سامان رسول پور
در طول هفته ای که گذشت، احکام جدیدی برای فعالان مدنی صادر شد، بازداشتها ادامه یافت وبرخوردهای فرا قانونی با زندانیان اعتراضاتی به دنبال آورد.
دادگاه تجدید نظرتهران “دلارام علی” را به اتهام شرکت در تجمع 22 خرداد فعالین زن به 30 ماه زندان و 10 ضربه شلاق محکوم کرد.با وجود اینکه در جریان همان تجمع مسالمت آمیز نیروی انتظامی دست دلارام را شکست وکار به شکایت از نیروی انتظامی کشید، اما در نهایت بازپرس مربوطه برای ضاربان قرار منع تعقیب صادر کرد و به قول دلارام”ترازوی عدالت برای نیروی انتظامی، تبرئه آورد و برای من تحمل ۲ سال و 6 ماه حبس و ۱۰ ضربه شلاق”. در هر حال حکم قطعی است و روز اجرا، شنبه. تنها کسی هم که می تواند مانع از اجرای آن شود، آیت الله شاهرودی است.
در سنندج هم “هانا احمدی” فعال کمپین یک میلیون امضا و دوست “روناک صفا زاده” بازداشت شد. دلیل بازداشت وی اعلام نشده اما احتمالا او را به همان جرمی گرفته اند که روناک را سی روز پیش گرفتند و دلارام را چند روز دیگر می گیرند؛ همان جرمی که سارا لقایی روز یکم دی باید به خاطرش در دادگاه حاضر باشد. به جرم “زن بودن” و ”برابری طلبی”.
از سوی دیگر، بازداشت دانشجویان و اعتراضات دانشجویی، در طول هفته کماکان در کانون خبرها بود. صدور احکام سنگین حبس برای مجید توکلی، احسان منصوری و احمد قصابان از یک سو و بازداشت آرمان صداقتی، بهنام سپهروند و مازیار سمیعی در ادامه، باز هم تجمع اعتراضی دانشجویان را در پی داشت و این بار در دانشکده ی مدیریت دانشگاه تهران، نه فقط عکس 3 دانشجوی دربند، بلکه 6 اهورایی محبوس در دستان دوستانشان دیده می شد. در همین پیوند، انجمن های اسلامی 30 دانشگاه کشور با صدور بیانیه ای، به ادامه ی بازداشت دانشجویان اعتراض کردند و نوشتند: “دانشگاه را به مرداب اقتدارگرایان بدل می نماییم و تا زمان پابرجاست قسم بر قلم که گره از مشت هایمان باز نخواهیم کرد.“
برغم همه ی این اعتراضات، خبر رسید”علی عزیزی” عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت و “پدرام رفعتی” دانشجوی دانشگاه امیر کبیر هم بازداشت شده اند و “بابک زمانیان” نیز با شکایت رییس دانشگاه امیر کبیر به دادگاه فرا خوانده شده است. یک ماه از بازداشت یاسر گلی، دانشجوی ستاره دار سنندجی هم گذشت وهمچنان کسی از سرنوشت وی اطلاع ندارد.
فعالان حقوق بشر زندانی هم در وضع نامطلوبی بسر می برند. عمادالدین باقی در ملاقات کابینی با همسرش، در حالی که ریش و مویی بلند داشته، عنوان کرده: “با روشهای غیر حقوقی می خواهند پرونده سازی بکنند”. وی همچنین در اعتراض به ادامه ی بازجوییها، اعلام کرده که دیگر حاضر نیست در زندان بازجویی پس بدهد وتاکید کرده: “تنها در دادگاه قانونی، دادگاهی بر اساس اصل 168 قانون اساسی و با حضور هیئت منصفه از خود دفاع خواهد کرد.“
عفو بین الملل هم با انتشار بیانیه ای، نسبت به ادامه ی بازداشت”محمد صدیق کبودوند” رییس سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان اعتراض و از احتمال دستگیری دیگر اعضای فعال این سازمان، ابراز نگرانی کرد. کبودوند در بند 209 شدیدا بیمار است و برای رفتن به توالت هم باید نامه بنویسد و کتبا اجازه بگیرد. علاوه بر کبودوند، فرزاد کمانگر، معلم زندانی، پس از اینکه مدتی در بیمارستان بستری بود، مجددا به زندان انتقال داده شد. وضع بد جسمانی او همه را نگران کرده و چند زندانی سیاسی و دانشجویی در زندان نامه نوشته و خواستار توجه فعالان به وضعیت فرزاد کمانگر شده اند. زندانی دیگری به نام “عباس خرسندی” که بیمار است و در بند 209 زندانی، حدود دو ماه است که تماس یا ملاقاتی با خانواده اش نداشته است.
همچنین بهروز جاوید تهرانی، زندانی سیاسی که پیشتر به 4 سال زندان محکوم گردیده بود، در حکم دیگری به 3 سال حبس تعزیری محکوم شد و کیوان رفیعی هم که ماههاست در بلاتکلیفی بسر می برد، در دادگاهی حاضر شد که پنج دقیقه به طول انجامید؛ دادگاهی غیر علنی، بدون حضور هیات منصفه و در غیاب وکیل.
در ادامه ی برخورد با فعالان قومی، فعالان حقوق بشر از بازداشت وسیع فعالان آذری اطلاع دادند، بازداشت هایی که در سکوت خبری اتفاق می افتد. “یعقوب سالکی نیا” عضو کمیته دفاع از زندانیان سیاسی که در روزهای گذشته دستگیر شده، از این دست بازداشتها به شمار می رود.
و در خاتمه، اعدام نوجوانان موضوع اعتراض سازمانهای بین المللی مدافع حقوق بشر شد. دیده بان حقوق بشر از قوه ی قضاییه ی جمهوری اسلامی خواست تا جلوی اعدام “ماکوان مولود زاده” را بگیرند، چرا که وی هنگام ارتکاب عمل 13 سال سن داشته و دادگاه وی براساس مستندات شائبه دار و مخدوش برپا شده است.