دریافت می کنند، اما در بسیاری از موارد خصوصاً در آمریکا، این شرکت ها اطلاعات لازم را از بیم ‏تحقیقات و بازرسی های احتمالی به مقامات منتقل نمی کنند. ‏
رایتز گفت: «هروقت من یک درخواست مشکوک را مطرح می کنم، همکاران من نیزعنوان می کنند ‏که با چنین درخواست هایی روبرو شده اند. آنها یا این درخواست ها را بایگانی می کنند یا به سطل ‏آشغال می اندازند.» وی افزود: «صادقانه بگویم اگر تمام چیزی که به ازای رفتار خوب عاید من می ‏شود، ایجاد مشکل با مسؤولان امنیتی باشد، درحالیکه جنایتکاران شبکه عبدالقادر به راحتی از زیر بار ‏مسئولیت فرار می کنند، ترجیح می دهم جلوی دهانم را بگیرم.»‏

منبع: گاردین- 8 آوریل 2009 ‏