حسن روحانی طی سخنرانی خود در مراسم روز بیست و دوم بهمن گفته است: “ما امروز در ۲۲ بهمن پس از گذشت حدود شش ماه از عمر دولت یازدهم مشاهده میکنیم نسبت به شش ماه پیش جامعه ما آرامش و ثبات بیشتری دارد و از لحاظ اقتصادی، اجتماعی و سیاسی امروز شاهد آرامش، وحدت و انسجام بیشتر در این سرزمین هستیم و بازارهای اقتصادی ما نیز در طول این شش ماه از آرامش نسبی برخوردار بوده است. مردم ما بیش از گذشته صلح ،دوستی و آشتی را در میان خود برقرار کردهاند. مردم ما میخواهند ما به آینده متحد و وحدت آفرین بیندیشیم.” او اضافه کرد: “هیچ کس نباید فکر کند که یک جناح میتواند بر کشور حاکم باشد باید همه جناحها،احزاب و گروهها نقش خود را ایفا کنند.[…] ما میخواهیم روز به روز آشتی ملی، وحدت ملی و انسجام ملی بیشتر شود، ما باید دلها را از کینهها پاک کنیم و مدام به گذشته نپردازیم، بلکه بیشتر به فکر امروز و فردای کشور باشیم.”
سخنان روحانی درباره وحدت و آشتی ملی، بلافاصله واکنش اعتراضآمیز راستگرایان تندرو ایران را در پی داشت. روز بعد از سخنان رئیسجمهور ایران، روزنامه کیهان در گزارشی با عنوان “آشتی با فتنهگران خط قرمز نظام است” سخنان لطفالله فروزنده سخنگو و قائم مقام جمعیت ایثارگران را منتشر کرد که گفته بود: “آشتی ملی با فتنهگران معنی ندارد و هرکس بخواهد اینگونه بیندیشد تصوری غلط و اشتباهی را ارائه داده است.” او معتقد بود: “هیچگاه نباید با دشمن و فتنهگران آشتی کرد، ضمن اینکه باید تکلیف جریان فتنه نیز مشخص شود. آنها به نظام، مردم و رهبری ظلمکردند و به جای توبه و عذرخواهی همچنان بر مواضع گذشته خود اصرار میکنند.”
کیهان همچنین از قول رئیس نهاد نمایندگی آیتالله خامنهای در دانشگاهها از “تلاش اصلاحطلبان برای برداشته شدن موانع بر سر آزادی سران فتنه” اظهار نگرانی کرده و نوشته بود: “به نظر میرسد که رأفت و نگاه عاطفی نظام مورد سوءاستفاده برخی قرار گرفته است و با وجود اینکه نظام درصدد نیست که آسیبی به آنها برسد، اما برخی به دنبال چنین امری نیستند. انصراف اصلاحطلبان از تلاش برای سران فتنه بیشترین منفعت را برای خود افراد در حصر دارد.”
روزنامه جوان وابسته به سپاه پاسداران نیز در گزارشی با عنوان “آشتی ملی بهانه فراموشی خیانت فتنهگران نشود”، از قول علاءالدین بروجردی رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس نوشت: “طبیعی است با کسانی که نسبت به انقلاب اسلامی ظلم و در حق ملت ما از آغاز پیروزی انقلاب اسلامی و در طول همه سالهای پس از پیروزی انقلاب جفا کردهاند، اتحاد و انسجام با آنها هیچ مفهومی نداشته باشد.”
از طرفی دیگر، حمیدرضا ترقی عضو شورای مرکزی حزب موتلفه به خبرگزاری تسنیم گفته بود: “آنهایی که در جریان فتنه از نظام، انقلاب و مردم فاصله گرفتند در اقلیت بسیار کمی هستند، ضمن اینکه مطالبه اصلی مردم محاکمه این فتنهگران است نه آشتی با آنها، اگر هم فتنهگران میخواهند با ملت آشتی کنند، ابتدا باید به کیفر اعمال سال ۸۸ شان برسند و بعد با مردم آشتی کنند.” او ادبیات آشتی ملی را برازنده ایران ندانسته و با بیان اینکه آشتی ملی برای کشورهای درگیر و جنگزدهای همچون سوریه، افغانستان و عراق است، معتقد بود: “ملت با هم قهر نیستند که آشتی کنند و آحاد مردم با هر سلیقه و دیدگاههایی از اصول و آرمانهای انقلاب، یکپارچه و متحد دفاع میکنند.”
در این میان حمید رسایی، دیگر نماینده اصولگرای مجلس هم به خبرگزاری نسیم گفته بود: “برخی در کشور، آشتی ملی را به آزادی سران فتنه تعبیر میکنند؛ ولی نمیدانم آیا آقای روحانی منظورش از این حرف این بوده یا نه! […] طبیعی است که آشتی ملی بامحاکمه سران فتنهای که خون مردم بیگناه را بر زمین ریختند تحقق پیدا میکند.”
مخالفت گسترده راستگرایان تندرو ایران با موضوع آشتیملی که بصورتی هماهنگ ابراز میشد، نشان میداد که فشار افکار عمومی برای حل مساله حصر افزایش یافته است. محسنیاژهای، سخنگوی قوه قضائیه روز ۲۲ بهمن در همدان گفته است: “ افرادی برای رفع حصر بیجهت تلاش میکنند به نتیجه هم نمیرسند.[…] تا زمانی که سران فتنه نخواهند توبه کنند و بر این موضع باشند به هیچ وجه کار دیگری انجام نمیشود و شرایط مثل سابق خواهد بود. میگویند ما توبه نمیکنیم، این افتخار ندارد، توبه یک نعمت پروردگار است و البته هرکسی هم توفیق توبه پیدا نمیکند.” ناظران سیاسی، سخنان اژهای را نوعی خبر از تلاشهایی میدانند که برای رفعحصر در جریان است.
در پائیز سال گذشته نیز طرح “دولت وحدت ملی” که از سوی هاشمیرفسنجانی پیگیری میشد، مورد انتقاد اصولگرایان قرار داشت. او در مهرماه سال گذشته لوازم و زمینههای مناسب خروج از ناکارآمدیها را ایجاد وفاق و وحدت ملی، فضای باز سیاسی، توجه به خواست مردم، اجرای کامل قانون اساسی، سیاست تنشزدایی و حل مشکلات بینالمللی عنوان کرده و گفته بود: “در این مسیر میتوانیم با مبنا قرار دادن سیاستهای کلی مورد تأیید رهبر انقلاب و تدوین برنامههای کارشناسانه و ایجاد دولت وحدت ملی به پیشرفت و سربلندی کشور و نظام که خواست رهبر معظم انقلاب نیز هست، تحقق ببخشیم.”
سخنان هاشمیرفسنجانی مخالفت اصولگرایان را به دنبال داشت. از جمله حشمتالله فلاحتپیشه نماینده سابق مجلس و از نویسندگان روزنامه رسالت، معتقد بود: “دولت وحدت ملی مربوط به نظامی است که دچار انشقاق جدی حاکمیتی شده است. یعنی زمانی که اختلافات حاکمیتی باعث شقاق جدی و حتی کشتارهایی بشود و کیان و سرزمین آن کشور به لحاظ اتحاد مورد تهدید قرار بگیرد؛ در این زمان بحث دولت وحدت ملی مطرح میشود.” در همان زمان پرویز سروری قائم مقام جمعیت رهپویان انقلاب اسلامی، طرح دولت وحدت ملی را مغایر با مصالح نظام دانسته و اعلام کرد: “ایده تشکیل چنین دولتی علامت و چراغ سبزی است به دشمنان که وضعیت ایران در حالت بحرانی قرار دارد.” او معتقد بود: “تشکیل دولت وحدت ملی آدرس غلطی است که به مردم داده میشود و راه تهدید و تحریم از سوی دشمنان را باز میکند. اصلاحطلبانی که هنوز نتوانستند برای اصلاح و تطهیر خود از فتنه ۸۸ اقدام موثری انجام دهند قادر نیستند حضور موثری در نظام داشته باشند و اعتماد مردم نیز به این گروه خدشهدار شده است.”
همچنین حبیبالله عسگراولادی دبیرکل جبهه پیروان خط امام و رهبری هم در همان زمان گفته بود: “آشتی ملی جایی صورت میگیرد که قهر ملی وجود داشته باشد و این در حالی است که این فضا به لطف خدا در کشور ما وجود ندارد و فقط عدهای با رفتن به آن طرف آب و فحاشی و هتاکی در رسانههای دشمن مشروعیت خود را از دست داده و در میان ملت به حساب نمیآیند تا بحثی به نام آشتی ملی موضوعیت پیدا کند. آشتی بین انقلاب و ضد انقلاب معنی ندارد.