جلوی شلاق خوردن دلارام را بگیرید

نویسنده

‏برنامه نظارت بر حمایت مدافعان حقوق بشر از مسوولان ایران خواست سلامت و ازادی کامل دلارام علی را تضمین کنند و ‏مانع از آن شوند که وی به دلیل شرکت در یک تجمع مسالمت آمیز زندانی شود و شلاق بخورد. ‏

متن نامه این برنامه که تشکل مشترکی از سازمان جهانی مبارزه با شکنجه و فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر است ‏در زیر آمده است:‏

متن اعلامیه ‏

برنامه نظارت توسط جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران مطلع شده است که خانم دلارام علی، یکی از مدافعان حقوق زنان که ‏در کمپین “یک میلیون امضاء” نیز فعالیت داشته، به زندان محکوم شده است. هدف این کمپین، اعمال فشار بیشتر بر دستگاه ‏قانون گذاری و تغییر و اصلاح قوانین تبعیض آمیز در قبال زنان است.‏

با توجه به اطلاعات به دست آمده، دادگاه تجدید نظر روز 4 نوامبر 2007، محکومیت خانم دلارام علی به 10 ضربه شلاق و ‏دو سال و شش ماه زندان را تأیید نمود. جرم او شرکت در گردهمایی غیرقانونی، تبلیغ بر ضد نظام و اغتشاش در نظم عمومی ‏است. مسؤولان اخیرا به خانم دلارام علی اطلاع داده اند که تصمیم دادگاه تجدید نظر، حتی در صورت انتقال پرونده به دیوان ‏کشور، تا آخر هفته اجرا خواهد شد.‏

خانم دلارام علی در ژوئن 2006، به دلیل شرکت در گردهمایی که در تهران برگزار شده بود به همراه 70 نفر دیگر دستگیر ‏شد. هدف این گردهمایی اعتراض بر ضد قوانین تبعیض آمیز بوده. از ژوئن 2006 تاکنون، زنان دیگری نیز دستگیر و به ‏شرکت در این کمپین محکوم شده اند . او روز 2 ژوئیه 2007 به دو سال و 10 ماه حبس و 20 ضربه شلاق محکوم شد و در ‏این رابطه درخواست تجدید نظر کرد.‏

برنامه نظارت مراتب نگرانی عمیق خود را نسبت به افزایش روزافزون این گونه سرکوب ها از سوی دولتمردان جمهوری ‏اسلامی بر ضد مدافعان حقوق بشر، به ویژه دانشجویان اصلاح طلب، اندیشمندان و فعالان حقوق زن اعلام می دارد. از طرف ‏دیگر، برنامه نظارت اعمال خشونت مسؤولان جمهوری اسلامی را که طی ماه های گذشته در قبال گردهمایی های مسالمت ‏آمیز و مدافعان حقوق بشر و حقوق زن انجام شده، شدیدا محکوم می کند.‏

برنامه نظارت همچنین استفاده مکرر از شکنجه، رفتارهای جنایتکارانه و مجازات های ضدانسانی بر ضد مدافعان حقوق بشر ‏را محکوم می کند و یادآوری می نماید که انجام این گونه اقدامات نقض کامل ماده هفتم میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی ‏‏[تصویب شده در سال 1966] است که ایران نیز آن را به امضاء رسانده و ازطرف دیگر همچنین در مغایرت کامل با قطعنامه ‏شورای عمومی سازمان ملل متحد می باشد که طی آن “رهایی یافتن از چنین رفتارهایی حق مسلم هر انسانی است و باید تحت ‏هر شرایطی رعایت شود.” ‏

برنامه نظارت همچنین مایل است یادآوری کند که ایران با ارائه نامزدی خود در انتخابات شورای حقوق بشر سال 2006 متعهد ‏شده “بالاترین سطح استانداردها را در ارتقاء و حمایت از مقوله حقوق بشر رعایت و حفظ کند”. قابل ذکر است که ایران ‏مصرانه روی این نکته تأکید نمود که “تلاش هایی را به طور مستمر در زمینه حفظ شئونات انسانی و ارتقاء و حمایت از مقوله ‏حقوق بشر و آزادی های اصلی انجام خواهد داد”. برنامه نظارت به منظور اطمینان بخشیدن به واقعیت ادامه این تلاش ها، از ‏جمهوری اسلامی ایران می خواهد تا براساس عهدنامه های بین المللی حقوق بشر عمل کند.‏

اطلاعات اولیه

در تاریخ 12 ژوئن 2006، گردهمایی مسالمت آمیزی از سوی نمایندگان سازمان های غیردولتی که برای حقوق دانشجویی و ‏حقوق زنان مبارزه می کنند برگزار گردید تا بدین طریق نسبت به وضعیت تبعیض آمیز زنان ایرانی به اعتراض بپردازند. ‏کسانی که در این اجتماع شرکت کرده بودند [اکثرا زنان و دانشجویان] به شکلی بسیار خشونت بار از سوی نیروهای پلیس ‏مورد حمله و سرکوب قرار گرفتند. چند ده نفر از این فعالان دستگیر و به زندان اوین منتقل، ولی متعاقبا آزاد شدند.‏

روز 4 مارس 2007، تعداد 33 نفر از فعالان حقوق زن به دنبال یک گردهمایی مسالمت آمیز و آرام در مقابل دادگاه انقلاب ‏تهران که به منظور یادآوری روز بین المللی زن [8 مارس] انجام شده بود، دستگیر و بازداشت شدند. انگیزه این گردهمایی ‏اعتراض به محاکمه شش مدافع حقوق زن بود که به گردهمایی مسالمت آمیز ژوئن 2006 و “کمپین یک میلیون امضاء” مربوط ‏می شد‏

‏121 نفر از این فعالان حقوق زن دستگیر شده، مورد بازجویی قرار گرفتند و طی دو سال گذشته به زندان محکوم شده اند. ‏دولت با زندانی کردن و سپس آزاد کردن این اشخاص به قید وثیقه های سنگین، توانسته است بیش از یک میلیون یورو دریافت ‏کند. ‏

منبع: فدراسیون بین المللی حقوق بشر، 6 نوامبر‏

مترجم: علی جواهری