درباره نمایشگاه «مهرداد نراقی» با عنوان «خانه» در گالری راه ابریشم
عکسهایی از خانه و نوستالژی نهفته در آن…
مهرداد نراقی عکاسی است که سال هاست دراین زمینه هنری فعالیت دارد.“خانه”عنوان نمایشگاهی است که او این روزها درگالری راه ابریشم راه اندازی کرده است.
ایده عکس های این نمایشگاه خود یک عمل نوستالژیک است. ما را به یاد تفکر بارت در اتاق روشن می اندازد البته بدون وجود پونکتومی در اثار.
در بیان نوستالژی نراقی موفق تر از دیگر جنبه های انحصاری یک نمایشگاه است.مجموعه داستانی را برایمان روایت می کند. روایت ساده ای که روند ساده ای را هم دنبال می کند. چیزی در عکسها پنهان نیست. برخی از عکسها به تنهایی حس نوستالژی را منتقل می کنند از جنس همان حسی که از ورق زدن آلبوم عکسی خانوادگی ایجاد می شود و برخی دیگر در روند و کنار عکسهای دیگر معنا پیدا می کنند. عکسها به لحاظ تصویری هم جذاب هستند.شاید بیان مفهومی مانند نوستالژی در یک روایت و مجموعه از تک عکسی که بخواهد کل معنا را در خود جای دهد سهل تر باشد.
نراقی درقاب بندی های خود تلاش دارد تا به بهترین شکل ممکن زوایای متعدد مجموعه اشیاء را به تصویر بکشد. ترکیب بندی های عکاس دربسیاری از تابلوها برگرفته از طبیعتی است که به شکل معمول درمیان اغلب منازل دیده می شود وچشم مخاطب را به گونه ای از آشنایی وکسالت عادت می دهد.اما نکته ای که درعکس های این هنرمند آن را با دیگران متمایز می نمایاند آرامشی است که درنهایت دقت ایجاد شده است.نراقی با پشتوانه تجربه های خود دربرخورد با اشیاء گوناگون اتمسفری را ثبت می کند که نتیجه آن دردسترس بیننده است.احساس عکاس درمواجه با سوژه های تصویری به موقعیتی فرامی رسد که انگاره های ذهنی تماشاگر را با موضوعاتی که به نظر می رسد ساده وتکراری است درگیرمی کند.
دراین بین انتخاب زوایای بکر وخلاق از سوی آفریننده تابلوهای موجود درنمایشگاه راه ابریشم نیز جالب توجه است. مشخص است که عکاس با رویت چندین باره سوژه توانایی خود را برای چهارچوب دوربین انتخاب می کند وآن را با شکیبایی بی نظیر خود ثبت می کند. خطوط وسطوح حاصل ازشکارلحظه آفرینش درمیزها وچهارپایه های خاکستری ابعاد ناشناخته ویا کمتردیده شده اجسام را نشان می دهد. بافت تصاویر همخوانی جذابی با رنگ های مصنوعی دارد که هنرمند به تصویر می افزاید. تکنیک کاربردی درپیوند با موضوع استعاره های شاعرانه ای را ازطبیعت بی جان دراختیارتماشاگرمی گذارد.
با مشاهده عکس های او که دقت بصری فوق العاده زیادی دارند و به صورت معجزه آسایی در ذهن حک می شوند، همواره از خود راجع به منبع الهام عکاس سوال می کنیم. احتمال دارد برایتان جالب باشد که او تحت تاثیر چه چیزی یا چه کسی است. خود عکاس رسیدن به جواب را برای ما ساده می کند. او شباهت زیادی بین عکاس و اشعار ایماژیست ها می بیند. به اعتقاد او، ایماژیست ها با یک خط موجز تصاویر ذهنی بسیار عمیقی خلق می کنند که شاید پاک کردن آنها از ذهن بسیار دشوار باشد. این مقایسه منشاء تاثیرات هنری عکاس را به خوبی روشن می کند. احتمالانوع نگاه و طرز فکر یک عکاس مثل مهرداد نراقی نیز جذاب است.
نگاه صریح و بی پیرایه ای به موضوعات وجود دارد و جدای از این مورد، استفاده ی مناسب از نور علاوه بر نمایش موضوع در خدمت القای حالات عاطفی و روحی افراد است که این مورد تحسین برانگیز است، چرا که در بحث نور، به کمک نورپردازی قرار است شمه ای نو به موضوعات بپوشانیم. بیان شخصیت قاب های ثبت شده از جمله ی دیگر مواردی است که به بهترین شکل در عکس ها لحاظ شده بود.
اماپراکندگی رنگ بندی های عکاسی شده و نبود نکته ای مشترک(این نکته مشترک می توانست نوستالژی باشد اگر در تک عکسها به نمایش در می امد.) بیشتر اثار را از هم دور می کند ونبود انسجام میان رویکردهای تصویری با عنصر رنگ را بیشتر به نمایش می گذارد.موضوعات پراکنده ذهن مخاطب را به هر طرف پرتاب می کند بدون انکه نشانه کوچکی از اتصال اثار با یکدیگر دیده شود ویا حتی تک عکسها در عین بی ارتباطی به وسیله بیان حس نوستالژی به یکدیگر متصل شوند.تنها نکته ای که انها را به هم سنجاق می کرد این بود که همه اثار عکاس با خلاقیتی مواجه است که درهر تک فریم نمودار بودند.
درباره ی هنرمند
مهرداد نراقی:
متولد 1357، تهران، ایران// تحصیلات: لیسانس مهندسی شناخت مواد، دانشکده فنی دانشگاه شریف، تهران، ایران// فعالیت: 1379: راه‌اندازی گروه وارا (هنرهای بصری) همراه با کوروش ادیم، صالح تسبیحی، صدرا وجدانی، امیرحسین ابن الدین// از سال 1383 به تنهایی شروع به فعالیت می‌کند// نمایشگاه‌ها: 1382: نمایشگاه گروهی عکاسی، گالری سیحون، تهران// 1383: نمایشگاه گروهی عکاسی، گالری سیحون، تهران// 1383: شرکت در ماجدانک 2004 هفتمین سه‌سالانة بین‌المللی هنر لوبلین، لهستان// 1383: نهمین دوسالانة عکاسی تهران، گالری هنری خیال، تهران// 1384: نمایشگاه گروهی عکاسی، گالری جادة ابریشم، تهران// 1385: نمایشگاه گروهی عکاسی/ ویدئو، گالری جادة ابریشم، تهران// 1386: دوسالانة تصاویر جهان، موزة دو کوای برنلی، پاریس، فرانسه