جاسمین کلمن
به نظر می رسد توجه هوگو چاوز ونزوئلایی به معمر قذافی در لیبی در ظرف هفته های گذشته به حدی بوده که محمود احمدی نژاد بهترین دوست ایرانی او را کمی به حاشیه رانده است.
بنا به گزارش ها رئیس جمهور ایران در هفته جاری با سفیر ونزوئلا در تهران دیدار کرد تا نسبت به نزدیکی روابط دو کشور بیش از گذشته تأکید کند.
آقای احمدی نژاد گفت: “توسعه پیوندهای ایران و ونزوئلا در تمامی جوانب به صلح، ثبات و امنیت جهان کمک می کند.”
این دو کشور “برادر” عهد کرده اند پوشش خبری دولتی از یکدیگر را گسترش بخشند. البته آنها به طور علنی از توافقنامه هایی به ارزش چندین میلیارد دلار که در سال گذشته منعقد کردند و اکنون زیر ذره بین وزارتخارجه آمریکا قرار گرفته، سخنی به میان نیاوردند.
هیلاری کلینتون وزیر خارجه آمریکا به کمیسیون روابط خارجی مجلس این کشور گفت در صورت حصول اطمینان از تخطی ونزوئلا از تحریم های موجود علیه ایران، اتخاذ اقدامات تنبیهی را مدنظر قرار خواهد داد. ونزوئلا پنجمین تأمین کننده نفت برای ایالات متحده محسوب می شود.
اظهارت خانم کلینتون در واکنش به مدارکی ایراد شده است که از سوی کانی مک نماینده جمهوری خواه از فلوریدا ارائه شده و در آن شرکت ملی نفت ونزوئلا (پی دی وی اس اِی) به صادرات بنزین به ایران متهم شده است. این کار در تخطی از تحریم های فراگیر علیه ایران در قانون مصوب سال 2010 است.
آقای مک از جمله صریح اللهجه ترین منتقدان ونزوئلا در آمریکاست. وی در اوائل سال جاری آقای چاوز را یک “قلدر” خواند که مستحق چیزی کمتر از “محاصره تمام عیار اقتصادی” نیست.
ونزوئلا در سال های 2009 و 2010، میلیون ها بشکه بنزین و مشتقات آن را به ایران صادر کرد. اما رافائل رامیرز وزیر انرژی و رئیس شرکت ملی نفت ونزوئلا دائماً زیر پا گذاشته شدن تحریم های ایران را انکار می کند و می گوید این محموله ها پیش از تشدید قوانین منع صادرات از سوی CISADA در ژوئیه 2010 صادر شده اند.
اگر این درست باشد، پس دلیل نهمین دیدار چاوز از ایران در اکتبر گذشته چه بوده است؟ از بین 11 موافقت نامه ای که در این دیدار امضا شد، تشکیل شرکت حمل و نقل مشترک، ساخت دو نیروگاه پتروشیمی و استخراج از میدان گاز پارس جنوبی نیز بوده است.
البته برخی از تحلیلگران می گویند این تفاهمات بیشتر نمادین بوده تا اجرایی، و به همین دلیل ناقض تحریم ها نیستند. هیچ اقدام عملی صورت نگرفته است و چاوز در عمل کردن به تعهداتش کارنامه بدی دارد.
مرکز جی پی مورگان اخیراً در نوشته ای برای سرمایه گذاران خود خاطر نشان کرد: “ما معتقدیم که واکنش وزارتخارجه آمریکا تا کنون برای خریدن زمان و استفاده از مجاری دیپلماتیک به جای متوسل شدن به ابزارهای خشونت آمیز نظیر اعمال تحریم و محدودیت علیه صادرات ونزوئلا به رژیم ایران بوده است، صادراتی که در این برهه زمانی از دید ما، به نظر می رسد بیشتر نمادین باشد تا اجرایی.”
کلینتون گفت ایالات متحده برای دست زدن به هرگونه اقدامی، نیاز به شواهد بسیار دارد. به گفته برخی، مدارکی که از سوی رئیس جمهوری خواه کمیسیون روابط خارجی ارائه شده است، در این مورد کامل نیست.
راس دالن از شرکت خدمات مالی بی بی او در کاراکاس می گوید: “به نظر نمی رسد این مدارک مستند و یا دست کم مربوط به پیش از زمان تحریم ها باشند. معنایش این نیست که این اتفاقات نیفتاده است، اما این مدارک دلیل کافی برای اثبات وقایع محسوب نمی شوند.”
منبع: کریستین ساینس مانیتور- 18 مارس
