رابرت اولسون
در حالیکه ممکن است ابلهانه به نظر برسد، ولی هستند آمریکائیانی که هنوز بعد از 9 سال جنگ در عراق و 10 سال در افغانستان و پاکستان، معتقدند آمریکا باید به جنگ ایران برود. این نظر، حداقل از سوی برخی از ناظران، در واکنش به گزارش اخیر آژانس بین المللی هسته ای بیان شده است.
وبلاگ ها و مقالات و اظهار نظرهای متعددی در آمریکا و اسرائیل، گزارش ماه نوامبر آژانس را یا به عنوان اعلام جنگ تفسیر کردند یا به عنوان دعوتی به احتیاط بیشتر. خوشبختانه تفسیر دوم تا به حال غالب بوده است.
کشورهای اتحادیه اروپا، که در مسائل لیبی، سوریه، تونس و یمن درگیر هستند و با مشکلات متعدد اقتصادی دست و پنجه نرم می کنند، کمتر تمایلی به جنگ نشان داده اند.
بسیاری از متخصصین آژانس بین المللی انرژی هسته ای گفته اند این گزارش تفاوت چشمگیری با گزارش سال 2007 سازمان امنیت آمریکا، که حاکی از آن بود که ایران فعالیت های نظامی هسته ای خود رامتوقف کرده است، ندارد.
مسلما قطع فعالیت های مربوط به نظامی کردن برنامه هسته ای به معنی قطع غنی سازی اورانیوم یا توقف غنی سازی اورانیوم تا حد 20 درصد خلوص نیست.
در گزارش فعلی ذکرشده است که ایران در حال تولید “ملزومات تشکیل دهنده” یک سلاح هسته است.
اغلب تحلیگران معتقدند ایران مایل است درست مانند کشورهای برزیل، آرژانتین، کانادا و ژاپن، دارای «توان بالقوه» هسته ای باشد. این به معنی داشتن توانی است که در صورت نیاز بتواند به تولید سلاح هسته ای دست بزند. گزارش می گوید که ایران هنوز این قابلیت را کسب نکرده است.
موانعی که بر سر راه ایران قرار دارد، ویروس کامپیوتری (استاکس نت) که گفته می شود توسط اسرائیل و آمریکا طراحی شده و در کار سانتریفوژهای غنی سازی اورانیوم ایران اختلال ایجاد کرد، قتل دانشمندان هسته ای ایران و انواع دیگر خرابکاری است.
استفاده از ویروس استاکس نت نشان داد که در صورت وقوع هر گونه درگیری نظامی آمریکا و اسرائیل با ایران، هر دو کشور از ابزار جنگ سایبری به نحو گسترده ای استفاده خواهند کرد و این کار نه تنها علیه تاسیسات هسته ای ایران بلکه علیه شبکه های برق، تلفن و فیبر نوری ایران انجام خواهند داد.
با توجه به اثرات گسترده ای که جنگ با ایران بر کشورهای همسایه این کشور در خلیج فارس خواهد داشت، آمریکا در شرایط فعلی تمایلی به جنگ ندارد.
در حال حاضر جنگ به سود آمریکا نیست؛ فارغ از اینکه چگونه جنگی در نظر باشد. این کار حتی با توجه به روند انتخابات ریاست جمهوری آمریکا نیز غیر منطقی به نظر می رسد. از این دیدگاه، جاروجنجالی که در مورد جنگ به راه افتاده است برای آمریکا و دولت اوباما این سود را دارد که به سایر اهداف استراتژیک و ژئوپولیتیک خود دست یابد: - فشار بیشتر بر چین و روسیه برای تصویب تحریم های بیشتر بر ایران، علاوه بر تحریم هایی که توسط آمریکا و اتحادیه اروپا اعمال می شود.- اعمال تحریم های بیشتر، حتی بدون همکاری روسیه و چین، به منظور تغییر رژیم در ایران.- افزایش فشار بر ایران در حالیکه که جنگ قدرت میان طرفداران علی خامنه ای، رهبر ایران و محمود احمدی نژاد، رئیس جمهور این کشور تشدید شده است، به منظور کمک به تغییر در رژیم.- ایجاد فرصت برای آمریکا برای حفاظت از تسلط سیاسی خود بر مناطق استارتژیک خاورمیانه به منظور حفاظت از منابع و خطوط گاز و نفت و آبراهه های حمل و نقل دریایی که نقش حیاتی در بازار جهانی نفت و گاز دارد.- تضمین تسلط رژیم ها و پادشاهی های سنی بر منطقه که در واقع متحدین آمریکا و اتحادیه اروپا در منطقه را تشکیل می دهند. این به معنی آن است که عراق شیعه نیز باید خود را با سیاست اتحاد آمریکا و رژیم های سنی منطقه سازگار سازد. تغییر رژیم اسد در سوریه و به سر آمدن یک رژیم سنی در این کشور، که با ترکیه سنی متحد باشد، باعث تقویت بیشتر سیاست آمریکا در منطقه و کاهش نفوذ حزب الله ، متحد شیعه ایران، در لبنان خواهد شد. باید توجه کرد که تلاش برای تغییر رژیم در ایران با سیاست های آمریکا و اتحادیه اروپا برای تغییر رژیم علوی های (شیعه) در سوریه مقارن شده است.
منبع – کنتاکی- 28 نوامبر
